[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.13 A gdy przyszedł Dawid na drugą stronę i stanął na wierzchu góry z daleka, a była wielka przestrzeń między nimi,14 zawołał Dawid na lud i na Abnera, syna Nera, mówiąc: „A nie odezwiesz się, Abnerze?” I odpowiadając Abner rzekł: „Ktoś ty, co wołasz, a niepokój czynisz.królowi?”15 I rzekł Dawid do Abnera: „Czyżeś ty nie mąż? a kto drugi podobny tobie w Izraelu? Czemużeś tedy nie strzegł pana twego, króla? Bo przyszedł jeden z ludu, żeby zabić króla, pana twego.16 Nie dobra to rzecz, którąś uczynił.Żyje Pan, żeście wy synowie śmierci, którzyście nie strzegli pana swego, pomazańca Pańskiego.A teraz patrz, gdzie jest oszczep królewski, i gdzie jest kubek wody, który był w głowach jego.”17 - I poznał Saul głos Dawida, i rzekł: „A twójże to głos, synu mój Dawidzie?” I rzekł Dawid: „Mój głos, panie mój, królu!”18 I rzekł: „Dlaczego pan mój prześladuje sługę swego? com uczynił? albo co za złość w ręce mojej?19 A tak teraz proszę, królu, panie mój, posłuchaj słów sługi twego: Jeśli cię Pan pobudza przeciwko mnie, niechaj poczuje woń ofiary; ale jeśli synowie człowieczy, przeklęci są przed oczyma Pańskimi, którzy mię dzisiaj wyrzucili, żebym nie mieszkał w dziedzictwie Pańskim, mówiąc: Idź, służ cudzym bogom!20 A teraz niechaj nie będzie wylana krew moja na ziemię przed Panem, bo wyjechał król izraelski, aby szukać pchły jednej, jako gonią kuropatwę po górach.”21 I rzekł Saul: „Zgrzeszyłem, wróć się, synu mój Dawidzie, bo już więcej źle czynić nie będę, ponieważ droga była dzisiaj dusza moja w oczach twoich; bo jawne to, żem głupio uczynił i nie wiedziałem bardzo wiele.”22 A odpowiadając Dawid rzekł: „Oto oszczep królewski; niech przyjdzie jeden ze sług królewskich, a weźmie go.23 A Pan odda każdemu według sprawiedliwości swej i wiary; bo cię dziś dał Pan w rękę moją, a nie chciałem wyciągnąć ręki mojej na pomazańca Pańskiego.24 A jak dziś wielka była dusza twoja w oczach moich, tak niechaj będzie wielka dusza moja w oczach Pańskich i niech mię wybawi ze wszelakiego ucisku!”25 Rzekł tedy Saul do Dawida: „Błogosławionyś ty, synu mój, Dawidzie, a na pewno czyniąc uczynisz i mogąc przemożesz.” I odszedł Dawid w drogę swoją, a Saul wrócił się na miejsce swoje.III.Dawid u Filistynów.(27,1-31,13)1.U FILISTYNÓW (27,1-12).Dawid chroni się do Achisa, króla Get, Saul zaprzestaje prześladowania (1-4).Dawid prosi Achisa o miejsce na mieszkanie; otrzymuje Siceleg (5-7).Wyprawy Dawida na pustynię południową (8-12).271 I rzekł Dawid w sercu swoim: „Wpadnę ja kiedyś jednego dnia w ręce Saulowe; czyż nie lepiej, że ujdę i zachowam się w ziemi filistyńskiej, aby zwątpił Saul, a przestał mię szukać po wszystkich granicach izraelskich? Uchronię się tedy od rąk jego.”2 I wstał Dawid, i poszedł sam i sześciuset mężów z nim, do Achisa, syna Maocha, króla Get.3 I mieszkał Dawid z Achisem w Get, on i mężowie jego, mąż i dom jego, i Dawid i dwie żony jego, Achinoam Jezraelitka i Abigail, żona Nabala z Karmelu.4 I powiedziano Saulowi, że uciekł Dawid do Get, i już nie szukał go więcej.5 I rzekł Dawid do Achisa: „Jeślim znalazł łaskę w oczach twoich, niech mi dadzą miejsce w jednym z miast tego kraju, żebym tam mieszkał; bo czemu mieszka sługa twój w mieście królewskim z tobą?”6 I dał mu Achis dnia owego Siceleg; dlatego dostał się Siceleg królom judzkim aż do dnia dzisiejszego.7 I była liczba dni, których mieszkał Dawid w krainie filistyńskiej, cztery miesiące.8 - I wyjeżdżał Dawid i mężowie jego, i brali łupy z Gessuri i Gerzi, i z Amalekitów; bo w tych wsiach mieszkano ze starodawna w ziemi, w kierunku Sur aż do ziemi Egipskiej.9 I pustoszył Dawid wszystką ziemię, i nie zostawiał żywego męża ani niewiasty; a zabrawszy woły, osły, wielbłądy i szaty, wracał się i przychodził do Achisa.10 I mówił mu Achis: „Na kogoś uderzył dzisiaj?” Odpowiadał Dawid: „Ku południowi Judy, i ku południowi Jerameel, i ku południowi Keni.”11 Nie żywił Dawid męża ani niewiasty, ani ich przywodził do Get mówiąc: „By snadź nie mówili przeciwko nam: To uczynił Dawid,” i to miał postanowienie po wszystkie dni, których mieszkał w krainie filistyńskiej.12 Wierzył tedy Achis Dawidowi, mówiąc: „Wiele złego się dopuścił przeciw ludowi swemu izraelskiemu, a tak będzie mi sługą wiecznym.”2.FILISTYNI CIĄGNĄ NA WOJNĘ PRZECIW IZRAELITOM (28,1-25).Filistyni ciągną przeciw Izraelitom, Achis prowadzi z sobą Dawida (1-2).Położenie obu obozów (3-4).Saul przerażony radzi się u Boga, który nie odpowiada (5-6).Udaje się do wróżki w Endor (7-10).Wywołanie ducha Samuela (11-14); Samuel powtarza Saulowi swą naganę i przepowiednię (15-19).Saul słabnie, wróżka go posila (20-25).281 I stało się w owe dni, że zebrali Filistyni wojska swoje, aby się zgromadzić na wojnę przeciw Izraelowi.I rzekł Achis do Dawida: „Wiedz wiedząc, iż ze mną wyjedziesz w wojsku ty i mężowie twoi.”2 I rzekł Dawid do Achisa: „Teraz się dowiesz, co uczyni sługa twój.” I rzekł Achis do Dawida: „A ja cię ustanowię stróżem głowy mojej po wszystkie czasy.”3 A Samuel umarł i płakał go wszystek Izrael, i pogrzebali go w Ramata, mieście jego.A Saul wytracił czarnoksiężników i wieszczków z ziemi [ Pobierz całość w formacie PDF ]