[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przecież był namiestnikiem Boga na ziemi.Któż ośmieliłby się z góry ograniczać jego władzę?Minęło 300 lat, gdy w połowie XV wieku Antonino, biskup Florencji, a wcześniej wybitnyczłonek Kurii, twierdził, iż widział bulle dwu papieży, które rozwiązały nieskonsumowanemałżeństwa.W obu przypadkach małżonkom wolno było zawrzeć ponowny związek.Pomimo jego wiarygodności - był największym teologiem moralności w tamtych czasach -nikt nie uwierzył Jego A
askawości.Stan duchowny mógł rozwiązać małżeństwo, ale papież? Ido tego rozwiedzeni mieli prawo do ponownego związku? Niemożliwe! Jezus powiedział: Co Bóg złączył..Znacznie póz
niej okazało się, że papieski zwyczaj rozwiązywania takich małżeństw, to jestudzielania rozwodów, zdarzał się nawet jeszcze po współczesnym Antonino papieżu MarcinieV.Co mogło tłumaczyć owo odstępstwo od wyraz
nego nakazu Mistrza?Oto o jakie przypadki chodziło.Po poślubieniu, a przed skonsumowaniem mąż stwierdza, żeżona jest w ciąży z kimś innym.Występuje o rozwiązanie małżeństwa, by mógł ponownieożenić się, tym razem z dziewicą.Inny mężczyzna zostaje ożeniony perprocura.Jego żona wpodróży do niego zostaje porwana przez piratów.Mąż nigdy jej już nie spotka, bo jest toniemożliwe.Chociaż ożeniony, może zawrzeć ponowny związek.Specjaliści prawa kanonicznego argumentowali, że papieże musieli rozwiązać tamtemałżeństwa jako namiestnicy Chrystusa.Motywem ich decyzji była prawdopodobnie litość.Ale litość jako powód udzielenia rozwodu wydaje się czymś dziwnym w kościele, którybezlitośnie odmawia rozwodów swoim wyznawcom znajdującym się w okolicznościach takdramatycznych jak te już wspomniane.Ponadto owe wyjątki trudno byłoby wyprowadzić zKazania na Górze, które Kościół ciągle interpretuje jako żelazną zasadę: Bez rozwodów.Trzeba powiedzieć, że Kościół nie trzymał się absolutnej nierozwiązywalności.Papieżenaruszali ją pomimo początkowego niedowierzania kanoników.Dzięki rzymskiej pasji do tajemniczości owe ważne dokumenty na temat rozwodów nieujrzały światła dziennego przez 500 lat.Z tego powodu nie dało się zweryfikować twierdzeńAntonino.Jednak gdy ustaliła się papieska praktyka względem rozwodów w kręgach kurialnychpowstało pytanie: Jak papież może to robić, skoro żaden człowiek nie może rozwiązywaćwęzłów małżeńskich? Odpowiedz
była głośna i wyraz
na: papież nie jest człowiekiem lecznamiestnikiem Chrystusa.Do rozwiązania nierozwiązywalnego używa mocy boskiej.Możnaby powiedzieć, że nierozwiązywalność ma wiele gatunków, z których jeden torozwiązywalność.' Gdyby specjaliści prawa kanonicznego brali nauki Jezusa jako ideał małżeństwa, wszystkieproblemy byłyby rozwiązane.Ale jako przedmiot legislacji musiało to być interpretowanestrasznie zawile.Jezus zwyczajnie rozumiał, że to co Bóg złączył musi zawsze i we wszelkichokolicznościach pozostawać złączone.Rzym w praktyce nie zgadzał się z tym i dlausprawiedliwienia tego braku zgody odwoływał się do bardzo subtelnych rozróżnień.Ustęp poświęcony zakazowi rozwodów musi być zatem powiązany w rozumieniu katolików zinnymi kluczowymi ustępami Pisma Z
więtego:  Ty jesteś Piotr i  Co ty rozwiążesz na ziemi,będzie rozwiązanie w niebie.Implikuje to oczywiście, że w Kazaniu na Górze Jezus chciał wten sposób dać prawo udzielania rozwodów nie tylko Piotrowi, ale i jego następcom,biskupom Rzymu.Nie bez przyczyny papieże przypisują sobie zdolność interpretowaniaPisma Z
więtego.Są jeszcze inne dziwne konsekwencje tych pierwszych papieskich rozwodów.Wdokumentach kościelnych powiedziane jest, iż węzeł małżeński jest zawiązany wedle prawanaturalnego i prawa boskiego.Przy takim języku mogłoby to znaczyć, że nawet sam Bóg niemoże robić wyjątków w tym względzie.Nawet w takim przpadku prawo naturalne może byćzłamane.Z pewnych niewyjaśnionych powodów Kościół twierdzi, że posiada mocmodyfikowania lub uchylania prawa naturalnego względem rozwodów ale nie względemantykoncepcji.Gdy Rzym twierdzi, iż sam papież nie może rozwiązać chrześcijańskiego małżeństwa, którezostało skonsumowane, ludzie chcą wiedzieć dlaczego.Teolodzy wskazują na Pismo Z
więte imówią, że chrześcijańskie małżeństwo odbija miłość Chrystusa i jego kościoła.Ale do XVwieku teolodzy również powoływali się na Pismo Z
więte dla udowodnienia, że papież niemoże przecież rozwiązać nawet nieskonsumowanego małżeństwa.Ale wychodzimy zbyt daleko naprzód.Przedziwna decyzja Aleksandra III w sprawie szlachcica z Exeter spowodowała wielką ilośćpapieskich rozwodów.W jej wyniku Marcin V i inni papieże rozwiązywali potwierdzone,lecz nieskonsumowane małżeństwa.To, co wzburzyło Antonino w połowie wieku piętnastegoi co wydawało się niewiarygodne jego współczesnym, w XVII wieku stało się zwyczajnąpraktyką.Dzięki boskiej mocy papież regularnie rozwiązywał nieskonsumowane małżeństwa.Czy mógł też rozwiązać małżeństwo skonsumowane?Papieskie rozwody małżeństw skonsumowanych.Z wyjątkiem przypadków  nieczystości wczesny Kościół uważał za oczywiste, że Jezuszabronił jakiegokolwiek rozwiązywania małżeństw.Jednakże w pierwszym liście św.Pawłado Koryntian znajdziemy ustęp umożliwiający pewne wyjątki: Powiadam Wam, nie Pan, że jeśli któryś brat ma żonę, która jest niewierną i zgadza się żyć z nim, niepowinien jej oddalać.Jeśli jakaś kobieta ma męża, który jest niewierzący a zgadza się żyć z nim, niepowinna go oddalić.Gdyż niewierzący mąż jest uświęcony przez żonę, a niewierząca żona jest uświęconaprzez swego męża.Inaczej wasze dzieci byłyby nieczyste, ale jeśli tak jest jak jest, są święte.Ale gdyniewierzący partner chce odejść, niech tak czyni; w takim przypadku brat czy siostra nie są związani.Gdyż Bóg nas powołał do pokoju [ Pobierz całość w formacie PDF ]