[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Pekin, proszę pana.Czy mam potwierdzić?- Z pewnością i przeka\
im wyrazy szacunku.Złodzieje.Bryce kiwnął głową Evanowi i Khalehli iwyszedł.- O czym mówiliśmy?- O Inver Brass - odparł Evan.- Oni mnie stworzyli isztucznie przedstawili ludziom jako kogoś, kim niejestem.W tych warunkach moją nominację trudnonazwać wolą narodu.To oszustwo.- Pan jest oszustem?- Wie pan, o co mi chodzi.Ani tego nie chciałem, anisię nie ubiegałem.Jak pan to słusznie zauwa\
ył,zostałem wmanipulowany w wyścig i wepchniętyludziom do gardła.Nie wygrałem tej nominacji, anijej nie zarobiłem, zajmując się polityką.LangfordJennings przyglądał się Kendrickowi; cisza byłapełna zamyślenia, ale i elektryczności.Myli się pan -powiedział wreszcie prezydent.- Wygrał pan izarobił.Nie mówię o Omanie i Bahrajnie, ani nawetnie o tajnej misji w Południowym Jemenie - tewydarzenia wynikały po prostu z osobistej odwagi ipoświęcenia, które wykorzystano do początkowegozwrócenia na pana uwagi.Tak samo traktuje siębohatera wojennego czy astronautę i w wyniesieniutego przed opinię publiczną nie ma nic zdro\
nego.Występuję jedynie, tak samo jak pan, przeciwkotemu, \
e zrobili to po kryjomu ludzie, którzy łamaliprawo i niechcący skazywali innych na śmierć, aukrywali się za kurtyną wpływów.Pan sobie na tozarobił w tym mieście, poniewa\
powiedział pan orzeczach, o których trzeba było powiedzieć, i naródpana słyszał.Nikt nie wyśmiewał się z tych taśmtelewizyjnych i nikt nie mówił panu, co powiedzieć.A to, co pan zrobił na zamkniętych przesłuchaniachwywiadu, wywołało trzęsienie ziemi.Zadał panpytania, na które nie było prawnie uzasadnionychodpowiedzi i cholernie du\
a ilość okopanych wewłasnych szańcach biurokratów, przyzwyczajonychdo swojego sposobu działania, do dziś nie wie, co sięstało, poza tym, \
e byłoby lepiej, gdyby się wzięli doroboty.A na koniec powiem panu jako LangJennings z Idaho, \
e uratował pan naród od moichnajbardziej gorliwych współpracowników.Niez
lebyśmy się z nimi przejechali, nawet nie chcę o tymmyśleć.- Prędzej czy póz
niej sam by pan ichrozgryzł.Gdzieś, kiedyś jeden z nich posunąłby sięza daleko i wszystko wyszłoby na jaw.Widziałem,jak jakiś facet usiłował pana przycisnąć w OwalnymGabinecie i o mało się na tym nie przejechał.- Ach, Herb Dennison i ten Medal Wolności.- Słynnyuśmiech prezydenta pojawił się na chwilę.- Herb byłtwardy, ale niegroz
ny i robił du\
o rzeczy, którychsam nie lubię robić.Ju\
go nie ma, praca wOwalnym Gabinecie wyszła mu na dobre.Zostałzatrudniony w jednej z tych starych firm na WallStreet, gdzie ka\
dy jest członkiem jakiegośekskluzywnego klubu, do którego ani pan, ani ja niechcielibyśmy nale\
eć, i jest z powrotem z chłopakamiod forsy.Herb dostał wreszcie stopień pułkownika,na którym mu tak bardzo zale\
ało.- Słucham? - spytał Kendrick.- Nic, nic, niech pan o tym zapomni.Bezpieczeństwo,tajemnica państwowa, i tak dalej.- Panie prezydencie, wyjaśnijmy sobie pewne rzeczy,z których obaj zdajemy sobie sprawę.Nie mamodpowiednich kwalifikacji.- Kwalifikacji?! Kto natym świecie ma kwalifikacje do wykonywania mojejpracy? Nikt!- Nie mówię o pańskiej pracy.- A mógłby pan - przerwał mu Jennings.- W \
adnym wypadku nie jestem na toprzygotowany.Nigdy nie będę.- Ju\
pan jest.- Co?- Niech pan mnie posłucha, Evan.Ja się nie oszukuję.Doskonale wiem, \
e nie mam ani wyobraz
ni, anizdolności intelektualnych Jeffersona, obu Adamsów,Madisona, Lincolna, Wilsona, Hoovera tak,powiedziałem Hoovera, tego genialnego, potwornieoczernianego człowieka - ani Roosevelta, Trumana,Nixona - tak, Nixona, którego wadą był jegocharakter, a nie jego poglądy geopolityczne - aniKennedy'ego, ani nawet genialnego Cartera, któryna swoje nieszczęście miał za du\
o szarych komórek.Teraz \
yjemy jednak w innych czasach.Mamydoskonale rozwiniętą telewizję, sposobynatychmiastowego porozumiewania się.Posiadamzaufanie ludzi, poniewa\
widzą i słyszą człowieka.Widziałem naród rozczulający się nad sobą ipokonany, co mnie rozzłościło.Churchill powiedziałkiedyś, \
e demokracja mo\
e i ma liczne wady, alejest to najlepszy system, jaki człowiek wymyślił.Wierzę w to i wierzę w te wszystkie frazesy, \
eAmeryka jest największym, najsilniejszym inajlepszym krajem na ziemi.Mo\
e świadczy to omojej prostocie, ale naprawdę w to wszystko wierzę.A ludzie wszystko widzą i słyszą i niez
le na tymwychodzimy.Wszyscy napotykamy na swojeodbicie w innych ludziach [ Pobierz całość w formacie PDF ]