[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Będziesz pozostawał w stanie lekkości i zabawy.Będziesz mógłutrzymywać stan skupienia wolny od oporu.W ten sposób osiągniesz doskonałą równowagę izdolności twórcze.Jeżeli w tę grę będziesz grał często i będziesz się tym cieszył, doświadczysz zadziwiającychrezultatów.Rzeczy, które zapisałeś, zaczną przejawiać się w twoim doświadczeniu.Będzie topodobne do reżyserowania spektaklu.Kiedy jakaś osoba, z którą wejdziesz w kontakt, wypowie dociebie słowa, które ty wcześniej zapisałeś, będziesz zachwycony.Rozpoznasz bowiem w ten sposóbsiłę własnych intencji.Jesteście wibracyjnymi pisarzami, którzy stwarzają scenariusz własnego życia.Inne osobyodgrywają takie role, które im nadaliście.Możecie napisać taki scenariusz, jakiego pragniecie.Wszechświat dostarczy wam ludzi, miejsc i wydarzeń, jak to sami ustaliliście.Jesteście bowiemtwórcami swoich własnych doświadczeń.Musicie tylko podjąć odpowiednią decyzję i pozwolić naprzejawienie się.Abraham, powiedz nam więcej o Procesie Układania ScenariuszaUkładanie Scenariusza jest jednym z procesów, które wam przekazujemy, abyście moglipowiedzieć Wszechświatowi, w jaki sposób chcecie żyć.Jeżeli jesteś w harmonii ze swoim103pragnieniem, możesz łatwo to stwierdzić, ponieważ ono staje się szybko fizyczną rzeczywistością.Jeśli jednak pragniesz czegoś, co jeszcze nie zostało zrealizowane, wówczas Układanie Scenariuszastanowi dobrą drogę przyśpieszenia realizacji pragnienia.Układanie Scenariusza pomoże ci wprzełamaniu nawyku mówienia o rzeczach w ich aktualnej postaci.Pomoże ci w określeniu tego,jaki stan chcesz osiągnąć.Ten proces pomoże ci w świadomym tworzeniu wibracji.OPISZ HISTORI
, KTÓR
CHCESZ PRZE%7Å‚Y
Należy zacząć od umieszczenia w tej opowieści siebie samego.Jesteś główną postaciąhistorii.Następnie wprowadz
do scenariusza inne ważne postacie.Teraz zajmij się fabułą (najlepiejjest na początku wykonywać to ćwiczenie pisemnie, przy następnych okazjach możesz tworzyćakcję w swojej wyobraz
ni).Pewnego dnia jedna osoba ćwiczyła razem z nami Układanie Scenariusza.W pewnymmomencie powiedziała:  Widzę dwie osoby, które idą wzdłuż plaży".Zapytaliśmy ją:  Czy jedną ztych osób jesteś ty sama?".Istotą pisania scenariusza jest to, by zacząć odczuwać życiowe doświadczenia w sposóbzgodny z tym, czego chcemy.Tak więc nasze uczucia mają stać się zgodne z tym, jak chcemyodczuwać.Wszechświat nie rozpoznaje tego, czy twoje wibracje powstają pod wpływemrzeczywistych doświadczeń życiowych, czy też tworzysz je pod wpływem wyobrażeń.Wszechświat po prostu dostarcza odpowiedzi na twoje wibracje.Jeżeli powracasz do swego scenariusza dostatecznie często, zaczynasz go akceptować jakofragment rzeczywistości.Kiedy akceptujesz go w ten sam sposób, w jaki akceptujeszrzeczywistość, Wszechświat wierzy w twój scenariusz i odpowiada na tę historię.PROCES NR 10PROCES PAPIEROWEJ SERWETKIKiedy używać tego procesu:" Kiedy chcesz bardziej skutecznie skorzystać z usług twego Uniwersalnego Managera." Kiedy chcesz tworzyć swoją rzeczywistość, pozwalając na dopływ energii." Kiedy mniej aktywnie chcesz się angażować w tworzenie własnej rzeczywistości." Kiedy czujesz, że masz zbyt wiele zajęć." Kiedy potrzebujesz więcej czasu na robienie większej ilości rzeczy, które przynoszą ciprzyjemność.POZYCJA PUNKTU EMOCJONALNEGO OPARCIATen Proces będzie miał dla ciebie największą wartość, kiedy Pozycja twego Punktu EmocjonalnegoOparcia będzie sytuowała się w obszarze następujących emocji:(2) Pasja (11) Emocjonalny niepokój(Jeżeli nie masz pewności, jaki jest twój obecny Punkt Emocjonalnego Oparcia, wróć do rozdziału22.i przejrzyj 22 kategorie, które znajdują się na Skali Emocjonalnej Orientacji.)104Wspólne życie Esther i Jerry'ego przynosiło nowe pomysły i projekty.Esther zaczęła nosićze sobą notes, który zawierał listę rzeczy, które chciała wykonać.Lista wydłużyła się do kilkustron, a Esther nadała jej komiczny tytuł:  Rzeczy, które mam wykonać w dniu dzisiejszym".Jednak tak naprawdę 10 osób nie byłoby w stanie tego zrobić w ciągu jednego dnia.Każdy nowy punkt na liście powodował, że Esther czuła się bardziej obciążona, a mniej swobodna.Esther przejawiała w swej naturze silne poczucie odpowiedzialności.Było ono tak wielkie, że podjego ciężarem ginęło jej poczucie wolności.Siedząc w restauracji i czekając na posiłek Esther przeglądała strony notatnika, na którychwidniała lista.Od czasu do czasu skreślała coś, co już zostało zrobione.Natomiast, kiedy zauważałakolejne niewykonane punkty, myślała natychmiast o nowych rzeczach, które chce dodać do tej listy.Na twarzy Esther pojawił się wyraz bezsilności.Wtedy zwróciła się do nas z pytaniem:  Abraham,co powinnam uczynić'".Wez
tę dużą papierową serwetkę, która leży na stole  powiedzieliśmy a my poprowadzimycię [ Pobierz całość w formacie PDF ]