[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Dzięki.- Steve objął Willow ramieniem i poło\
ył na barzeparę monet.- Przyślij nam w takim razie coś do picia.Dlamnie piwo, jakiekolwiek, byle zimne.Willow?- Dla mnie tequilla.Du\
a.- Willow uśmiechnęła się dobarmana, jakby byli starymi przyjaciółmi, i ruszyła wkierunku stolika Shannonów.Steve zmełł w zębach przekleństwo i podą\
ył za nią.Willow nieoczekiwanie stanęła i odwróciła ku niemu głowę.- Jak się upiję i zacznę tańczyć na stole, nie powstrzymaszich - szepnęła.Nie odpowiedział ani słowem.- Masz! - Sięgnęła do torebki i podała mu chusteczkę.-Wytrzyj usta.Jesteś cały umazany szminką.Faith liczyła sobie mniej więcej tyle lat co Willow, natomiastJack Shannon był o dobre dwadzieścia lat starszy od swojej\
ony.Faith miała ciemnobrązowe włosy, opadające falami naramiona, wielkie, migdałowe oczy i delikatne rysy twarzy.Jack Shannon z powodzeniem mógłby być - jak twierdziłAmberson - najemnikiem.Zbudowany z samych ścięgien imięśni, przypominał wypoczywającego lamparta.Willow beztrudu mogła wyobrazić go sobie, jak maszeruje nocą przezd\
unglę jakiegoś małego państewka Ameryki Z
rodkowej zuzi na ramieniu, pozostawiając za sobą trupy i zgliszcza.Tylkokiedy spoglądał na \
onę, jego spojrzenie stawało się miękkiei łagodne.- Tak, pamiętam ją - oświadczył, rzuciwszy przelotniewzrokiem na rozło\
one na stole fotografie.- Te zdjÄ™ciarobiliÅ›my, gdy tylko siÄ™ wprowadziÅ‚y.Chyba w kwietniu.PomogliÅ›my im wnieść rzeczy na górÄ™, bo mieszkaÅ‚y natrzecim piÄ™trze,· a potem siedliÅ›my na pod-wórzu, \
eby się napić piwa.- Czy Donna spotykała się z pańskim bratem?- Mo\
e.- Jack wzruszył ramionami.- Wydaje mi się, \
ekręciła przede wszystkim z Ethanem.To on ją namówił, \
ebysprowadziła się do Bachelor Arms.Czasem wychodziligdzieś razem.Ethan starał się, \
eby wszyscy o tymwiedzieli.Nie wiem.- Pokręcił głową.- Mo\
liwe, \
espotykała się tak\
e z Erykiem, ale trudno mi coś o tympowiedzieć, bo nie byliśmy wtedy w najlepszych stosunkachi niewiele sobie opowiadaliśmy.Gdyby było inaczej, byćmo\
e udałoby mi się go wtedy uratować.Shannon zamilkł i popadł w zamyślenie.Gdy Faith poło\
yłarękę na jego dłoni, rozluz
nił pięść, odwrócił wnętrzem dogóry i splótł palce z jej palcami.Sięgnął po szklankę ipociągnął długi łyk.- Pokłóciliśmy się tego wieczoru.Zresztą nie pierwszy raz.Wybiegłem z domu, trzaskając drzwiami.I ju\
nigdy więcejnie widziałem go \
ywego.- Bardzo mi przykro - odezwała się Willow, widząc w oczachShannona szczery ból.- Nie zadawałabym panu tychwszystkich pytań, gdyby nie było to dla mnie takie wa\
ne.- Rozumiem panią.Nie ma o czym gadać.- Machnął ręką.-Co się stało, to się nie odstanie.- A co z Zeke'em Blackstone'em?- Chodzi panu o to, czy spotykał się z Donną? Nie, nie sądzę.Zeke szalał wtedy za Ariel Cameron.Kręcili razem film.- Oni niedawno pobrali się powtórnie, prawda? spytałaWillowo- Tak.- Jack uśmiechnął się od ucha do ucha.W dwatygodnie po ślubie córki uciekli przed całym światem doLas Vegas.- A czy wie pan, dlaczego się poprzednio rozwiedli? - wtrąciłSteve.Jack wymownie uniósł brwi.- O to ju\
powinien pan zapytać Zeke'a.- Zamierzam to zrobić.A czy pan spotykał się z DonnąRyan?- Nie miałem szans - odparł lekkim tonem Shannon.- To była piękność, zapowiadała się na niezłą aktorkę i wdodatku była ode mnie' o parę lat starsza.- Więc nie spotykał się pan z nią? - Steve najwyraz
niejchciał usłyszeć zdecydowane tak 'lub nie.Jack spojrzał na niego wzrokiem mówiącym jasno, \
e nielubi przymusowych sytuacji, lecz Steve spokojnie czekał naodpowiedz
.- Nie - przerwał w końcu milczenie Jack.- Nie spotykałemsię z nią.Steve usatysfakcjonowany skinął głową.- A co z kartką? Poznaje pan to pismo?Jack pokręcił głową.- Chętnie bym wam pomógł, ale upłynęło ju\
dwadzieściapięć lat, odkąd ostatni raz widziałem cokolwiek, co wyszłobyspod ręki mojego brata.- A co z tym pudłem, które dostałeś od pana Ambersona? Ztym, które trzymał w piwnicy i które dał ci, gdy wróciliśmydo Bachelor'Arms.Nie było w nim \
adnych notatek czyczegoś w tym rodzaju?- Masz rację.- Jack skinął głową.- Kompletnie o nimzapomniałem.Zdaje się, \
e wylądowało w końcu na strychurazem z resztą starych gratów.- Czy moglibyśmy do niego zajrzeć? - zainteresowała sięWillowo - Miałby pan coś przeciw temu?- Musiałbym je najpierw znalez
ć.Oczywiście będzieciemogli zobaczyć, co w nim jest.Mam nadzieję, \
e znajdzieciecoÅ›, co wam pomo\
e.Jack sięgnął do kieszeni i wyciągnął wizytówkę.- Tu są numery do domu i do pracy, do redakcji "Los AngelesTimes".- To pan pracuje w "Los Angeles Times"? Nie jest pan.-Willow urwała, zdając sobie sprawę, \
e niewiele brakowało,aby palnęła potę\
ne głupstwo.- Czuję, \
e Amberson opowiedział pani ładne bajki, co?Mówił pewnie, \
e jestem najemnikiem lub coś w tymrodzaju.- Wspomniał coś takiego - przyznała Willow.- Jack nie był najemnikiem - wystąpiła w obronie mę\
a paniShannon.- Był korespondentem wojennym.Jack uniósł dłoń \
ony do ust i pocałował.- Amberson ma niezłego bzika.Zawsze miał.Radziłbymodnosić się do tego, co mówi, z większą dozą sceptycyzmu.Czy wspomniał o legendzie krą\
ącej po Bachelor Arms?- Z detalami.- Willow wzdrygnęła się.- Miałam wra\
enie, \
eopowiadanie wszystkich tych makabrycznych szczegółówsprawia mu prawdziwą przyjemność.- Moim zdaniem on nie mo\
e od\
ałować, \
e sam nigdy niezobaczył damy z lustra, i dlatego woli wierzyć, \
e przynosiona samo zło i nieszczęścia.- Czy chce pan powiedzieć, \
e pan ją widział?- Wiem, \
e to zabrzmi dziwnie, i nie lubię się do tegoprzyznawać, ale tak, widziałem ją.- Spojrzał na \
onę, któraodpowiedziała mu pełnym miłości uśmiechem.Razem jąwidzieliśmy.Steve pokręcił z niedowierzaniem głową.- Nie dziwi mnie, \
e nie lubi się pan do tego przyznawać.Więc widzieliście oboje ducha?- "Są rzeczy na niebie i ziemi, o których nie śniło sięfilozofom".- Jack ze wzruszeniem ramion zacytowałSzekspira.- Nie potrafię powiedzieć, co właściwie wi-dzieliśmy ani jak to mo\
liwe.Wiem tylko, \
e coś widzie-liśmy.Steve patrzył to na jedno, to na drugie, jakby nie mógłpogodzić się z tym, co słyszy.- Naprawdę nie \
artujecie? Na serio wierzycie, \
ewidzieliście ducha?- Widzieliśmy coś, panie Hart - ruszyła w sukurs mę\
owiFaith Shannon - i to coś zmieniło nasze \
ycie, Jeśli o mniechodzi, to wszystko mi jedno, czy był to duch, anioł z niebaczy złudzenie optyczne.I nie obchodzi mnie, co sądzą na tentemat inni.- No tak, to ka\
e nam zamknąć temat.Nie miałem zamiarukwestionować państwa prawdomówności.Przepraszam.- Tylko nasze zdrowie psychiczne - roześmiała się FaithShannon, która najwyraz
niej nie poczuła się ura\
ona jegosceptycyzmem.Jack siÄ™gnÄ…Å‚ po fotografie i przejrzaÅ‚ je jeszcze raz.-I To·zabawne - mruknÄ…Å‚.- Być mo\
e to tylko sugestia, ale wydajemi siÄ™, \
e widzę pewne podobieństwo.ma pani takie samewłosy jak Eryk.- I ty - wtrąciła jego \
ona.Jack oddał zdjęcia Willow.- Jeśli pani zechce, mogę zrobić badania krwi [ Pobierz całość w formacie PDF ]