[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zawiera Dzieje, Listy powszechne, Listy Pawła i Apokalipsę na 327kartach (16 x 13 cm).Zawiera 14 niewielkich luk w tekście.Jest palimpsestem i jednym z nielicznychkodeksów majuskułowych zawierających Apokalipsę.Powstał w IX wieku.Górny tekst, naniesiony w1301 roku, zawiera komentarz Eutaliusza do Dziejów i Listów Pawła, jest to minuskuł 1834.Przeka-zuje tekst bizantyjski w Dz i Ap, natomiast w Listach tekst aleksandryjski z licznymi obcymi nalecia-łościami.Sprowadzony został w XIX wieku przez biskupa Porfiriusza  stąd jego nazwa  do Peters-burga, gdzie jest odtąd przechowywany (Publ.Bibl., Gr.225).Codex Guelferbytanus BQ (026) Codex Guelferbytanus B, fragmenty A
k  J na 13 kartach (26,5 x 21,5 cm).11 jego kartprzekazuje tekst A
k.Datowany jest na V wiek.Pisany w dwóch kolumnach na stronę, 28 linijek wkolumnie.Zawiera sekcje Ammoniusza, ale nie ma kanonów Euzebiusza.Jest palimpsestem i znacznaczęść jego tekstu jest nieczytelna.Tekst górny w języku łacińskim zawiera pisma Izydora z Sewilli.Wykazuje duże podobieństwo do kodeksu P.Ten sam rozmiar kart, dwie kolumny, kanony Euzebiu-sza, podobny jest kształt liter.Litery �, �, �, � w obu kodeksach są nieco ściśnięte, a jest to odejścieod starożytnych form.Kodeks Q stosuje jednak nieco mniejsze litery niż w P i dlatego mieści 28, a nie24 linijek tekstu na stronie.Kodeks Q uważany jest dziś za nieco starszy.Przechowywany jest w Wo-lfenb�ttel (Herzog August Bibliothek, Wei�enburg 64).Przekazuje tekst bizantyjski (80%), z licznyminaleciałościami tekstu aleksandryjskiego.Wraz z P (024) stanowił niegdyś jeden kodeks.Kodeks NitryjskiR (027) Codex Nitriensis, zawiera fragmenty Ewangelii A
ukasza; stanowi go 48 kart (29 na 23cm).Pisany w dwóch kolumnach, zazwyczaj 25 linijek w kolumnie.Tekst podzielony na sekcje pseu-do-Ammoniusza, bez zastosowania kanonów Euzebiusza, zawiera ������.Paleograficznie datowanyjest na VI wiek.Jest palimpsestem.Tekst górny rękopisu naniesiony został w VIII/IX wieku i zawierasyryjski traktat Sewera Antiocheńskiego przeciwko Janowi Gramatykowi.Ten sam rękopis jest takżepalimpsestem Iliady Homera (4 000 linii) i Elementów Euklidesa (w kolejności: Iliada, EwangeliaA
ukasza, Elementy).Litery są szerokie, a odstępy między nimi niewielkie i dlatego tekst nie zawszejest czytelny, nawet dokładne ustalenie, z dokładnością co do wiersza, które teksty Ewangelii A
ukaszakodeks przekazuje nie zawsze jest możliwe.Znaleziony w 1847 roku, przez Anglika Tattam, w klasztorze Z
w.Marii Deipara, na pustyniNitryjskiej, około 110 km na płn.-zach.od Kairu i wraz z ponad 500 innymi rękopisami przewiezionyzostał do Londynu.Skolacjonował go Tregelles.Tischendorff zaproponował dla niego literę R, jakosymboliczne określenie kodeksu.Tekst kodeksu zaliczany jest zwykle do bizantyjskiego, z licznymitrudnymi do zidentyfikowania, obcymi naleciałościami (20-25%%).Tekst A
k 13-15 jest bliższy dlatekstu aleksandryjskiego niż bizantyjskiego.Tekst Kodeksu Nitryjskiego wydany został przez Ti-schendorfa w 1857 roku178.Kodeks przechowywany jest w British Library (Additional MS.17211).178Tischendorf K., Monumenta sacra II, pp.XIV-XXII, 1-92.56Kodeks Vaticanus 354S (028) Codex Vaticanus 354, inna jego nazwa to Codex Guelpherbytanus.Zawiera pełny tekstczterech Ewangelii, na 235 pergaminowych kartach (36 na 22 cm), pisany w dwóch kolumnach nastronę, 27 linijek w kolumnie.Na folio 234 verso kopista zamieścił w kolofonie datę jego powstania (5marzec 949 roku) oraz swoje imię  Michał.Tym samym jest jedynym posiadającym datę kodeksemmajuskułowym i czwartym, pod względem wieku, posiadającym datę kodeksem179.Pisany wielką,podłużną, ściśniętą i lekko pochyloną uncjałą.Ten kształt liter przypomina słowiański styl.Zawiera wiele korekt i not marginalnych, z których większość dodana została przez póz
niej-szych korektorów.Stosuje sekcje Ammoniusza i kanony Euzebiusza.Jest jednym z najstarszych ko-deksów posiadających neumy.Pericope Adultera i J 5, 4 oznakowane zostały jako teksty wątpliwe.Przechowywany jest w Watykanie (Gr.354).Skolacjonowany został przez Birch180.Przekazuje tekstbizantyjski, bliski dla kodeksów 031 i 032 [ Pobierz całość w formacie PDF ]