[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Sprowadzono muły i inne zwierzęta, aby to zabrać.Te, które się pośliznęły na marmurowej posadzce kościoła, zostały przebite i święty przybytek został splugawiony gnojem i krwią.Oprócz tego pewna.(prostytutka) zasiadła na tronie patriarchy i śpiewała rozpustne śpiewki i tańczyła.Wszyscy popełniali najcięższe zbrodnie.Czy ci sami mogli oszczędzić poważne matrony, dorosłe panny lub dziewice poświęcone Bogu (mniszki)? Każda chęć ułagodzenia doprowadzała ich do wściekłości i często chwytali za sztylety przeciwko temu, kto ich uspokajał.Nikt nie był oszczędzony.W zaułkach, na ulicach, w kościołach nie słyszałeś nic prócz szlochających kobiet i jęczących mężczyzn.Nie widziałeś nic prócz gwałtu, chwytania niewolników, rozbijania rodzin." (McCabe: "The Test.of Chr.Civilization").Podobnymi masakrami, dokonywanymi przez krzyżowców, przez wojska miasta Rzymu, przez wojska cesarza niemieckiego lub króla francuskiego, przepełnione są dzieje kościoła w wiekach średnich.Nie sposób wyliczyć wszystkich zbrodni.W roku 1191 Henryk VI oddał papieżowi miasto Tusculum.Jego mieszkańcy, otrzymawszy (przyjazne) pismo od cesarza i nie podejrzewając nic złego, otwarli bramy Rzymianom, którzy zamordowali wielu obywateli i okaleczyli prawie wszystkich z nich, obcinając im ręce nogi albo inne członki ciała.Kilka lat przedtem Rzymianie pochwycili dwudziestu pięciu księży tego miasta i wyłupili im oczy.Papież Innocenty ogłosił krucjatę przeciw albigensom.Byli to najkulturalniejsi mieszkańcy południowej Francji.Gdy krzyżowcy weszli do ich pierwszego miasta, Beziers, tak się zachowali:"Weszli do miasta Beziers i pomimo oporu mieszkańców urządzili największą rzeź mężczyzn i kobiet, jaka była kiedykolwiek znana.Ani starzy, ani młodzi nie byli oszczędzani, a nawet niemowlęta na rękach matek były zabijane.Wszyscy, którzy mogli, szukali schronienia w kościele św.Magdaleny i wszyscy oni byli wyrżnięci".(Tamże).Przeor, dowodzący wojskami krucjaty, gdy mu się skarżono, że trudno jest odróżnić wiernych od heretyków, odpowiedział: "Zabijać wszystkich.Bóg ich odróżni".Książę tej 'prowincji, Raymond, pod przymusem uległ papieżowi, ofiarował się nawet poprowadzić wojska przeciw własnym poddanym.Papież mimo to taki zdradliwy list posłał swemu legatowi:"Ponieważ pytano się nas, jak postępować w stosunku do armii krzyżowej, rekomendujemy Ci naśladować radę apostoła: «Chytrym będąc, zdradą was pojmałem» (2 Kor., 12, 16), gdyż zdrada tego rodzaju powinna być raczej nazywana roztropnością.Byle tylko wspomniany książę lub inni nie mieli korzyści z tego, nie zaczynaj od niego, lecz odkładając go z roztropnym udawaniem, zaczynaj najpierw niszczyć innych (słabszych) heretyków.Oni, pozbawieni jego pomocy, łatwo będą skruszeni, a on, widząc ich rzeź, dokona zmiany usposobienia." (Tamże).Po trzystu latach zatargów i krwawych walk z Niemcami papież wezwał na pomoc Francuzów, ofiarując im Królestwo Sycylii.Nie trzeba było długo czekać, aby Francuzi najechali ten piękny kraj.Kronikarz tak o tym mówi:"Francuzi rabowali bogactwo na każdym kroku, lecz to nie zadowalało ich nienasyconego pożądania.Gdyż nie tylko zabierali łupy z zabitych nieprzyjaciół, lecz rabowali i nieszczęsne miasto, nie licząc się z niczym i mordując mieszkańców^, nie szczędząc nawet cudzoziemców.Rzeź trwała dzień i noc (przez osiem dni).Im więcej Francuzi mordowali, tym okropniejsza była ich żądza mordowania i grabienia.Nie szczędzili ani płci, ani wieku.profanowali kościoły.mało lub nikt nie uszedł srogich szabli zwycięzców.chłopiec był zabity w objęciach swej matki lub swego ojca.Mąż padał u stóp swej żony, żona u stóp męża.Gwałcili siostry, żony i matki nieszczęsnych Włochów.Rzeź i grabieże ustały zaledwie ósmego dnia.W całej okolicy ściany domów były czerwone od krwi".(Tamże).W dwa lata później Włosi zbuntowali się pod wodzą Konradyna.Papież ekskomunikował go.Został wkrótce schwytany i zapłacił młodym życiem za chęć uwolnienia swych rodaków od oprawców.Dopiero po piętnastu latach przyszedł odwet, w roku 1282, znany w historii pod nazwą "Sycylijskich Nieszporów"."0 wyznaczonym czasie agenci konspiracji rozeszli sio po wszystkich miastach królestwa.Oni, ich współtowarzysze i opiekunowie pochwycili za broń i z głośnym krzykiem napadli na Francuzów w czasie zabawy (było kościelne święto).Nie tylko mordowali Francuzów, ale rozpruwali sycylijskie kobiety, które były brzemienne z Francuzami, i kamienowali nie narodzone dzieci, tak aby żaden ślad Francuzów nie pozostał w królestwie".(Tamże).Zobaczymy teraz, jakim było w trzynastym stuleciu duchowieństwo.Do naszych czasów przechowało się 150 listów z roku 1202, pisanych przez papieża Innocentego III.Prawie połowa z nich mówi o niedociągnięciach lub przestępstwach duchowieństwa.Pierwszy chłoszcze klasztor i zakonnice w Pistoria.Ósmy nakazuje ekskomunikować arcybiskupa z Magdeburga za zbrodnie.Dwunasty nakazuje wszcząć dochodzenie w stosunku do kilku księży.Trzynasty nakazuje sądzić biskupa.Siedemnasty degraduje arcybiskupa.Dwudziesty dziewiąty mówi o kanoniku z Pragi:"Ma on żonę i dzieci, jest pijakiem i rozpustnikiem, publicznym szulerem, a w bójce z innymi szulerami jednego zabił i sam był poważnie ranny.Roztrwoniłwłasność kościelną i przekupił księcia".(McCabe: "The Testament of Christian Civilization").Takie było duchowieństwo w tym, według kościoła, pięknym trzynastym stuleciu."Ludzie są tacy, jakimi ich Pan Bóg stworzył, tylko trochę gorsi" - powiedział Cervantes.Cóż można do tego dodać?W kościele, podczas odprawiania mszy, ksiądz rozmawiał czasem z bliżej siedzącymi wybitnymi lub bogatymi parafianami.Gdy rozmowa toczyła się po myśli księdza, wszystko było w porządku, lecz gdy go czymś podrażniono lub rozirytowano, natenczas ksiądz, czasem podchmielony, odwracał głowę od ołtarza i odpowiadał: "Pocałuj mnie gdzieś".Nadal odprawiał mszę św., a ludzie rozmawiali, żartowali, śmieli się i hałasowali, czasem aż za wiele.Ksiądz wtenczas bił dłonią po mszale, dopóki w kościele nie zapanowała względna cisza.(G.G.Coulton: "Medieval Panorama").Podczas procesji chłopi kłócili się, która wieś ma zająć pierwsze miejsce.Wybuchały czasem bójki, podczas których na głowach sąsiadów próbowano wytrzymałości drążków od obrazów i chorągwi.(Tamże).Kler był ciemny i nieokrzesany.Niektórzy księża nie umieli Ojcze Nasz.Zaniedbywali kościoły, nie odprawiali mszy lub za opłatą, wbrew prawom kanonicznym, odprawiali po dwie dziennie.W niektórych koś-ciałach nie było brewiarzy i innych ksiąg kościelnych.Często księża i zakonnicy pożyczali pieniądze na lichwiarskie procenty, fałszowali testamenty i trudnili się sprawami nie przynoszącymi kościołowi zaszczytu.(Tamże).Nawet papież Aleksander IV w roku 1259 orzekł, że wszystkiemu złu na świecie winien jest rozpustny i bluźnierczy kler, który czasami żąda dla siebie nawet prawda pierwszej nocy.(Tamże).Prawie do dwunastego stulecia można było otrzymać rozwód z powodu niezgodnego pożycia małżeńskiego.Potem kościół począł zwalczać rozwody, co bardzo pogorszyło położenie kobiet.Nie broniło ich prawo ani kościół.Często oddawano swe żony sąsiadom, licytowano na targach i sprzedawano temu, kto więcej ofiarował.Patronowali temu tacy papieże, jak Bonifacy VIII.Bonifacy był nie tylko niedowiarkiem, ale i cynikiem.Nawet jeden z kardynałów zarzucił Bonifacemu użycie następujących sformułowań:"Grzechy cielesne nie są w ogóle żadnymi grzechami [ Pobierz całość w formacie PDF ]