[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Już nie wiadomo, komu wierzyć.Dzięki Bogu, że to się przynajmniej skończyło.Niech tylko nastanie pokój, prawdziwy pokój.Nie chcemy wojny.Poprzednia wojna zrujnowała Niemcy.Następna byłaby absolutnym końcem naszego kraju.- To zupełnie okropne - zauważyła Rhoda.- Nikt na świecie nie chce wojny, aprzecież wszyscy tkwimy w tym paskudztwie.- A co ty sądzisz? - zwrócił się Grobke do Victora Henry'ego.- Czy alianci podejmądyskusję nad bardzo umiarkowaną propozycją Fhrera?- Czy chcesz odpowiedzi uprzejmej czy prawdziwej?- Nie bądz uprzejmy, Victor.Nie wobec mnie.- Okay.Niemcy mogą uzyskać pokój, jeśli pozbędą się Hitlera i jego reżimu.Możenawet zachowacie wiele z waszych zdobyczy.Ale ta banda musi odejść.Gospodarze spojrzeli po sobie w drgającym świetle świec.- A więc to beznadziejne - oświadczył Grobke, bawiąc się pustym kieliszkiem.- Jeśliwasz naród nie jest w stanie nic zrozumieć z tego, co dotyczy Niemiec, będziemy musieliwalczyć do końca.Nie wiesz, jak wyglądał ten kraj w latach dwudziestych.Ja wiem.Gdybytamten system trwał jeszcze kilka lat, nie byłoby marynarki, gospodarki, niczego.Państworozpadłoby się na części.Fhrer wpisał Niemcy z powrotem na mapę.Wy macie Roosevelta,my jego.Posłuchaj, Henry, siedziałem w luksusowym klubie w Nowym Jorku i słyszałem,jak ludzie nazywają Roosevelta skretyniałym, socjalistycznym kaleką.Są miliony takich,którzy go nienawidzą.Zgadza się? Ja nie jestem nazistą.Nigdy nie mówiłem, że Fhrer matysiąc procent racji, ale do wszystkich diabłów, to jednak zwycięzca.Potrafi, jak Roosevelt,doprowadzić sprawy do końca.A ty chcesz, żebyśmy się go pozbyli! Po pierwsze, to nie jestmożliwe.Sam wiesz, jaki jest ten reżim.A gdyby nawet było to możliwe, my byśmy tego niezrobili.Zresztą pokój może nastąpić.Zależy to przecież od jednego człowieka, i nie jest nimnasz Fhrer.- Od kogo zatem?- Od waszego prezydenta.Brytyjczycy i Francuzi już zostali pobici.Gdyby byłoinaczej, zaatakowaliby we wrześniu.Czy kiedykolwiek powtórzy się im taka okazja?Trzymają się tylko z jednego powodu: czują Amerykę za plecami.Jeśli wasz prezydent powieim jutro jedno zdanie: Nie pomogę wam w walce przeciwko Niemcom , nastąpi koniecwojny, zanim się ona zdąży rozpocząć, i wszyscy będziemy mieli sto lat dobrobytu.I powiemci jeszcze jedno.Tylko w taki sposób wasz prezydent może uzyskać pewność, że Japonia nieskoczy wam na plecy.Nie po raz pierwszy Victorowi Henry'emu przyszło na myśl, że spotkanie z Grobkemna Bremen nie było przypadkowe.- Myślę, że już powinniśmy się wybierać na to przyjęcie - powiedział. Komandor podporucznik Prien był zdziwiony i zainteresowany, gdy w kolejceprzybyłych na przyjęcie krzykliwie umundurowanych attaches dostrzegł Byrona Henry'ego.- Jest pan taki młody - powiedział po niemiecku, ściskając mu dłoń i z uwagąprzyglądając się jego młodej twarzy i dobrze skrojonemu ciemnemu garniturowi.- Czy jestpan podwodniakiem?- Nie.Niewykluczone jednak, że powinienem nim zostać.- Ach, to jedyny rodzaj służby na świecie.Ale trzeba w nim być twardym - oświadczyłPrien z czarującym uśmiechem i nagłym wybuchem prawdziwego zapału.Marynarze w granatowych mundurach ustawili fotele dla słuchaczy odczytu.Otwartość dowódcy u-boota wręcz oszołomiła Puga.Nie było tajemnicą, że Prien wypłynąłna powierzchnię w bezksiężycową noc, podczas przesilenia pływu.Tego można się było zgóry domyślić.Ale Prien nie odnosił przecież żadnej korzyści z tego, że pokazał wszystkimzrobione przez Luftwaffe zdjęcia wejścia do portu wojennego i przeanalizował system zapór.Podawał Brytyjczykom na srebrnej tacy wskazówki, jak mają naprawić swe błędy.Ujawniłtakże nowe dane techniczne na temat niemieckiego zwiadu lotniczego, i to dane przerażające.Był to z całą pewnością pilny materiał do najbliższej poczty kurierskiej.Byron słuchał z takim samym napięciem, jak jego ojciec.Fascynował go autentyzmszczegółów.Prien mówił po niemiecku powoli i wyraznie, tak że mógł śledzić każde słowo
[ Pobierz całość w formacie PDF ]