[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Znaleźliśmy martwą pannę Greenshaw i dwie panie, zamknięte w swoich pokojach.- Widzisz więc, moja droga - zwróciła się panna Marple do Lou - że ten policjant nie był prawdziwy.Nigdy o nim nie pomyślałaś - nikt nie myślał.Zobaczyliście mundur i myślicie, że to przedstawiciel prawa.- Ale kto i po co?- Jeżeli chodzi o to, kto - cóż, jeżeli grają „Pocałunek dla Kopciuszka”, głównym bohaterem jest tam policjant.Nat Fletcher mógł skorzystać z kostiumu, który nosił na scenie.Musiał jedynie zapytać o drogę na stacji benzynowej, zwrócić uwagę na czas - dwunasta dwadzieścia pięć, pojechać szybko, zostawić samochód za rogiem, włożyć policyjny uniform i odegrać swoją rolę.- Ale dlaczego? Dlaczego?- Ktoś musiał zamknąć drzwi pokoju gospodyni z zewnątrz, a także przebić strzałą gardło panny Greenshaw.Można człowieka przebić strzałą tak samo jak strzelić z łuku, ale to wymaga siły.- Myślisz, że zrobili to razem?- O tak, właśnie tak myślę.Najpewniej to matka i syn.- Ależ siostra panny Greenshaw zmarła już dawno.- Tak, ale niewątpliwie pan Fletcher ożenił się ponownie.Sądzę, że to był mężczyzna tego rodzaju.Myślę też, że dziecko zmarło również i że tak zwany siostrzeniec był tylko dzieckiem drugiej żony, a nie krewnym.Kobieta przyjęła stanowisko gospodyni i badała teren.Potem Fletcher napisał jako siostrzeniec i zaproponował, że odwiedzi ciotkę - mógł też zrobić żartobliwą uwagę, że przyjedzie w mundurze policyjnym - albo zaprosił ją, żeby obejrzała sztukę.Panna Greenshaw podejrzewała jednak prawdę i odmówiła spotkania się z nim.Fletcher mógł zostać spadkobiercą, gdyby zmarła bez testamentu - ale oczywiście skoro spisała kiedyś ostatnią wolę na rzecz gospodyni (jak sądzili), wszystko układało się gładko.- Dlaczego jednak użyli strzały? - zastanowiła się Joan.- To bardzo naciągane.- Wcale nie naciągane, moja droga.Alfred należał do klubu łuczniczego - i to on miał ponieść odpowiedzialność.To, że znalazł się w pubie już o dwunastej dwadzieścia, było z ich punktu widzenia bardzo niefortunne.Zawsze wychodził trochę przed właściwą porą i to im odpowiadało - potrząsnęła głową.- To naprawdę wydaje się niemoralne, że lenistwo Alfreda ocaliło mu życie.Inspektor odchrząknął.- Pani sugestie są bardzo ciekawe.Teraz, oczywiście, będę musiał przeprowadzić śledztwo.IVPanna Marple i Raymond West stali przy skalnym ogródku i patrzyli na ogrodowy koszyk pełen zwiędłych roślin.- Smagliczka, skalnica, żarnowiec, dzwonek.Oto dowód, którego potrzebowałam.Ktokolwiek pełł tutaj wczoraj rano, nie był ogrodnikiem - wyrywał zarówno sadzonki, jak i chwasty.Więc teraz wiem, że mam rację.Dziękuję ci, kochany Raymondzie, że mnie tu przywiozłeś.Chciałam zobaczyć to miejsce osobiście.Popatrzyli na odrażającą bryłę Szaleństwa Greenshawa.Kaszel zwrócił ich uwagę.Przystojny młody człowiek także przyglądał się domowi.- Piekielnie duży dom - powiedział.- Za duży na dzisiejsze czasy, przynajmniej tak mówią.Ja tam nie wiem.Gdybym wygrał w totolotka i dostał mnóstwo pieniędzy, taki właśnie dom chciałbym wybudować.Uśmiechnął się do nich nieśmiało.- Uważam, że mogę się teraz przyznać - ten dom wybudował mój pradziadek - rzekł Alfred Pollock.- To piękny dom, mimo że nazwali go Szaleństwo Greenshawa!* * ** Angielski deser złożony z nasączonych winem biszkoptów, kremu z żółtek, bitej śmietanki i kandyzowanych owoców.* fr.Pełny nowoczesny komfort.* fr.Dobrze.* fr.To wszystko jest naturalne.* fr.Kto tam?* fr.Oto panna Bridget.* fr.Zapalenie płuc.* fr.Ziołowa herbatka.* fr.Moje dziecko.* fr.Ten drogi.* fr.Ależ tak.* fr.Wielki świat.* fr.Pasztet z gęsiej wątróbki.* fr.Szukajcie kobiety.* fr.Kobieta fatalna.* fr.Bardzo dobrze.* fr.Tego się nie robi.* fr.To prawda.* fr.Właśnie.* fr.W porządku.* fr.Bardzo dobrze.* fr.Doprawdy.* fr.Wykwintna.* fr.Dziękuję ci.* fr.Następnym razem.* fr.To działa.* fr.To okropne.* fr.Mimo wszystko.* fr.W całości i w szczegółach.* fr.Dzieła sztuki.* fr.Wielki Boże.* fr.Moi przyjaciele.* fr.Na tapecie [ Pobierz całość w formacie PDF ]