[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.cena prod.= jego kosztom prod.lRynek kapitałów - podaż kapitałów (dóbr niezużywających się jednorazowo) tworzona jest przez osoby posiadające większe wydatki niż dochody.Kapitały są kupowane przez ludzi posiadających oszczędności (doch.> wyd.) W praktyce są to przedsiębiorcy.W wyniku konkurencji ustala się jednolita cena wszystkich kapitałów.lPomiędzy rynkiem kapitałów a rynkiem produkcji i rynkiem usług czynników produkcji istnieje ścisła współzależność: od cen produktów zależą ceny usług czynników produkcji, a od cen usług - ceny nabywanych kapitałów.Istnieje tu ogólna współzależność rynków.Na każdym rynku istnieje współzależność między popytem a cenami wszystkich dóbr.W rezultacie istnieje powszechna współzależność wszystkich wielkości gospodarczych, którą oddaje system równowagi ogólnej.Układ równań jest rozwiązywalny, bo liczba niewiadomych jest równa liczbie równań.W praktyce stworzony w ten sposób układ równań ma znaczenie tylko modelowe.Liczba niewiadomych i równań sięga milionów.Nie można wykorzystać go do podejmowania konkretnych decyzji ekonomicznych.Koncepcja ogól.równ.ekon.ma mechanistyczny charakter, jednocześnie ma charakter absolutnie statyczny.System gospodarki ujmuje się dynamicznie, dąży się tylko do opisania i ujęcia w system równań matem.stanu równowagi.Równowaga konsumenta w szkole lozańskiejTeoria cen czyli teoria wyboru Vilfredo Pareto.Początkowym punktem wyjścia dla teorii cen była zmodyfikowana teoria użyteczności krańcowej.Dla uniknięcia wieloznaczności słowa użyteczność (pożyteczność lub użyt.subiekt.) Pareto użył terminu ofelimiczność - jest to zadowolenie płynące dla jednostki z pewnej ilości dobra dodanej do posiadanej już przez nią ilości tego dobra.W późniejszych pracach Pareto stwierdza, że ofelimiczność jest wielkością niewymierną i w teorii cen opiera się na zewn.faktach ujawniających się w gospodarowaniu budując teorię wyborów.Pkt.Wyjścia rozumowania Pareto w teorii wyborów są gusty czyli potrzeby ludzkie.Pareto udowadnia, że dla sformułowania teorii równowagi konsumenta (3 pr.Gossena) wystarczy przyjąć założenie, że konsument umie porównywać użyteczność i dokonywać wyboru kombinacji dóbr.Każdy zakup powodując wydatek pieniężny stanowi akt wyboru - uniemożliwia dokonanie zakupu innego dobra.Dlatego ten sposób ujęcia gosp.konsumenta nazwano teorią wyboru.Tworząc swą teorię wyborów Pareto posługiwał się krzywymi obojętności(indyferencji).Pareto twierdzi, że istnieją zawsze różne kombinacje dóbr, przy których konsumentowi jest obojętne w jakiej proporcji je otrzyma, pod warunkiem, że suma zadowolenia osiągnięta z tych dóbr będzie stała, zmniejszenie ilości jednego dobra będzie zrekompensowane zwiększeniem ilości drugiego.Pareto ilustruje to graficznie na przykładzie kombinacji dóbr X i Y.Dobro Y PDobro XI - punkty na tej krzywej mają jednakową sumę zadowolenia.Pareto rysuje wiele krzywych obojętności, które tworzą mapę obojętności (pagórek gustu).Przechodzenie na wyższe krzywe ozn., że konsument nabywa większą ilość dóbr X i Y, ale wszystkie punkty na danej krzywej dają jednakowe zadowolenie.Fakt, że krzywe oboj.są wypukłe w kierunku początku ukł.współrz.wyraża to samo, co prawo malejącej użyteczności, czyli nasycalność potrzeb (I pr.Gaussa).Aby określić tzw.pkt.równowagi konsumenta (II pr.Gaussa) trzeba odp.na pyt.- na której krzywej oboj.i w jakim jej punkcie ostatecznie zatrzyma się konsument ; trzeba uwzględnić dochód konsumenta.Przy wyższych dochodach konsument może wspinać się na wyższe krzywe obojętności.Przyjmujemy założenie, że konsument ma określone dochody i wydaje je na zakup dwóch dóbr X i Y.BJeśli konsument cały dochód przeznaczy na zakup X to kupi go OA ; jeśli na Y to kupi OB.W rzeczywistości konsument kupuje trochę X i trochę Y.AB - ścieżka cen - po niej konsument się porusza.Dla wyznaczenia punktu równowagi (max zadowolenia) nakłada się na siebie te dwa wykresy.Punkt równowagi Punkt styczności ścieżki cen z najwyższą dostępną krzywą obojętności.Kierunek sub.- marg.to nurt teoretyczny w nauce ekonomii.Największy zasięg oddziaływania miała szkoła neoklasyczna w okresie międzywojennym, zaobserwowano mieszanie się szkoły austriackiej z neoklasyczną (nowa szkoła wiedeńska).Lata 60-e - odrodzenie szkoły neoklasycznej.Nurt empiryczny w nauce ekonomii.Opierał się na badaniu faktów jednostkowych; rozwijał się z kierunkiem sub.- marg.lmłodsza szkoła historyczna- głównie w Niemczech (MSH),llinstytucjonalizm- głównie w USA (INST).lMSH- na bazie starszej szkoły historycznej, której przedstawicielami byli: W.Roscher,Hildebrand, Knics.MSH cechowała się mniejszą skłonnością do uogólnień- w większym stopniu identyfikowała ekonomię z historią gospodarczą.Duży wpływ historii w Niemczech wynikał z rozwiniętej ideologii państwowej i tradycji starszej szkoły historycznej.MSH wywarła większy wpływ na kraje Europy Środkowo-Wschodniej- wielu Polaków, Rosjan studiowało w Niemczech.Pod wpływem MSH powstał INST w USA.Przedstawiciele MSH:lSCHMOLLER- założyciel MSH ;llJ.F.KNAPP- twórca państwowej teorii pieniądza (państwo ma istotny wpływ na wymianę);lA.WAGNER- zwracał uwagę na prawne aspekty zagadnień gospodarczych - zbliżał się do szkoły neoklasycznej;L.BRENTANO- głosił koncepcję tzw.zorganizowanego kapitalizmu - rozwój monopoli może zapobiec powstawaniu kryzysów gospodarczych, zwolennik prawa malejącej użyteczności z ziemi, pod tym wzg.zbliżał się do kons.Socjaldemokrat.Niemiec;W.SOMBART, M.WEBER- najnowsza szkoła historyczna [ Pobierz całość w formacie PDF ]