[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.To, wedługkalkulacji Stalina, da Związkowi Radzieckiemu trochę czasu.Poza tym wojnaw Europie zwiększy szanse na sowietyzację" Francji.I nawet jeśli Niemcy jąwygrają, to pózniej będą obarczone wieloma problemami wewnętrznymi i zbytosłabione, żeby stanowić zagrożenie dla Związku Radzieckiego.Oczywiście fakt wygłoszenia takiej mowy został w Moskwie natychmiastzdementowany, a sam Stalin nazwał te doniesienia w sowieckiej gazecierządowej Prawda" czczą gadaniną i kłamstwami wyssanymi z palca.Nieroztrząsała ich również europejska opinia publiczna, znacznie bardziej za-przątnięta przebiegiem wojny niż rzekomym przemówieniem Stalina, tak żecała sprawa poszła w zapomnienie.Pózniej jednak, latem 1941 roku, zaczęłakrążyć kolejna wersja wypowiedzi sowieckiego przywódcy, w której w jeszczeostrzejszy sposób wskazywał on na konieczność wywołania wojny w Europie.Tylko tak bowiem - twierdził ponoć - będzie można rozszerzyć dyktaturę partiikomunistycznej na Europę Zachodnią.W tym celu jednak wojna musi trwaćjak najdłużej.W ostatecznym rozrachunku również w Niemczech zapanujesocjalizm.Niemiecka machina propagandowa, która wcześniej zignorowała to prze-mówienie, teraz zareagowała niezwykle ostro.Takie prowojenne nastawienieStalina wzmogło propagandę antysowiecką.W końcu widmo rewolucji świa-towej służyło jej za argument jeszcze przed zawarciem paktu przez Hitlera iStalina.Ta linia propagandowa tym bardziej mogła być więc kontynuowanapod koniec czerwca 1941 roku, po zerwaniu owego paktu i niemieckiejnapaści na Związek Radziecki.Ale kariera przemówienia Stalina jeszcze się na tym nie skończyła, gdyżw 1942 roku ukazała się we Francji rządzonej przez rząd Vichy jego kolejnawersja - znamienne, że zdarzyło się to akurat w chwili, gdy te uzupełnienianadzwyczaj dobrze nadawały się do legitymizacji coraz bardziej zaciętej walkirządu Vichy z Resistance.Po wojnie przemówienie znowu zostało wyciągnięte na światło dziennie iwykorzystane zwłaszcza przez prawicowych ekstremistów, którzy przy188 jego pomocy chcieli zdyskredytować komunizm i Związek Radziecki, uka-zując ich haniebną rolę w drugiej wojnie światowej.Także i dzisiaj możnagdzieniegdzie przeczytać, że Sowieci pod rządami Stalina z pełną świadomo-ścią brali pod uwagę możliwość wybuchu poważnego konfliktu zbrojnego,chcieli bowiem w ten sposób przyśpieszyć proces szerzenia się komunizmu naZachodzie.Przemówienie Stalina zostało udostępnione prasie rosyjskiej odrazu po upadku Związku Radzieckiego.W obliczu ogromu zbrodni szefapaństwa sowieckiego wydawało się bardzo prawdopodobne, że snując takiecyniczne rozważania, Stalin chciał doprowadzić do wybuchu drugiej wojnyświatowej, która miała wstrząsnąć Europą, a której on byłby śmiejącym sięszyderczo beneficjentem.Kilku autorów posunęło się nawet do nazwaniaStalina właściwym sprawcą wojny, a tekst jego przemówienia posłużył wieluhistorykom do zupełnie innego przedstawienia jej genezy.Czy jednak tekst ówjest w ogóle autentyczny? I czy towarzysz Stalin kiedykolwiek wygłosił takiesłowa?Dopiero na początku XXI wieku pewien rosyjski historyk dokładniezbadał dzieje tego przemówienia.Niektóre szczegóły pozwalające zweryfiko-wać jego prawdziwość są wręcz banalne.Już choćby na przykład samo to, żew dniu, w którym Stalin miał rzekomo wygłosić swoją mowę, w ogóle nieodbyło się posiedzenie biura politycznego.Poza tym treść tego rzekomegowystąpienia kłóci się z faktem, że pakt Hitler Stalin wprawił w zakłopotaniekomunistyczne organizacje wszystkich krajów.Przez chwilę bowiem brako-wało im ideologicznego wsparcia z Moskwy w postaci argumentów pozwa-lających usprawiedliwić kulisy sowieckiej polityki zagranicznej.Mając teksttego przemówienia, przynajmniej dla potrzeb wewnętrznych, dysponowałybytakimi argumentami.Za jego nieprawdziwością przemawia poza tym i to, żezostało opublikowane dopiero trzy miesiące po rzekomym wygłoszeniu goprzez Stalina, w chwili gdy cała Francja z oburzeniem komentowałaewentualne skutki paktu niemiecko-sowieckiego.Podejrzany jest także fakt, iżkolejne wersje owego przemówienia pojawiają się zawsze w odpowiednimmomencie i z odpowiednim rozłożeniem akcentów.Od chwili upadku Związku Radzieckiego i udostępnienia rosyjskich ar-chiwów w zupełnie nowym świetle ocenia się rolę Stalina w drugiej wojnieświatowej.Zarówno w Rosji, jak i na Zachodzie coraz częściej pojawia siępogląd, w myśl którego potępia się politykę zagraniczną jako cyniczną grępozbawioną wszelkich skrupułów oraz rozpatruje wybuch wielkiej wojny189 w aspekcie korzyści, jakie miałaby ona przynieść Związkowi Radzieckiemulub w ogóle ruchowi komunistycznemu.Porozumienie Hitlera ze Stalinem matu wymiar symboliczny, ukazuje bowiem dwóch politycznych zbrodniarzy,którzy ni stąd, ni zowąd doprowadzili nagle do wybuchu zbrojnego konfliktuna światową skalę
[ Pobierz całość w formacie PDF ]