[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zaprzeczali, jakoby Dont� kiedykolwiek napomknął o adwokacie albo żeby chciał zakończyćprzesłuchanie i iść do domu.Zaprzeczali, że wiedzieli cokolwiek o obecności jego ojca wkomendzie i jego pragnieniu spotkania się z synem.Zaprzeczali faktowi, że ich własne testy napoligrafie stanowiły jasny dowód niewinności, zeznali natomiast, że wyniki były ich zdaniem nieprzekonujące.Zaprzeczali jakimkolwiek oszustwom z domniemanym oświadczeniemTorreya Picketta.Torrey zeznawał jako świadek obrony i zaprzeczył, że mówił policji cokolwieko romansie Dont�go z Nicole.Sędzia wyraziła głęboki niepokój co do zeznania, ale nie na tyle istotny, żeby wyłączyć je zprocesu.Nie zgodziła się odrzucić oświadczenia podejrzanego i póz
niej zostało pokazane ławieprzysięgłych.Dont� przyglądał się temu, jakby obserwował kogoś innego.Nikt na serio niezakwestionował faktu, że zeznanie jest gwarancją jego skazania.Zeznanie zaatakowano znów podczas apelacji, ale Teksański Sąd Karny Apelacyjnyjednogłośnie zatwierdził skazanie i karę śmierci.Kiedy Keith skończył, wstał od stołu i poszedł do łazienki Miał uczucie, jakby to jegoprzesłuchiwano.Dawno minęła północ.O śnie nie było mowy.Rozdział 8O siódmej we wtorek rano kancelaria adwokacka Flaka kipiała od szalonej, nerwowejenergii, której można było się spodziewać po grupie zmagającej się zarówno z zegarem, jak ibardzo małymi szansami na uratowanie ludzkiego życia.Wyczuwało się napięcie.%7ładnychuśmiechów, żadnych zwykłych przemądrzałych uwag ze strony osób, które na co dzieńpracowały z sobą i miały pełną swobodę, żeby mówić cokolwiek, komukolwiek, kiedykolwiek.Większość była tu sześć lat wcześniej, kiedy Lamar Billups dostał igłę w Huntsville.Nieodwracalność jego śmierci wywołała szok.A Billups był paskudnym typem.Bił ludzi wbarowych awanturach, najchętniej kijami do bilardu i potłuczonymi butelkami - to jego ulubionaforma spędzania wolnego czasu.Wreszcie stan miał go dosyć.Jego ostatnie słowa na łożuśmierci brzmiały:  Do zobaczenia w piekle , potem zszedł.Był winny i nigdy poważnie nietwierdził inaczej.Morderstwa dokonał w małym miasteczku, sto kilometrów stąd.ObywateleSlone ledwie je zauważyli.Nie miał rodziny, nikogo znajomego, o kim by wiedziano.Robbieserdecznie go nie lubił, ale twardo trzymał się przekonania, że stan nie ma prawa go zabić.Stan Teksas przeciwko Dont�mu Drummowi to zupełnie inna sprawa.Teraz walczyli oniewinnego, a jego rodzina była ich rodziną.Okiem cyklonu był długi stół w głównej sali konferencyjnej.Fred Pryor, nadal w Houston,słyszany przez głośnik, zdawał szybkie sprawozdanie z prób przekabacenia Joeya Gamble a.Rozmawiali przez telefon w poniedziałek póz
nym wieczorem i Gamble okazał jeszcze mniejsząchęć do współpracy.- Ciągle pytał o krzywoprzysięstwo i czy to poważne przestępstwo - powiedział Pryor zurządzenia nastawionego na pełną głośność. - Koffee mu groził - powiedział Robbie, jakby wiedział, że tak było.- Pytałeś, czyrozmawiał z prokuratorem okręgowym?- Nie, ale pomyślałem o tym - odparł Pryor.- Nie zapytałem, bo doszedłem do wniosku, żenie zdradziłby się z tym.- Koffee wie, że on kłamał podczas procesu i powiedział chłopakowi, że w ostatniej chwiliwez
miemy się do niego -stwierdził Robbie.- Zagroził mu oskarżeniem o krzywoprzysięstwo,gdyby teraz zmienił swoją historyjkę.Chcesz się założyć, Fred?- Nie.Mogło tak być.- Powiedz Joeyowi, że co do tego krzywoprzysięstwa mają zastosowanie przepisy oprzedawnieniu.Koffee nie może go tknąć.- Zrobione.Głośnik został wyłączony.Półmisek z ciastkami wylądował na stole i przyciągnął tłum.Dwiewspółpracowniczki Robbiego przeglądały wniosek o wstrzymanie egzekucji przez gubernatora.Martha Handler siedziała przy końcu stołu, zagubiona w świecie sądowych transkryptów.AaronRey, bez marynarki, z oboma pistoletami na wierzchu, w olstrach na koszuli, popijał kawę zpapierowego kubka, przeglądając poranną gazetę.Bonnie, kancelistka, pracowała przy laptopie.- Załóżmy, że Gamble zmięknie - powiedział Robbie do starszej współpracowniczki,wymuskanej damy w nieokreślonym wieku.Dwadzieścia lat temu Robbie pozwał jej pierwszegochirurga plastycznego, kiedy lifting twarzy dał wynik gorszy od pożądanego.Ale ona nieodpuściła sobie zabiegów korekcyjnych; po prostu zmieniała chirurgów.Nazywała się SamanthaThomas, albo Sammie, i kiedy pracowała nad sprawami Robbiego, pozywała lekarzy za błędy wsztuce i pracodawców za dyskryminację wiekową i rasową.- Na wszelki wypadek przygotuj podanie - rzucił Robbie.- Prawie je skończyłam - oświadczyła Sammie.Recepcjonistka Fanta - wysoka, szczupła czarna kobieta, dawna gwiazda koszykówki wLiceum Miejskim, która w innych okolicznościach ukończyłaby szkołę razem z Nicole Yarber iDont�m Drummem - weszła do pokoju z garścią wiadomości telefonicznych.- Dzwonił reporter z  Washington Post", chce porozmawiać.- Zwróciła się do Robbiego,który natychmiast skoncentrował się na jej nogach.- Znamy go?- Nigdy wcześniej nie widziałam tego nazwiska.- To go olej.- Reporter z  Houston Chronicie zostawił wiadomość o dziesiątej trzydzieści zeszłegowieczoru.- To aby nie Spinney?- On.- Każ mu iść do diabła.- Nie używam takich stów.- To go olej.- Trzy razy dzwoniła Greta.- Nadal jest w Niemczech?- Tak, nie może sobie pozwolić na bilet na samolot.Chce wiedzieć, czy może wyjść zaDont�go przez Internet.- I co jej powiedziałaś?- %7łe to nie niemożliwe.- Wyjaśniłaś, że Dont� stał się jedną z najlepszych partii na świecie? %7łe miał co najmniejpięć propozycji małżeństwa w ubiegłym tygodniu, każda z Europy? Wszelkie kobiety, młode,stare, grube, chude, a jedyna wspólna cecha, że są brzydkie? I głupie? Wyjaśniłaś, że Dont� jestraczej wymagający co do tego, z kim się ożeni, i że zabiera mu czas?- Nie rozmawiałam z nią.Zostawiła nagranie na poczcie głosowej.- Dobrze.Olej.- Ostatnia jest od pastora kościoła luterańskiego w Topeka, w Kansas.Zadzwonił dziesięćminut temu.Mówi, że może mieć informacje, kto zabił Nicole, ale nie za bardzo wie, co z tymzrobić.- Doskonale, jeszcze jeden świr.Ilu takich trafiło się nam w ostatnim tygodniu?- Straciłam rachubę.- Olej.Zdumiewające, ilu stukniętych gości pojawia się w ostatniej chwili.Położyła spisane informacje przed Robbiem, pośrodku resztek, i wyszła z sali.Robbieprzyglądał się każdemu jej krokowi, ale nie gapił się jak zazwyczaj.- Nie miałabym nic przeciwko telefonowaniu do świrów -powiedziała Martha Handler.- Po prostu szukasz materiału - odszczeknął się Robbie.-To strata cennego czasu.- Poranne wiadomości - oznajmił głośno kancelista Carlos i sięgnął po pilota.Wycelowałgo w szerokoekranowy telewizor wiszący w kącie.Gadanina ucichła.Przed sądem hrabstwa Chester stał reporter, jakby w każdej chwili mogłosię zdarzyć coś dramatycznego.Wyrzucał z siebie słowa.- Urzędnicy miejscy nie puszczają pary z ust na temat metod uporania się z potencjalnyminiepokojami w Slone po planowej egzekucji Dont�go Drumma.Drumm, jak państwo wiedzą,został skazany w 1999 roku za gwałt ze szczególnym okrucieństwem i zamordowanie NicoleYarber.Oczekując na wstrzymanie albo odroczenie w ostatniej chwili, zostanie stracony wwięzieniu w Huntsville o szóstej wieczór w czwartek.Drumm utrzymuje, że jest niewinny i wielututaj, w Slone, nie wierzy w jego winę [ Pobierz całość w formacie PDF ]