[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przytaczał różne ckliwe wypowiedzi zmarłej, które zupełnie do niej nie pasowały, o ile dobrze znałem małą Chris za życia.Poza tym zwykła podkreślać w swoich wypowiedziach podczas seansów, że „tatuś i mamusia kochają drogą panią Spragg!”— Ale ty, oczywiście, w to nie wierzysz — przerwał.— Nie to, że nie wierzę.Daleki jestem od tego.Jest paru ludzi, którzy zajmują się spirytyzmem, i przyjmują ich słowa bez zastrzeżeń.Jak również z pełnym szacunkiem i powagą traktuję media, które są przez nich polecane.Domyślam się, że pani Spragg ma dobre rekomendacje.Simon znów wpadł niemal w ekstazę mówiąc o niej.Wprost niebo mu ją zesłało.Spotkali się w nadmorskiej miejscowości, gdzie przebywał przez dwa miesiące.Zupełny przypadek.I jak wspaniały owoc tego spotkania!Wyszedłem od niego bardzo wzburzony.Potwierdziły się moje najgorsze obawy, ale zupełnie nie wiedziałem, jak mogę temu zaradzić.Po dokładnym rozważeniu sprawy zdecydowałem się napisać do Philipa Garroda, męża Grace, najstarszej bratanicy mego przyjaciela.W bardzo oględny sposób wyłożyłem mu całą sprawę wskazując na niebezpieczeństwo zagrażające ze strony tej kobiety, która może całkowicie zawładnąć umysłem starca.Poddałem mu myśl, by skontaktował się z kimś godnym zaufania z towarzystwa spirytystycznego.Z tym, jak sądziłem, Philip nie powinien mieć większych trudności.Garrod zaczął działać natychmiast.Zdawał sobie sprawę lepiej niż ja, że stan zdrowia Simona Clode’a może się pogorszyć lada moment.Jako zaś praktyczny człowiek, nie zamierzał pozwolić, by jego najbliższa rodzina została pozbawiona praw do majątku, który jej się słusznie należał, na skutek zakusów i machinacji pani Spragg.Następnego tygodnia przyszedł do mnie w towarzystwie sławnego profesora Longmana, świetnego naukowca, który swą osobą nadawał spirytyzmowi rangę zjawiska godnego uwagi i poważania.Ponadto jako człowiek odznaczał się nieposzlakowaną uczciwością i rzetelnością.Philip Garrod zaprosił profesora do domu stryja swej żony.Efekt tej wizyty był jednak wysoce niefortunny.Podczas swej bytności w domu Clode’a profesor Longman niewiele mówił.Przeprowadzono dwa seanse w jego obecności, ale nie znam bliższych szczegółów.Profesor przez cały czas zupełnie się nie angażował, a po wyjeździe napisał list do Philipa Garroda, w którym donosił, że nie wykrył wprawdzie jawnego oszustwa w działalności pani Spragg, niemniej jednak prywatnie wątpi w autentyczność tych seansów.Stwierdził jeszcze, że Garrod może pokazać ten list panu Clode’owi, jeśli uzna to za stosowne, ale osobiście radził skontaktować go raczej z medium z prawdziwego zdarzenia.Garrod zaniósł list prosto do Clode’a, który zareagował w najmniej oczekiwany sposób.Wpadł po prostu w furię.— To wszystko są niecne insynuacje, by zniesławić panią Spragg, która jest oczernianą i krzywdzoną przez wszystkich świętością — krzyczał.Ona sama skarżyła się mu na jawną wrogość i zazdrość, którymi często otaczano ją w kraju.Podkreślał, że nawet Longman zmuszony był przyznać, iż nie wykrył oszustwa w jej seansach.Eurydice Spragg zjawiła się w najgorszym momencie jego życia, by nieść mu ukojenie i pomoc.On zaś gotów jest bronić jej, nawet jeśli miałoby go to skłócić z całą rodziną.Pani Spragg znaczy dla niego więcej niż ktokolwiek na świecie.Philip Garrod został bez ceremonii wyproszony z domu, a zdrowie Simona Clode’a pogorszyło się wskutek tego incydentu.Przez ostatnie dni ciągle leżał w łóżku, po czym okazało się, że istnieje niebezpieczeństwo stałego inwalidztwa aż do chwili, gdy śmierć zabierze go z tego świata.W dwa dni po niefortunnej interwencji Philipa zostałem pilnie wezwany do Clode’a.Leżał w łóżku i nawet laik jak ja mógł łatwo spostrzec, że naprawdę jest bardzo chory.Oddychał ciężko, z trudem łapiąc powietrze.— To już koniec — powiedział, przywitawszy się ze mną.— Czuję to.Nie zaprzeczaj, Petherick [ Pobierz całość w formacie PDF ]