[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.A zatem historia powszechna kierowana przez Opatrzność,jest historią etapów jedynej prawdziwej religii, w starożytności zatem żydowskiej religii.Czasy od stworzenia świata do Karola Wielkiego dzieli Bossuet na siedem wieków" i dwanaście epok".Adam, Noe, Abraham, Mojżesz oto cztery epoki historii żydowskiej, jako tła historii powszechnej.Piąta, podtytułem: Wzięcie Troi, opowiada wprawdzie o Troi, ale nacisk kładzie na współczesnych jak mniemał -sprawach Samsona, Samuela, Saula itd.Szósta epoka: Salomon.Siódma: Romulus, ale znównieproporcjonalnie dużo tam historii Izraela.Dlaczego okres ósmy zowie się Cyrus", wyjaśni sam tytuł: Cyrus, albo %7łydzi przywróceni"; ten Cyrus potrzebny tedy na eponomosa okresu ze względu na %7łydów.Wepoce pt. Scypion albo Kartagina zwyciężona" nie uroni Bossuet żadnego Machabejczyka, Oniasza, Hirkasaitp.Potem następują początki chrześcijaństwa, epoka Konstantyna czyli pokój Kościoła" i Karol Wielki, czyli założenie nowej monarchii".Określiwszy siedem wieków świata" "w tych dwunastu epokach", przechodzi Bossuet w części drugiejswego dzieła, do sprawy następstwa religii".Historii wyłącznie żydowskiej poświęcona jest lwia część tegodziału (str.209-490).Starożytna historia żydowska stanowi nie tylko oś całej historii powszechnej, ale jej sens,bo powszechną należy ujmować w odniesieniu do żydowskiej.Część III: Państwa", ze wszystkimi odmianami państw", ma za zadanie przede wszystkim wykazać, jaki związek z historią Izraela mieli Scytowie,Etiopczykowie Egipcjanie, Assyryjczykowie, Medowie, Persowie, Grecy i Aleksander Wielki, wreszcieRzymianie z dalszymi odmianami" tego państwa. A najprzód państwa te ścisły po większej części mają związek z dziejopisarstwem ludu Bożego.UżyłBóg Assyryjczyków i Babilończyków na ukaranie ludu tego; Persów dla podzwignięcia go, Aleksandra ipierwszych jego następców dla jego obrony; Antiocha sławnego i innych po nim następujących królów naudręczenie go; Rzymian dla utrzymania jego wolności naprzeciw królom syryjskim, którzy mu ją gwałtemwydrzeć zamyślali"1116.Słowem Izrael staje się centrem, ogniskiem, około którego świat się obraca, aż do wcielenia Zbawiciela.Dzieje żydowskie stanowią fundament ogólnej budowli historycznej i w dalszym ciągu ściany jego, główne,działowe.A zwłaszcza cała historia powszechna przed Chrystusem to Izrael z dodatkami.drugorzędnymi.Dzieje Izraela stanowią u Bossueta trzon, ośrodek główny i oś zasadniczą całej przedchrześcijańskiej historiipowszechnej.%7łydzi stanowili całego pochodu historycznego centrum i zarazem motor; około nich kręci się1114Por.Cywilizacja bizantyńska tom I.Geneza w rozdziale IX1115Wyjaśniałem to w obszerniejszym arty-kule Geneza judeocentryzmu".Myśl Narodowa 1929.Nr I1116Bo 209, 211, 560, 561 cała historia powszechna. Dyskurs z historii powszechnej" obiegł całą Europę, był tłumaczony na wszystkie języki cywilizowane,stał się podłożem podręczników szkolnych licznych narodów, między nimi także polskiego.Używał Bossuetaw przekładzie Pijara ks.Linowskiego1117, wychowanek szkół pijarskich, Kościuszko; nie łatwo przypuścić,żeby go był nie znał Mickiewicz.Przeróbki Bossueta kursowały jeszcze w trzeciej ćwierci XIX w.po szkołachprywatnych.Od dzieła Bossueta wywodzą się też wszystkie Historie biblijne Starego Zakonu" w szkołachśrednich i początkowych.Judeocentryzm historyczny wszedł w krew społeczeństwa chrześcijańskiego, a około niego miały jużwielce ułatwione grupowanie się.inne judeocentryzmy.Czyż %7łydom nie wiadome te wszystkie, tak liczne, objawy uwielbienia Izraela, skoro mówiąc ostosunkach swych do narodów", wspominają tylko antysemityzm? A tamto? A gdyby obliczyć głowy rzeszywielbicieli i antysemitów z osobna, ja nie mam wątpliwości, że wielbiciele Judy okazaliby się większością.Kwestię Izraela uwielbianego przez gojów, akrich, akumów, trzeba, podnieść, uwypuklić, i akcentowaćodpowiednio, żeby nie szła w zapomnienie.Potrzebne to do zupełności w obrazie Prawdy, a niezbędne dorozumienia wpływów żydowskich w rozproszeniu".Lecz suum cuique: nigdy Izrael chrześcijan się nie prosił, żeby go uwielbiali.1117Skąd u niego tom I", wyjaśniono w Genezie judeocentryzmu" XXI.NEOJUDAIZMW protestantyzmie byli %7łydzi (przynajmniej aż do połowy XIX w.) stroną bierną, na którą się powoływanobez jakiegokolwiek przyczynienia się z ich strony.Nie da się nigdzie wykazać świadomej współpracy Izraelaze swej własnej inicjatywy z protestantyzmem przeciwko katolicyzmowi.Dopiero w dobie deizmu stali się%7łydzi czynnymi współpracownikami nowego prądu antykatolickiego.Początki mieszczą w sobie podobieństwodo czasów hellenistycznych, w tym mianowicie, że jak wówczas w starożytności, podobnież w wieku XVIII ina początku XIX okazać się miało, że zachodzi nieporozumienie.%7łydom zdawało się tylko, jakoby deizm,odrzucając wszelkie dodatki" do wiary w jednego Boga, stawał się religią nową, na podobieństwo żydowskie;deistom uroiło się tylko, jakoby %7łydzi wyznawali deizm bez dodatków", jakoby tedy posiedli od wieków to,do czego oni doszli dopiero w Encyklopedii i jakoby stanowili przyrodzone deizmu posiłki, a to z religijnegopunktu widzenia.Złudzenie religijności pierzchnęło, nie przetrwawszy jednego pokolenia.Pozostawał atoliwspólny interes walki z chrześcijaństwem.Protestantyzm walczył tylko z katolicyzmem i to coraz słabiej, zużywając najwięcej energii na swoje wojnydomowe, sekty przeciw sekcie; deizm zwracał się przeciw chrześcijaństwu w ogóle, a potem przeciwkowszelkiej religii pozytywnej.Najradykalniejszy choćby protestantyzm uznawał jeszcze wówczas bóstwoChrystusowe, przez co niemiłym był żydostwu; deizm, odrzucający sam fundament chrześcijaństwa, był imnader miłym.Oścień krył się dopiero w dalszym rozwoju całego kierunku, gdy deiści potępili wszelkąorganizację kościelną, wszelką religię ułożoną w zrzeszenia pozytywne, a dla żydostwa nie robili wyjątku
[ Pobierz całość w formacie PDF ]