[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.AGENCJA ZAOPATRZENIA podległa bezpośredni Komisji.Funkcjonuje na bazie 12 punktowego statutu opiniowanego przez Komisję, a zatwierdzaną przez RADĘ.W statucie określone są zasady transferu kapitałów oraz tryb realizacji zamówień.W ramach Euroatomu wyłącznie za pośrednictwem agencji można dokonywać aktów kupna - sprzedaży materiałów, surowców.Agencja ma prawo pierwokupu surowców w krajach członkowskich.Za pośrednictwem Agencji następuje transfer paliwa atomowego do krajów trzecich na warunkach zatwierdzonych przez Komisję.Za bezpieczeństwo, eksplatację i przechowywanie surowców nuklearnych odpowiada Komisja Euroataomu.Dlatego też każdy kraj członkowski Euroatomu zobowiązany jest do przekazania Komisji wszelkich niezbędnych informacji dotyczących:1.wielkości i struktury zasobów nuklearnych2.wielkości i kierunków transferu surowców nuklearnych3.charakterystyki posiadanych urządzeń nuklearnych4.prezentować program ich modernizacji itd.Komisja Euroatomu kontroluje i weryfikuje otrzymane informacje z krajów członkowskich.Może wysyłać do poszczególnych fabryk swoich kontrolerów, którzy mają pełne prawo dostępu do wszystkich eksploatowanych urządzeń.Musi się to odbywać pod nadzorem kraju kontrolowanego.Komisja dysponuje sankcjami prawnymiw postaci:1.ostrzeżenie2.wstrzymanie zasilania finansowego3.ustanowienie międzynarodowego zarządu komisarycznego nad przedsiębiorstwem (może on trwać nieprzerwanie do 3 lat)4.Konfiskata surowców i paliwa nuklearnegoEuroatom jako instytucja jest właścicielem wszystkich materiałów rozszczepialnych.Wszystkie osoby prawne i fizyczne mają jednak prawo użytkowania i zużywania materiałów rozszczepialnych będących własnością Euroatomu.Podmioty są ściśle kontrolowane i nadzorowane, szczegółowo rozlicza się zużycie materiałów rozszczepialnych.Także prawie nie jest możliwe jest to aby energia atomowa wytworzona potencjałem Euroatomu znalazła się w niepowołanych rękach, ale to nie znaczy, że materiały można dziś gdzieś kupić (Indie, Pakistan, Liban).W latach 60-tych powstał program badawczy BURATOM.Program ten realizowały instytuty badawcze Euroatomu.Miał on na celu prowadzenie prac badawczych w wydzielonych osobno dla każdego kraju obszarach badawczych finansowanych w większości ze wspólnej kasy Euroatomu.Program ten realizowano w oparciu o klasyczne granty, wzamian za to ośrodki krajowe musiały przekazywać wspólnocie wyniki prowadzonych badań udostępnic wyniki badań wszystkim krajom członkowskim.Los Euroatomu dobiega kresu.Jest tak dlatego, że w momencie wygaśnięcia umowy z Europejską Wspólnotą Węgla i Stali skończy się Euroatom.Dlatego, że wszelkie kompetencje tych organizacji przejęły organy Unii Europejskiej.Dziś nie ma już zdublowanych struktur.O ile Europejska Wspólnota Węgla i Stali była podstawą UE, Euroatom natomiast nękały kryzysy finansowe, gospodarcze, co blokowało jej rozwój.Poza tym, że stworzono monopol środków nuklearnych nie udało się stworzyć wspólnoty.Nie udało się też stworzyć Europejskiego rynku nuklearnego.Jedyny dorobek na polu badawczo szkoleniowym i przestrzeganie norm bezpieczeństwaUNIA EKONOMICZNA BENELUKSU.Unia Ekonomiczna Beneluksu powstawała już na przełomie wieku XIX i XX, kiedy to 2 kraje - Belgia i Holandia rozpoczęły między sobą szerokie rozmowy mające na celu zawarcie Unii Celnej.Jednak w tym okresie między tymi dwoma krajami występowały tak znaczne różnice w zakresie komplementarności iż praktycznie wykluczało to możliwość wchodzenia w jakiekolwiek porozumienia o charakterze integracyjnym.Barierą rozwoju integracji tego obszary były również rozbieżności natury politycznej oraz negatywny stosunek elit politycznych do samej idei integracji.Od 1920 roku rozpoczął prace mieszany zespół ekspertów belgijsko - luksemburskich, którego zadaniem było przygotowanie koncepcji porozumienia integracyjnego tych dwóch państw.25 VII 1921 roku w Brukseli podpisano Konwencję zwaną Konwencją Brukselską o utworzeniu Unii Ekonomicznej Belgijsko - Luksemburskiej.Unia Ekonomiczna zawierała klasyczne rozwiązania Unii Celnej i Strefy Wolnego Handlu dodatkowo z elementami Wspólnego Rynku.Konwencja Brukselska wprowadziła całkowitą swobodę transferu czynników produkcji między tymi państwami, wprowadziła także koordynację polityki ekonomicznej, finansowej i gospodarczej między tymi państwami a także rozwinęła zakres współpracy dotyczącej podstawowych elementów wspólnej polityki zagranicznej tych państw.W końcowym etapie wdrażania Konwencji Brukselskiej rozszerzono zakres porozumienia integracyjnego tych państw o klasyczną Unię Walutową wprowadzając jednocześnie belgijską walutę jako pieniądz obu krajów.18 VI 1932 roku podpisano w Ouchy konwencję o przystąpieniu do Unii Ekonomicznej trzeciego państwa a mianowicie Holandii.Konwencja ta nie została ratyfikowana i dlatego nie mogła wejść w życie.Do wybuchu II wojny św.Nie udało się rozwinąć procesów integracyjnych w ramach tych trzech państw [ Pobierz całość w formacie PDF ]