[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W roku 1965 ruch pacyfistyczny i antyrasistowski gwałtownie się rozszerzył.Najbardziej znaczącym wydarzeniem39 staje się marsz antyrasistowski i antywojenny w Alabamie,organizowany przez Martina Luthera Kinga.W marszu bierze udział młodzież biała i czarna.W tym samym roku, powielu dniach gwałtownych rozruchów, Karta Praw Cywilnych (Civil Rights Bill) przedstawiona zostaje przed Kongresem.SDS organizuje liczne sit-in przeciw polityce StanówZjednoczonych w Afryce Południowej i wojnie w Wietnamie.Nastroje antywojenne upowszechniają się wśród młodzieży i angażują emocjonalnie.W listopadzie trzech młodych Amerykanów spala się żywcem na znak protestu wobec działań wojennych w Wietnamie.Wzrasta liczba dezercji, palenie kart powołania do wojska jest coraz powszechniej stosowaną formą biernego oporu.Jednocześnietrwa popierana przez białych radykałów walka ludnościkolorowej przeciw ograniczeniom ekonomicznym i dyskryminacji społecznej.W lecie w czasie rozruchów w Watts czarnej dzielnicy" Los Angeles dochodzi do prawdziwejwojny miejscowej ludności z policją.Na ulicach stają barykady, 30 osób zostaje zabitych w czasie walki, setki rannych i aresztowanych.Rok 1966 przyniósł dalszy rozwój form i zasięgu ruchupacyfistycznego w Anglii i Stanach Zjednoczonych, a takżeprzyłączenie się do tego frontu walki młodzieży innych krajów.W roku tym następuje wyrazna zmiana sposobów i kierunków działalności na rzecz pokoju i równouprawnienialudności kolorowej.Działalność ta przekształca się w walkę;ruch pacyfistyczny i antyrasistowski w ruch społeczno--polityczny o szerszych celach.Problematyka wojny i pokoju, dyskryminacji i podziałów społecznych oraz ich przezwyciężenia widziana jest w szerszych kontekstach społeczno-politycznych.Niesprawiedliwość i agresja ukazująsię jako wynik, jako skutek bardziej ogólnych i podstawowych konfliktów wynikających ze struktury ekonomiczneji politycznej imperialistycznego państwa.Wojna i postawyrasistowskie nie są już traktowane jako główne przyczynynapięcia i społecznego kryzysu, lecz jako jego symptomy.Przedmiotem ataków i tematem dyskusji krytycznych stajesię system jako całość, nie zaś poszczególne decyzje rządui władz lokalnych.40 W Anglii pierwsze akty politycznego protestu młodzieżystudenckiej na terenie uniwersytetów są manifestacją przeciw neokolonializmowi, przeciw ograniczeniom prawa dosamostanowienia krajów Afryki.W listopadzie wybuchakonflikt w Londyńskiej Szkole Ekonomicznej, który trwaz niewielkimi przerwami przez następne lata, aż do roku1969.W miesiącu tym rektorem Szkoły mianowano WalteraAdamsa, który przedtem przebywał w Rodezji, gdzie podobno był związany z rasistowskim rządem Iana Smitha.Studenci zdecydowali się sprzeciwić tej nominacji.ZwiązekStudentów LSE zażądał od Adamsa odpowiedzi na przedstawione zarzuty dotyczące jego politycznej przeszłości.Rektorodrzucił możliwość dyskusji na ten drażliwy temat, nie odpowiadając na żądania studentów.Był to początek trwałegokonfliktu, wokół którego rozwinął się ruch polityczny wykraczający poza problematykę krajów Trzeciego Zwiata iWojny w Wietnamie.W Stanach Zjednoczonych w styczniu 1969 zamordowanow Alabamie czarnego studenta S.Younge'a.Rozpoczynają się strajki okupacyjne w szkołach wyższych i uniwersytetach.Są one w tym okresie skierowane przede wszystkimprzeciw rasizmowi i polityce wojny, której konsekwencjąbyły nie tylko zbrojne konflikty międzynarodowe, lecz także zaostrzenie się sytuacji wewnętrznej kraju.Student zBostonu H.Zinner usiłuje się podpalić przed Białym Domem, manifestując solidarność z ofiarami wojny w Wietnamie.Student Non-Violent Coordinating Committee wprowadza nowe formy protestu przeciw wojnie w Wietnamie.Nauniwersytetach liczne teach-in5 przeciw polityce rządu,przeciw ekspansji imperialistycznego państwa przyczyniają się do rozszerzenia zainteresowań politycznych,zmuszają biernych do zajęcia stanowiska wobec aktualnych spraw kraju.Teach-in były czymś w rodzaju dyskusji non-stop" na określony temat, formą skomasowanej w czasie indoktrynacji.Inicjowane przez zaangażowanych i głęboko przekonanych o swych racjach aktywistów ruchu, miały na celu rozpowszechnienie antywojennych nastawień, zmobilizowanie do walki mniej aktywnych5 Uczenie się w" w czasie akcji, w czasie strajku, w czasieimprez towarzyskich czy rozrywkowych.41 i zdezorientowanych, zaangażowanie jak najszerszych kręgów studentów w sprawy wykraczające poza sferę prywatnego życia.Ruch studentów kolorowych, w początkowej fazie unikający wszelkich konfrontacji z policją i brutalnych form walki, spotkał się z bezwzględnymi represjami.Wrogość zaczyna gwałtownie narastać z obu stron, przepaść między dwoma narodami wewnątrz amerykańskiego społeczeństwa staje się coraz trudniejsza do przebycia, nawet dla pełnychdobrej woli rzeczników pomniejszenia tej przepaści
[ Pobierz całość w formacie PDF ]