[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jysella przeniosła wzrok z ojca na Luke a.- Valin i ja znaliśmy oczywiście Jacena.Ale on był o kilka lat starszy od Valina, a w okresiedojrzewania to duża różnica.Jacen walczył na wojnie z Yuuzhan Vongami, podczas gdy my przezpół wojny tkwiliśmy w Otchłani, w Schronisku.Przez te lata, które spędził na wędrówkach, niewidzieliśmy go ani razu, a póz
niej też nieczęsto.Luke zmarszczył brwi.Nie wyglądało na to, że Jacen mógł nauczyć Valina tajemniczejtechniki Mocy.- A Seffa Valin znał?Jysella pokręciła głową, a jej ciemne włosy zakołysały się lekko.- Nie byli blisko.Studiowaliśmy wszyscy razem w Schronisku i póz
niej, ale kiedyzostaliśmy przydzieleni do swoich Mistrzów, rzadko kiedy się widywaliśmy.Od czasu do czasuktóreś z nas spotykało go w czasie misji.Byliśmy znajomymi, kolegami, ale nie przyjaciółmi.Luke westchnął głęboko.- A jednak podobieństwa są zbyt duże, żeby to mógł być przypadek.Seff znał pewnątajemniczą technikę Mocy, której nie potrafimy wyjaśnić.Jacen też to stosował.To oparty na Mocyparaliż.Wiemy zbyt mało o podróżach Jacena, nie znamy jego procesów myślowych.Niezależnieod tego, czy ma to jakiś związek z Valinem, będziemy musieli poznać jak najwięcej szczegółów natemat tego, co robił w latach poprzedzających kryzys killicki.Corran ściągnął wzrokiem spojrzenie Cilghal.- Czy możecie mu jakoś pomóc? Wyrwać go z tego?- W tej chwili nie.Musimy zaczekać, aż psychologowie ocenią nagrania, któresporządziliśmy.Ponadto potrzebujemy kompletu wyników z laboratorium toksykologicznego.Musimy znalez
ć sposób, żeby zakończyć obrazowanie mózgu.Wygląda na to, że on coś robi, żebyzakłócić pracę skanera, i że to działa nawet podczas snu.Wolałabym, żeby się nie obudził po tymogłuszeniu go przez Mirax, zanim pierwszy raz podłączyliśmy go do skanera.Wcisnęła jeszcze kilka przełączników na pulpicie kontrolnym.Szybę zasłoniłanieprzezroczysta płyta, odcinając ich od widoku złowrogo spoglądającego Valina.Miraxwzdrygnęła się i odwróciła powoli w stronę pozostałych.- Chodz
my na górę - powiedział Luke.- Usiądziemy, napijemy się katu i zastanowimy, co ztym zrobić.I z innymi problemami.Ben, chciałbym, żebyś wykorzystał swoje zdolności śledcze ispróbował dowiedzieć się czegoś na temat tych łowców nagród, których dzisiaj spotkaliśmy.- Zrobi się.- Nic nie będzie Valinowi, jak zostanie sam? - Głos Mirax był cichy i pełen bólu.- Jest cały czas obserwowany na monitorach przez mój zespół.- Słowa Cilghal brzmiałypewnie i uspokajająco.- Będą go też odwiedzać co pół godziny albo co godzinę.Nie jest na tylesilny, żeby zerwać więzy, a że podobnie jak jego ojciec nie ma zdolności telekinetycznych, więc nieuwolni się w ten sposób.- Wyprowadziła ich z sali.Kiedy wychodzili, Luke poklepał Corrana po plecach.- Mieliście jakieś problemy z władzami?- Nie czekaliśmy, aż ktoś się pojawi.Wrzuciliśmy chłopaka do śmigacza Mirax iprzylecieliśmy od razu tutaj.Valin czuł, jak odchodzą.Jasne punkty w Mocy, przypominjące te, które należały do jegorodziny i szanowanych nauczycieli, oddalały się.Uśmiechnął się do siebie.Nie byli nawet w połowie tak sprytni, jak im się wydawało.Mogąsobie przeprowadzać te swoje badania, a i tak nie poznają wszystkich jego sekretów, łącznie z tym,który miał go uwolnić.Zamknął oczy i poszukał innych punktów w Mocy - maleńkich światełek w pobliskichskupiskach.Pojedynczo nie zawierały w sobie wiele energii życiowej, ale było ichnieporównywalnie więcej niż wszystkich inteligentnych istot na Coruscant.Chodziło o owady.Chociaż oddalił się od nich lata temu, pamiętał, jak być ich przyjacielem.Teraz ich potrzebował.Potrzebował pewnych gatunków.Chciał je przekonać, żeby wypełzły zeszpar w ścianach Z
wiątyni, weszły na jego nosze i zjadły chociaż kawałek jednego z krępujących gopasów.Jeden pas, a kiedy przyjdzie do niego pielęgniarka, jeden skok.Wtedy Valin ucieknie iodnajdzie prawdziwych ludzi.Luke a obudził melodyjny sygnał alarmowy.Usiadł na łóżku, rozglądając się po swojejzaciemnionej kwaterze w Z
wiątyni Jedi, i zobaczył na zapalonym monitorze twarz Cilghal.- Mistrzyni Cilghal? Która to godzina?- Z
rodek nocy.Valin Horn uciekł.Luke westchnął.Tego się właściwie obawiał.- Co za dzień.Dawno?- Jakieś dwadzieścia minut temu.Jego nocna pielęgniarka, uczennica Romor, nie jestpoważnie ranna, ale ma wstrząśnienie mózgu.- Dokąd mógł się udać? Mamy jakiś trop?- Nawet lepiej.Wszczepiłam mu pod skórę czip kierunkowy na wypadek takiego zdarzenia.Zacznie to wyczuwać, kiedy środki znieczulające przestaną działać, ale to i tak daje nam kilkagodzin.Niestety wygląda na to, że przemieszcza się podziemiami, dlatego sygnał jest przerywany.Luke wstał i ubrał się w białą tunikę.- Zawiadom pozostałych Mistrzów.Zwołaj wszystkich Rycerzy Jedi, których zastaniesz wZ
wiątyni.Powiadom Hana i Leię.Będę w Wielkim Holu za trzy minuty.- A Hornowie?- Nie muszą wiedzieć.ROZDZIAA
4Plac przed budynkiem Senatu, CoruscantSeha siedziała ze skrzyżowanymi nogami na twardym, zimnym permabetonie pośrodkuciemnego placu i wpatrywała się gniewnie w gmach senatu, który miała przed sobą.Ta szczupładziewczyna po dwudziestce, ubrana jak Jedi, miała długie rude włosy związane gumką.Była zła, że nic się nie dzieje.Pracownicy biur senackich nadciągali rządkiem o tej wczesnejporannej godzinie, ale nic z tego nie wynikało.%7ładen z nich nie spojrzał w mrok, gdzie czekałaSeha.%7ładen też nie wyglądał jak Valin Horn.Obok niej, wyciągnięta na permabetonie, owinięta przed chłodem w długi płaszcz zkapturem, leżała Mistrzyni Octa Ramis.Była to korpulentna, dobrze umięśniona kobieta.Miałazamknięte oczy, jakby spała [ Pobierz całość w formacie PDF ]