[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.461 To mówi Pan Bóg : Brama dziedzińca wewnętrznego, zwrócona na wschód, będzie zamknięta przez sześć dni, w które się pracuje, a w dzień sobotni będzie otwarta; ale i w dzień pierwszy miesiąca będzie otwarta.2 I wejdzie książę drogą przysionku bramy z zewnątrz i stać będzie u progu bramy, a ofiarują kapłani całopalenie jego i zapokojne ofiary jego, i będzie się modlił na progu bran1y i wejdzie ; brama zaś nie będzie zamknięta aż do wieczora.3 I będzie się modlił lud ziemi u drzwi owej bramy w soboty i na nowiu przed Panem.4 A całopalenie to ofiaruje książę Panu, w dzień sześć baranków nieskalanych i barana nieskalanego5 ; i obiatę efy do barana, a do baranków obiatę, którą da ręka jego, a hin oliwy do każdej efy.6 A na dzień nowego miesiąca cielca ze stada nieskalanego i sześć baranków i baranów, będą nieskalane.7 Efę do cielca, efę też do barana złoży w ofierze, a do baranków, jak znajdzie ręka jego, a hin oliwy do każdej efy.8 - A gdy ma wejść książę, drogą przysionku bramy niech wejdzie i tą samą drogą niech wyjdzie.9 Lecz, gdy będzie wchodził lud ziemi przed Pana w dni uroczyste, kto wejdzie bramą północną, aby się kłaniać, niech wyjdzie drogą bramy południowej, a kto wchodzi drogą bramy południowej, niech wyjdzie drogą bramy północnej; niech nie wraca się drogą bramy, którą wszedł, ale przeciwną stroną wyjdzie.10 A książę wpośród nich z wchodzącymi wejdzie, a z wychodzącymi wyjdzie.11 A w jarmarki i w uroczyste dni będzie obiata efy do cielca i efy do barana, a do jagniąt będzie ofiara, ile da ręka jego, a oliwy hin do każdej efy.12 A gdy składać będzie książę dobrowolne całopalenie albo zapokojne dobrowolne Panu, otworzą mu bramę zwróconą na wschód, i niech złoży całopalenie swe i zapokojne swe, jak zwykło się robić w dzień sobotni, a wyjdzie, i zawrą bramę, gdy wyjdzie.13 I baranka tegorocznego nieskalanego będzie składał na całopalenie co dzień Panu; zawsze rano składać je będzie.14 I złoży jako obiatę do niego co poranek szóstą część efy, a oliwy trzecią część hinu, aby była zmieszana z białą mąką ; obiata to dla Pana zakonna, ustawiczna i wieczna.15 Złoży baranka i obiatę i oliwę co poranek jako całopalenie wieczne.9 PRAWO DZIEDZICZNE KSIĘCIA (46, 16-18).16 To mówi Pan Bóg : Jeśli da książę dar któremu z synów swych, dziedzictwem jego to będzie i synów jego, posiądą je dziedzicznym prawem.17 Lecz jeśli co odkaże z dziedzictwa swego któremu ze sług swoich, będzie jego aż do roku odpuszczenia, i wróci się do książęcia ; dziedzictwo zaś jego dla synów jego będzie.18 A nie weźmie książę z dziedzictwa ludu gwałtem i z posiadłości ich; ale z posiadłości swej da dziedzictwo synom swym, żeby się nie rozpraszał lud mój każdy od posiadłości swej "10 KUCHNIE W ŚWIĄTYNI DLA KAPŁANÓW I LUDU (46,19-24).19 I wwiódł mię przez wejście, które było z boku bramy, do skarbnic świątyni dla kapłanów, zwróconych na północ, a było tam miejsce zwrócone na zachód.20 I rzekł do mnie : "To jest miejsce, gdzie będą warzyć kapłani za grzech i za występek, gdzie będą warzyć obiatę, aby nie wynosili do dziedzińca zewnętrznego, aby nie był poświęcony lud."21 I wywiódł mię do dziedzińca zewnętrznego, i obwiódł mię po czterech kątach dziedzińca, a oto przysionek był w kącie każdego dziedzińca, po jednym przysionku w każdym kącie dziedzińca.22 W czterech kątach dziedzińca rozłożone przysionki, czterdzieści łokci wzdłuż, a trzydzieści wszerz, jednej miary cztery były.23 A ściana otaczała wokoło cztery przysionki i kuchnie poczynione były pod gankami wokoło.24 I rzekł do mnie : "To jest dom kuchen, w którym warzyć będą słudzy domu Pańskiego ofiary ludu."11 ŻRÓDŁO ŚWIĄTYNI I JEGO ZBAWIENNE SKUTKI W NOWEJ ZIEMI ŚWIĘTEJ (47,1-12).Strumień wychodzący ze świątyni, wzbiera gwałtownie w wielką rzekę (1-6), która użyźnia ziemię i uzdrawia wody Morza Martrwego (7-12).471 I obrócił mię ku drzwiom domu, a oto wody wychodziły spod progu domu na wschód słońca ; bo przód domu był zwrócony na wschód słońca, a wody schodziły na prawy bok kościoła na południe ołtarza.2 I wywiódł mię drogą bramy północnej, i obrócił mię ku drodze przed bramą zewnętrzną na drogę, wiodącą na wschód słońca, a oto wody wylewały się z boku prawego.3Gdy wychodził mąż na wschód słońca mając sznur w ręce swej, wymierzył tysiąc łokci i przeprowadził mię przez wodę aż do kostek [ Pobierz całość w formacie PDF ]