[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zaś kwestarz Robak, skoro uciszył gromadę,Widać było, że wcale tryumfu nie szukał,Ani groził kłótnikom więcej, ani fukał;Tylko poprawił kaptur i ręce za pasemZatknąwszy, wyszedł cicho z pokoju.TymczasemPodkomorzy i Sędzia między dwiema stronyPlac zajęli.Pan Wojski, jakby przebudzonyZ głębokiego dumania, na środek wystąpił,Obiegał zgromadzenie ognistą z
renicąI gdzie szmer jeszcze słyszał, jak ksiądz kropielnicą,Tam uciszając machał swą placką ze skóry;Wreszcie, podniosłszy trzonek z powagą do góryJak laskę marszałkowską, nakazał milczenie. Uciszcie się!  powtarzał. Miejcie też baczenie,Wy, co jesteście pierwsi myśliwi w powiecie,Z gorszącej kłótni waszej co będzie? czy wiecie?Oto młodzież, na której Ojczyzny nadzieje,Która ma wsławiać nasze ostępy i knieje,Która, niestety, i tak zaniedbuje łowy,Może do ich wzgardzenia wez
mie pochop nowy!Widząc, że ci, co innym mają dać przykłady,Z łowów przynoszą tylko poswarki i zwady.Miejcie też wzgląd powinny dla mych włosów siwych;Bo znałem większych dawniej niz
li wy myśliwych,A sądziłem ich nieraz sądem polubownym.Któż był w lasach litewskich Rejtanowi równym?Czy obławę zaciągnąć, czy spotkać się z z
wierzém,Kto z BiaÅ‚opiotrowiczem porówna siÄ™ Jerzym?Gdzie jest dziÅ› taki strzelec jak szlachcic %7Å‚egota,Co kulÄ… z pistoletu w biegu trafiaÅ‚ kota?Terajewicza znaÅ‚em, co idÄ…c na dziki,Nie braÅ‚ nigdy innego oręża prócz piki!Budrewicza, co chodziÅ‚ z niedz
wiedziem w zapasy.Takich mężów widziały niegdyś nasze lasy!Jeśli do sporu przyszło, jakże spór godzili?NASK IFP UGZe zbiorów  Wirtualnej Biblioteki Literatury Polskiej Instytutu Filologii Polskiej UG50Oto obrali sędziów i zakład stawili.Ogiński sto włók lasu raz przegrał o wilka;Niesiołowskiemu borsuk kosztował wsi kilka!I wy, Panowie, pójdz
cie za starych przykłademI rozstrzygnijcie spór wasz choć mniejszym zakładem.Słowo wiatr, w sporach słównych nigdy nie masz końca,Szkoda ust dłużej suszyć kłótnią o zająca;Więc polubownych sędziów najpierwej obierzcie,A co wyrzekną, temu sumiennie zawierzcie.Ja uproszę Sędziego, ażeby nie broniłDojeżdżaczowi, choćby po pszenicy gonił;I tuszę, że tę łaskę otrzymam od Pana.To wyrzekłszy, Sędziego ścisnął za kolana. Konia  zawołał Rejent  stawię konia z rzędemI opiszę się jeszcze przed ziemskim urzędem,Iż ten pierścień sędziemu w salarijum złożę. Ja  rzekł Asesor  stawię me złote obroże,Jaszczurem wykładane, z kółkami ze złota,I smycz tkany, jedwabny, którego robotaRównie cudna jak kamień, co się na nim świeci.Chciałem ten sprzęt zostawić w dziedzictwie dla dzieci,Jeślibym się ożenił; ten sprzęt mnie darowałKsiążę Dominik, kiedym z nim razem polowałI z marszałkiem Sanguszką księciem, z jenerałemMejenem, i gdy wszystkich na charty wyzwałem.Tam  bezprzykładną w dziejach polowania sztukąUszczułem sześć zajęcy pojedynczą suką.Polowaliśmy wtenczas na kupiskiem błoniu;Książę Radziwiłł nie mógł dosiedzieć na koniu;Zsiadł i objąwszy sławną mą charcicę Kanię,Trzykroć jej w samą głowę dał pocałowanie,A potem, trzykroć ręką klasnąwszy po pysku,Rzekł:.Tak Napoleon daje wodzom swoim księstwaOd miejsc, na których wielkie odnieśli zwycięstwa.Telimena, znudzona zbyt długimi swary,Chciała wyjść na dziedziniec, lecz szukała pary;Wzięła koszyczek z kołka:  Panowie, jak widzę,Chcecie zostać w pokoju, ja idę na rydze;NASK IFP UGZe zbiorów  Wirtualnej Biblioteki Literatury Polskiej Instytutu Filologii Polskiej UG51Kto łaska, proszę za mną  rzekła, koło głowyObwijając czerwony szal kaszemirowy;Córeczkę Podkomorstwa wzięła w jedną rękę,A drugą podchyliła do kostek sukienkę.Tadeusz milczkiem za nią na grzyby pośpieszył.Zamiar przechadzki bardzo Sędziego ucieszył.Widział sposób rozjęcia krzykliwego sporu,A więc krzyknął:  Panowie, po grzyby do boru!Kto z najpiękniejszym rydzem do stołu przybędzie,Ten obok najpiękniejszej panienki usiędzie;Sam ją sobie wybierze.Jeśli znajdzie dama,Najpiękniejszego chłopca wez
mie sobie sama.NASK IFP UGZe zbiorów  Wirtualnej Biblioteki Literatury Polskiej Instytutu Filologii Polskiej UG52KSI
GA TRZECIAUMIZGITreść:Wyprawa Hrabi na sad  Tajemnicza nimfa gęsi pasie  Podobieństwogrzybobrania do przechadzki cieniów elizejskich  Gatunki grzybów Telimena w Z
wiątyni dumania  Narady tyczące się postanowienia Ta-deusza  Hrabia pejzażysta  Tadeusza uwagi malarskie nad drzewamii obłokami  Hrabiego myśli o sztuce  Dzwon  Bilecik  Niedz
wiedz
,Mospanie!Hrabia wracał do siebie, lecz konia wstrzymywał,Głową coraz w tył kręcił, w ogród się wpatrywał;I raz mu się zdawało, że znowu z okienkaBłysnęła tajemnicza bieluchna sukienkaI coś lekkiego znowu upadło z wysoka,I przeleciawszy cały ogród w mgnieniu oka,Pomiędzy zielonymi świeciło ogórki:Jako promień słoneczny, wykradłszy się z chmurki,Kiedy śród roli padnie na krzemienia skibęLub śród zielonej łąki w drobną wody szybę.Hrabia zsiadł z konia, sługi odprawił do domu,A sam ku ogrodowi ruszył po kryjomu;Dobiegł wkrótce parkanu, znalazł w nim otworyI wcisnął się po cichu jak wilk do obory;Nieszczęściem, trącił krzaki suchego agrestu.Ogrodniczka, jak gdyby zlękła się szelestu,Oglądała się wkoło, lecz nic nie spostrzegła;Przecież ku drugiej stronie ogrodu pobiegła.A Hrabia bokiem, między wielkie końskie szczawie,Między liście łopuchu, na rękach, po trawie,Skacząc jak żaba, cicho, przyczołgał się blisko,Wytknął głowę  i ujrzał cudne widowisko.W tej części sadu rosły tu i ówdzie wiśnie,Z
ród nich zboże, w gatunkach zmieszanych umyślnie:NASK IFP UGZe zbiorów  Wirtualnej Biblioteki Literatury Polskiej Instytutu Filologii Polskiej UG53Pszenica, kukuruza, bob, jęczmień wąsaty,Proso, groszek, a nawet krzewiny i kwiaty [ Pobierz całość w formacie PDF ]