[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Postanowiłem dalej tego nie drążyć.Zastanawiałemsię jednak, cóż takiego mógł przeżyć ten twardy generał, co skłoniło go do wiary w siłynadprzyrodzone oraz do akceptacji realności przepowiadającego przyszłość kodu Biblii. Wierzę, że coś takiego może być prawdą, realną rzeczywistością  dodał.To w zupełności mi wystarczyło.Moim celem było teraz zasiąść twarzą w twarz z Arielem Szaronem  tak jak siedziałem z JaseremArafatem.Powiedziałem Daganowi, że być może spotkam się z Arafatem ponownie. Niech pan nie jedzie w najbliższych dniach  powiedział. Nie boję się  odparłem. Niech pan nie jedzie teraz  powtórzył generał Dagan.Kilka dni póz
niej, po kolejnym zamachuterrorystycznym, izraelski helikopter ostrzelał kwaterę Arafata w Ramallah na Zachodnim Brzegu, aczołgi ją otoczyły.Przez następne miesiące przywódca palestyński traktowany był jak więzień wswoim własnym biurze.A Meir Dagan został rzeczywiście przez swego starego przyjaciela premiera Ariela Szaronamianowany szefem Mosadu we wrześniu 2002 roku.Zdjęcie wiszące na ścianie kojarzyło się z inną epoką.Na trawniku przed Białym Domem JaserArafat ściska dłoń Icchaka Rabina, Bili Clinton jak gdyby unosi się nad nimi, a Szimon Pe-res stoi uboku swojego szefa.Taki widok ukazał się moim oczom po wejściu do gabinetu Peresa w Ministerstwie SprawZagranicznych w Tel Awiwie.Lecz pokój, do którego osiągnięcia minister Peres walnie się kiedyśprzyczynił, wydawał się teraz bardzo odległym i smutnym wspomnieniem.Zostałem natychmiast poproszony, by usiąść.Peres był moją ostatnią nadzieją, wyglądał jednak na przygnębionego, zmęczonego i pochylonegopod ciężarem lat.Utratę pokoju odczuwał bardziej niż ktokolwiek inny, wniósł bowiem największywkład w kreację sceny uwiecznionej na fotografii.Ostatni raz widziałem go z bliska jeszcze w rolipremiera, pod koniec stycznia 1996 roku, kilka miesięcy przed zamachem na Icchaka Rabina.Terazbył lewicową przeciwwagą w rządowej koalicji, której przewodził Szaron.Pokazałem mu te same tablice kodowe, które oglądali niedawno Omri Szaron i generał Dagan "kres dni", "wojna światowa", "atomowa zagłada" i rok 2006 w tym samym obszarze tekstowym. Kiedy zobaczyłem pana po raz pierwszy  powiedział na wstępie  od tragedii dzieliło nasdziesięć lat.Teraz to już tylko pięć lat i wydaje się ona coraz bardziej prawdopodobna.Po fiasku rozmów w Camp David i siedmiu miesiącach nowej Intifady, a zwłaszcza po awansieSzarona, rzeczy, które bałem się niegdyś omawiać z premierem  brzmiały bowiem zbytapokaliptycznie  stały się zwykłą oczywistością.Powiedziałem jednak Peresowi, że dostrzegampewną nadzieję. Rozmawiałem niedawno z Arafatem.Sądzę, że akceptuje on bez zastrzeżeń kod Biblii kontynuowałem.Peres domagał się szczegółów. Co mu pan powiedział i jak Arafat na to zareagował? Powiedziałem, że zgodnie z kodem nie jest to wybór pomiędzy pokojem i rozruchami ulicznymi, anawet wojną, lecz między pokojem i totalną zagładą.Wydaje się, że w pełni to zaakceptował.Otworzyłem znów swoją książkę w miejscu, gdzie kod ukazuje obie formy "kresu dni", i tak jakwcześniej zakreśliłem litery, z których układa się nazwisko "AKAFAT". Jak zareagował?  spytał Per es. Nie wyglądał na zdziwionego  odparłem. Przyznał, że od dawna był przekonany o krytycznymcharakterze naszych czasów, ale gdy usłyszał słowa "kres dni" po hebrajsku i rozpoznał je wewłasnym języku, w którym brzmią tak samo, był głęboko tym poruszony.Powtarzał to wszystkimswoim doradcom, nie mniej wstrząśniętym i zaszokowanym. Jeśli jest to przepowiedziane, to co możemy zrobić?  zapytał Peres.Ta sama kwestia padła z jego ust przed pięciu laty, gdy pokazałem mu "atomową zagładę"zaszyfrowaną wraz z rokiem 2006. Arafat zadał mi dokładnie to samo pytanie  odrzekłem. Użył tylko słów Jest zapisane". Tak, Arabowie tak mówią  zgodził się Peres. "Jest zapisane." Uważają, że wszystko zostałojuż wcześniej przesądzone. Próbowałem mu wytłumaczyć, że przyszłość można zmienić, że w Biblii zakodowane sąostrzeżenia, a nie przepowiednie  mówiłem. Dopiero to, co robimy  to, co pan robi, i co on robi determinuje rzeczywisty kształt zdarzeń.Poinformowałem również Peresa, że usiłowałem nawiązać kontakt z Szaronem przez jego synaOmriego, dodając, iż nie bardzo wierzę w pokojowe intencje premiera.Peres nie zaprzeczył.Nie broniłteż Szarona.Powiedział tylko  Zawsze wierzyłem, że nie ma alternatywy dla pokoju, więc po co mipan to mówi? Ponieważ głęboka wiara Arafata w sens kodu Biblii i pełna akceptacja jego ostrzeżeń mogąotworzyć przed panem zupełnie nową opcję  nawet gdyby pan nie był w stanie w pełni uwierzyć wistnienie kodu i jego proroczy charakter. Arafat i ja należymy do dwóch różnych światów  zakończył Peres. On jest człowiekiemwywodzącym się z prymitywnej, rolniczej kultury.Ja pochodzę z cywilizacji naukowej idemokratycznej.To wielka różnica.Bardzo trudno się porozumieć.Peres milczał przez chwilę.Jego smutek był niemal namacalny.Jest to bez wątpienia najmądrzejszy izraelski polityk, jakiego spotkałem.Zarzuca mu siępowszechnie brak realizmu, przypisując tę cechę Szaronowi.Moje wrażenie jest jednak dokładnieodwrotne.To Szaron jest pozbawionym poczucia rzeczywistości marzycielem, który wciąż wierzy wmit wojskowego zwycięstwa i porządkowania życia za pomocą czołgów.Prawdziwym realistą jestSzimon Peres.On wie, że kod mówi prawdę, że Arabowie zdobędą wkrótce broń jądrową, i że Izraelma już tylko pięć lat, by zapewnić sobie przetrwanie.ROZDZIAA
�SMYKOD %7łYCIAWszelkie życie na tej planecie wywodzi się z kodu.Było zapisane w pojedynczej cząsteczce DNA.Nikt jednak nie wie, skąd pochodzi ów kod.We wczesnym stadium poszukiwań klucza kodu Biblii napotkałem również informacje dotyczącekodu życia.Tajemnicę kodu genetycznego odsłania Księga Rodzaju, w której Bóg mówi do Abrahama:"Będę błogosławił ciebie i potomstwo twoje, które będzie liczne jak gwiazdy Niebios i ziarna piasku nabrzegu morza; a przez potomstwo twoje wszystkie narody świata dostąpią błogosławieństwa" [w BibliiTysiąclecia druga część tego zdania wygląda zupełnie inaczej  "będę ci błogosławił i dam cipotomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie i jak ziarnka piasku na wybrzeżu morza; potomkowie twoizdobędą warownie swych nieprzyjaciół" (Rdz 22,17).Konsekwentnie trzymamy się jednak wykładniAutora, mającego przed sobą oryginalny tekst hebrajski."Zdobywanie warowni przez potomków" i"błogosławieństwo dla narodów świata"  to raczej dwie różne rzeczy.(Przyp.tłum.)].W tych słowach ukryta jest też prawda o naszym Stworzeniu [ Pobierz całość w formacie PDF ]