[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Znów był w szopie, z nią. Chcę się skupić na pisaniu, szkoda mi czasu na wywiady i wpisywanie dedykacji zżyczeniami urodzinowymi. To wchodzi w zakres twoich obowiązków, Christianie zwróciła mu uwagę, lekkopoirytowana jego arogancją. Czyli nie mam wyboru? mówił spokojnie, ale w jego głosie słychać było napięcie. Trzeba było od początku mówić, że nie jesteś gotów się tego podjąć.Wydawnictwo,rynek, czytelnicy mój Boże, przecież oni są najważniejsi oczekują, że poświęcimy imchoć trochę czasu.Jeśli człowiek nie jest gotowy, powinien to mówić od samego początku.Nie zmienia się zasad w trakcie gry.Christian patrzył w ziemię.Widać było, że uważnie słucha.Podniósł głowę, w oczachmiał łzy. Nie mogę, Eriko.Nie potrafię tego wyjaśnić. Potrząsnął głową i zaczął od nowa: Nie mogę.Mogą mnie pozywać, wciągnąć na czarną listę, nic mnie to nie obchodzi.I takbędę pisał, bo muszę.Ale nie mogę brać udziału w tej grze. Nagle zaczął się drapać porękach, jakby miał pod skórą roje mrówek. Erika obserwowała go z niepokojem.Przypominał napiętą strunę, która lada chwilamoże pęknąć.Zdała sobie sprawę, że nic na to nie poradzi.Nie miał zamiaru z nią rozmawiać.Jeśli chce rozwiązać tę zagadkę, odpowiedzi musi szukać na własną rękę, bez jego pomocy.Christian patrzył na nią przez chwilę, przysunął krzesło do stołu, na którym stałkomputer. Muszę popracować. Jego twarz była pozbawiona wyrazu.Nieruchoma.Erika wstała.Wiele dałaby, żeby poznać jego myśli, a tym samym odpowiedzi, którewedług niej były kluczem do tej historii.Christian odwrócił się do ekranu, skupiony nawłasnych słowach, jakby miały być ostatnimi, jakie w życiu przeczyta.Nic nie powiedział, Erika wyszła bez pożegnania.Patrik siedział w swoim pokoju, walcząc ze zmęczeniem.Teraz, gdy śledztwoosiągnęło krytyczny punkt, powinien być szczególnie uważny.Paula stanęła w drzwiach. Co się dzieje? spytała.Zwróciła uwagę na niezdrowy kolor jego cery i spoconeczoło.Zaniepokoiła się.Ostatnio zle wyglądał, nie sposób było tego nie zauważyć.Patrik zaczerpnął tchu i skupił się na ostatnich wydarzeniach. Ciało Lisbet Bengtsson zostało przewiezione na sekcję do G�teborga.Jeszcze nierozmawiałem z Pedersenem, ale wyniki sekcji Magnusa Kjellnera dostaniemy w najlepszymwypadku za kilka dni, więc nie liczyłbym na cokolwiek przed początkiem przyszłegotygodnia. A ty jak sądzisz? Została zamordowana?Patrik wyglądał na niezdecydowanego. Co do Magnusa mam pewność.Sam nie mógłby sobie zadać takich obrażeń.Ktośmusiał go zaatakować.Jeśli natomiast chodzi o Lisbet.Nie wiem, co powiedzieć.Z tego cowidziałem, na ciele nie było śladów obrażeń.Była ciężko chora, więc mogłaby to być śmierćnaturalna, gdyby nie ta kartka.Ktoś tam był i włożył jej ją do ręki, ale nie sposób stwierdzić,czy przed śmiercią, w związku ze śmiercią, czy już po.Musimy poczekać na Pedersena. A listy? Co ci powiedzieli Erik i Kenneth? Czy domyślają się, kto i dlaczego do nichpisze? Mówią, że nie, i nie mam powodu im nie wierzyć.Z drugiej strony nie wierzę, żetrzej adresaci listów zostali wybrani na chybił trafił.Znają się, utrzymują kontaktytowarzyskie.musi być jakiś wspólny mianownik, tylko nie potrafimy go znalezć. Dlaczego w takim razie Magnus nie dostał listów? zapytała Paula. Nie wiemy, jak było.Może dostał, ale nikomu nie powiedział. Pytałeś jego żonę? Oczywiście, gdy tylko się dowiedziałem o listach do Christiana.Według niejMagnus nie dostał żadnych listów, bo wiedziałaby o tym i powiedziała na samym początku.Ale nie mam pewności.Może Magnus milczał, żeby jej nie denerwować. Mam wrażenie, że to wszystko się rozkręca.Wejście do cudzego domu w środkunocy to poważniejsza sprawa niż przysyłanie listów pocztą. Masz rację przyznał Patrik. Chciałbym dać ochronę Kennethowi, ale nie mamyludzi. Rzeczywiście powiedziała Paula. Gdyby się jednak okazało, że jego żona niezmarła naturalną śmiercią. To wtedy będziemy się martwić odparł Patrik znużonym głosem. Właśnie.A wysłałeś te listy do zbadania? Tak, od razu.Dołączyłem też list Christiana, ten, który dostała Erika. Chciałeś powiedzieć: który podwędziła. Paula starała się ukryć uśmiech, bo bardzoją rozbawiła jego próba wybielenia żony. Niech ci będzie, że podwędziła. Zaczerwienił się. Ale nie łudzmy się
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
