Martin Charles Gdzie rzeka kończy swój bieg

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ale w tejaltanie wyszła ze skorupy, w której się zwykle chowała.Sędzia złożył kartę z treścią przysięgi i westchnął.Z powodu długich ikręconych włosów w nosie, oddychając, wydawał cichy świst.Popatrzył nanas oboje, potrząsnął głową i zmarszczył brwi. A teraz, mocą powierzonej mi i usankcjonowanej władzy, ogłaszamwas mężem i żoną. Jego brwi powędrowały w górę. Gratuluję.Możepan pocałować pannę młodą.* * *Mimo naszych wysiłków, by sprawa ta nie wyszła na światło dzienne,świat dowiedział się o niej szybko.Nie zdążyliśmy jeszcze wyjść z budynkuTLRsądu, kiedy zadzwonił telefon komórkowy Abbie.Ponieważ nie odebrała,odezwał się mój.Przywarła do mnie. Czy możesz mnie zabrać gdzieś, gdzie nikt nas nie znajdzie? Znam tylko jedno takie miejsce, lecz nie ma tam przepychu. Przepych już miałam.Więc wziąłem ją w jedno jedyne miejsce, o którym wiedziałem wszystko.Nad rzekę.To było czternaście lat temu.Moja obrączka kupiona na targuniewolników jest podrapana, matowa i starta na krawędziach.Nie wiem, ktopisał słowa przysięgi, ale musiał od dawna być mężem lub żoną.Tak jakobiecaliśmy, dzieliliśmy nasze radości i smutki, doświadczyliśmy życia wzdrowiu i w chorobie.I za każdym razem, kiedy wracam myślą do tamtego dnia, chciałbym gozmienić.TLRROZDZIAA 203 CZERWCA, WIECZ�RStokes Bridge jest prawie ładnym mostem z jednym pasmem ruchu.Betonowa konstrukcja wznosi się nad przegniłymi resztkami końcówekstarych pałowań, dzisiaj złamanych na pół i tylko trochę wystających ponadwodę.Pofałdowane, prawie białe w tym miejscu plaże ciągną się po obustronach rzeki.Ich krańce wyznaczają topole, rozłożyste dęby, derenie i sosnyo długich igłach.Zazwyczaj puste, zapełniają się w piątek wieczorem.Pokonaliśmy właśnie zakręt i w tym samym momencie, kiedyzobaczyliśmy most, poczuliśmy też woń dymu i usłyszeliśmy śmiech.Naplaży paliło się kilka ognisk.Płomienie odbijały się w aluminiowychpuszkach i połyskiwały w butelkach z brązowego szkła, tu i ówdzie żarzyłysię końcówki papierosów.Dwa tuziny ciężarówek o kołach większych odmaski buicka okalało plażę, koło nich stały chłodziarki pełne piwa.Najwyrazniej też wszystkie radia odbierały tę samą stację muzyczną.Kiedyprzepływaliśmy pod mostem, melodii Kenny ego Chesneya towarzyszyłapiosenka starego Hanka Juniora.Mniej więcej pięćdziesięciu oldboyów zgołymi torsami siedziało wokół ognisk na plaży.Towarzyszyły im ich skąpoubrane dziewczyny.Kilkoro pływało, niektórzy na golasa.Trzech facetów zdługimi włosami w stylu hipisowskim stało, opierając się o balustradę mostu,jakieś dziesięć stóp nad wodą.Ryczeli do księżyca i licząc do trzech wrzucalibutelki z coca-colą do wody poniżej.Nieco dalej chłopak z dziewczyną staralisię huśtać na linie zwisającej z mostu, a jakiś przygnębiony samotnik byłwłaśnie w połowie radzenia sobie z galonową butelką Jacka Danielsa.Płynęliśmy w cieniu, trzymając się jak najdalej od plaży.Jakiś otyły facet wczapce Georgia Bulldogs stał koło grilla, przerzucając kotlety, parówki iTLRkiełbaski.Obok niego siedziała, machając nogami, dość potężna piękność wbikini.Pomachałem im, ale starałem się nie patrzeć w ich stronę.Facet przy grilluwrzasnął: Hej tam, jesteście głodni?Potrząsnąłem głową, machnąłem odmownie i zbliżyłem się jeszczebardziej do odległego brzegu.Odsunął się od grilla i dymu, przyłożył palce doczapki. Długo już tak wiosłujecie?Skinąłem głową, nie przestając odpychać się wiosłem.Jeszcze dwieściejardów i skryjemy się w cieniu. Trochę.Uśmiechnął się i machnął w moim kierunku butelką piwa. Zatrzymajcie się i odpocznijcie.Po co się spieszyć?Wzruszyłem tylko ramionami. Dzięki, tylko przepływamy. Księżyc w pełni wspinał się po niebie. Chcemy skorzystać, że jest jasno [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podstrony