[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.39 z ręki mojej nikt nie zdoła się wyrwać 43, 13 nikt nie zdoła wyrwać z mojej rękiw.40 Ja żyję na wieki 45, 23 przysiągłem na siebiew.40 podniosę moją rękę.52, 10 obnażył święte ramię na oczach wszystkich.Iz 63, 18; 64, 11 mówi o zniszczonej świątyni, Iz 44, 28 zapowiada jej odbudowę; Iz62, 7 zapowiada odbudowę Jerozolimy.Trudno sądzić, by autorem tych słów był Izajasz.Bóg jest Z
więtym Izraela, a jego naród winien przebywać w świętości.Księga JeremiaszaDzieciństwo Jeremiasza upływało w czasach rządów Manassesa i Amona.W 13 rokupanowania Jozjasza został powołany na proroka.Zadanie to następnie pełnił za króla Jeho-achaza, Jehojakima, Jehojakina i Sedekiasza.Współczesnymi mu prorokami byli Sofoniasz iHabakuk, a prawdopodobnie również Nahum i prorokini Hulda.Działał w sumie około 50 lat.Podział księgi (według rozdziałów):1-25 zawierają proroctwa uporządkowane chronologicznie i opowiadania spisane przez Barucha1-6 proroctwa z czasów Jozjasza7-20 proroctwa z czasów Jojakima21-25 proroctwa po roku 597.26-36 proroctwa i opowiadania z czasów po pierwszej deportacji do Babilonii, ułożone częściowochronologicznie, częściowo rzeczowo, przeplatane opowiadaniami (przypominają Księgę Izajasza 36-39).37-45 obszerne opowiadanie Barucha o cierpieniach Jeremiasza aż do chwili oblężenia Jerozolimy.52 fragment prozaiczny paralelny do 2 Krl 24, 18-25.30.Jeremiasz jest prorokiem miłości, jest nauczycielem modlitwy, pokory i głębokimznawcą duszy ludzkiej.Ostatni rozdział Księgi Jeremiasza, rozdział 52, jest identyczny z 2 Krl 24, 18  25, 7.27-30.� Leszek Jańczuk 49Warszawskie seminarium TeologiczneKsięga TrenówKsięga ta obejmuje pięć pieśni elegijnych, opłakujących niedawnezburzenie Jerozolimy (587 a.Ch.) i związane z tym cierpienia narodu judzkiego.W Biblii he-brajskiej księga ta nosi nazwę ekah, co znaczy:  Jakże?.Tytuł ten wyraża zdumienie z powo-du nieszczęść, które spadły na święte miasto.W LXX zbiór tych utworów nazwano ������,czyli  Pieśni żałobne.Vulgata nazwała je Lamentationes.Księga Trenów jest spokrewniona z Księgą Jeremiasza.Obie te księgi mieszkańcówJerozolimy nazywają  dziewicą, córką Syjonu (2, 13; Jr 8, 21), piętnują grzechy kapłanów ifałszywych proroków (2, 14; 4, 13-15; Jr 2, 8; 5, 31), mówią też o występkach, które swymciężarem przygniatają szyję (1, 14; Jr 27, 2).Tekst hebrajski nie podaje autora tej księgi, cowięcej nie umieszcza jej po Księdze Jeremiasza, natomiast tradycja przekazana przez LXX,Vulgatę, Peszittę, Targum i Talmud Jeremiasza uznała za autora tych utworów i umieściła tęksięgę bezpośrednio po Księdze Jeremiasza.Autorstwu Jeremiasza zdaje się jednak zaprze-czać podziw dla Sedekiasza (4, 20), który nie odpowiada krytycznej postawie Jeremiasza wo-bec tego króla (Jr 37, 17-18).Również nadzieja na pomoc ze strony [Egiptu], jaką autor żywiłprzed upadkiem Jerozolimy (4, 17), jest sprzeczna ze stanowiskiem Jeremiasza, który nie miałwątpliwości, że pomoc ze strony Egiptu nie nadejdzie (Jr 37, 7-8).Pierwsze cztery pieśni są alfabetyczne w ścisłym tego słowa znaczeniu, przestawionojednak kolejność dwóch liter alfabetu.Piąta w szerszym, ponieważ zawiera 22 wiersze, czylityle ile jest liter alfabetu hebrajskiego, jednak bez następstwa.Tr 1-3 posiadają trzy stychy, zktórych tylko pierwszy (rr.1-2) rozpoczyna się od kolejnej litery alfabetu, pozostałe zaś oddowolnej; trzecia pieśń umieszcza kolejną literę alfabetu na początku każdego stychu.Tr 4 mabudowę dwustychową, a kolejną literę jedynie w pierwszym stychu.Jednak tylko pierwszapieśń ma właściwą kolejność liter, w pozostałych  druga, trzecia i czwarta  przestawionokolejność dwóch liter (litera pe występuje przed ajin, zamiast odwrotnie).Piąty poemat nie jestakrostychem, ale zawiera tyle strof ile liter liczy hebrajski alfabet.Cel takiego układu wierszy nie jest do końca znany.Na uwagę zasługuje tendencjamnemotechniczna w stosowaniu alfabetyzmu.Ponadto chodziło zapewne o dążenie do wyra-żenia pełności.Utwór, którego każda kolejna strofa rozpoczyna się od kolejnej litery alfabetu,mógł uchodzić za doskonały.Księga EzechielaKsięga Ezechiela (Ez), jest trzecią z ksiąg proroków większych ST.Oryginalny teksthebrajski najlepiej jest zachowany w rozdziałach 6 i 20, a najgorzej w rr.7 i 21; rr.40-48 mająwiele miejsc niepewnych, ale możliwym jest ustalenie ich pierwotnego brzmienia.Imię Ezechiel znaczy  Bóg jest mocny albo  Bóg jest moją siłą.Ezechiel był jednymz proroków niewoli babilońskiej.Był synem kapłana Buziego, był żonaty (24, 18), ale w 568utracił żonę.Zwracano się doń z prośbą o radę i pomoc (8, 1; 14, 1; 33, 31).Na urząd prorocki powołany został w 593 roku (1, 2-3) [ Pobierz całość w formacie PDF ]