[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Według słów św.Pawła, pojednał z Bogiem przez swój krzyż dwie części ludzkości: żydów i pogan, jednocząc ich i stwarzając „jednego człowieka nowego”12 13.Jest to więc odnowienie człowieka jako takiego, a więc każdego człowieka.Ciało Mistyczne, owoc Odkupienia, musi się więc otworzyć przed każdym człowiekiem.Jakiekolwiek wyłączenie ludzkiej istoty godziłoby w samą naturę zbawczego dzieła.Widać z tego, że uniwersalizm jest po prostu postawą uczniów, wynikającą z woli Mistrza.Jest on przymiotem, który należy do istoty Odkupienia, który jest zawarty w wylewie łaski i w kształtowaniu się Ciała Mistycznego.Ale co trzeba właściwie rozumieć przez ten uniwersalizm?Przede wszystkim Kościół na mocy prawa obejmuje wszystkie narody.Na mocy prawa — gdyż w rzeczywistości nie mógł jeszcze dotąd połączyć w sobie wszystkich narodów.Ale otwarty jest dla każdego z nich, a jego misja apostolska obejmuje wszystkie narody bez wyjątku.Jego celem jest doprowadzić całą ludzkość do tego, by przylgnęła do Chrystusa.Prócz tego Kościół w swej powszechności nie przyznaje przywileju żadnemu narodowi.Tym właśnie jego uniwersalizm różni się w sposób istotny od tego, jaki istniał w Starym Testamencie: widzenie prorocze, zapowiadając rozszerzenie królestwa Jahwe na wszystkie narody, z upodobaniem wskazywało na Jerozolimę jako centrum świata.37 Zapowiadany uniwersalizm podtrzymywał więc nadal uprzywilejowanie żydów, złączenie wszystkich narodów w kulcie żydowskim pod panowaniem Izraela.Był to uniwersalizm, który u swych podstaw zachowywał partykularyzm narodowy.Otóż skutek Odkupienia polegał na odjęciu narodowi żydowskiemu tego przywileju, który oddzielał go od innych narodów.33 Ten przywilej nie został przekazany żadnemu innemu narodowi — albo raczej został przeniesiony na wszystkie narody razem wzięte, tak że wszystkie narody tworzą jeden naród wybrany, żadna więc narodowość nie może sobie rościć prawa do jakiejś szczególnej łaski w Ciele Mistycznym.Wszystkie w równym stopniu cieszą się łaską Bożą i korzystaniem z zasług Odkupienia.Ponieważ Ciało Mistyczne nie jest związane z żadną narodowością ani z żadną formą cywilizacji, wszystkie narodowości i każda cywilizacja są w nim mile widziane, żaden naród nie musi zmieniać swej kultury ani poświęcać swych cech narodowych przy wejściu do niego.Kościół przyjmuje do swego łona różnorodność kultur i sposobów myślenia, tak jak wewnątrz każdego narodu przyjmuje różnorodność ludzkich osobowości.87 Por.Iz 2, 2—3; 45.14: 60.1—22.* Por Efez 2, 14.Jedną z wielkich przeszkód w rozszerzaniu Kościoła była obawa niektórych narodów przed poddaniem się obcej mocy, żeby nie pozbawiła je ona ich cech narodowych.Jest to obawa nieuzasadniona.W chrześcijaństwie różne narody dopełniały się rozwijając każdy swoje właściwości.Kościół nie występuje w imię żadnego narodu.Nigdy nie jest obcy dla żadnego narodu, tak jak Chrystus nie jest obcy dla żadnego człowieka.Oczywiście, że ci, którzy szerzą Kościół, mają swą własną narodowość, ale nie mogą się na nią powoływać ani traktować jej jako uprzywilejowanej w ich działalności apostolskiej.Występują wyłącznie w imieniu Chrystusa, który choć należał do narodu żydowskiego, stanął ponad wszystkimi rasami.Wszystkie więc narody są w Kościele u siebie; są tam równocześnie sobą samymi i ponad sobą samymi, w międzynarodowej wyższej jedności.Wreszcie uniwersalizm Ciała Mistycznego zakłada jego stały wysiłek, aby nauka ewangeliczna dotarła tam, gdzie jeszcze nie jest znana.Ostateczny cel,przynależność wszystkich narodów do Kościoła, jest% %jeszcze daleki od urzeczywistnienia.Ale w przeszłości rozszerzanie się wiary chrześcijańskiej postępowało naprzód i ekspansja ta ostatnio wyraźnie się zaznacza.Kościół stopniowo bierze w posiadanie cały świat.Chociaż potrzeba olbrzymiej pracy, aby wszystkie narody weszły do Mistycznego Ciała, wiemy, żeCiało Mistyczne — 13cel niezawodnie będzie osiągnięty, ponieważ stanowi część Bożego programu, i że moc Boża spełnia go nieodparcie.39W konsekwencji misja apostolska wymaga od każdego chrześcijanina ducha powszechności.Chrześcijanin musi umieć wznieść się ponad wszelkie party-kularyzmy; miłością Chrystusa musi objąć całą ludz-kość, szczególnie narody różniące się od jego narodu.Musi mieć również przed oczyma widnokrąg uniwersalizmu Kościoła.Oczywiście nie może poświęcić się działalności apostolskiej na wszystkich polach apostolatu na całym świecie, ale przez swą osobistą intencję, przez swe modlitwy i ofiary składane Panu powinien być obecny na wszystkich frontach walki apostolskiej, św.Paweł walczył o nawrócenie wszystkich narodów [ Pobierz całość w formacie PDF ]