Ellen G. White Życie Jezusa. Konflikt wieków

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Niedostrzegalnymi dla nas drogami utrzymuje łącznośćz każdą częścią swego królestwa.Ale przede wszystkim uwaga niebios skon-centrowana jest na tej malutkiej cząstce świata, jaką jest dusza ludzka, dla zba-wienia której oddał swego jedynego Syna.Bóg pochyla się ze swego tronu, aby usłyszeć płacz uciskanego; na każdąszczerą modlitwę odpowiada: Oto jestem , podnosząc na duchu nieszczęśli-wych i uciemiężonych.Nasze zmartwienia są Jego zmartwieniami, a w chwi-lach kuszenia i niepowodzeń życiowych przybywa anioł Jego obecności, abypomóc.Nawet wróbel nie pada na ziemię nie zauważony przez Ojca, gdy tymcza-sem nienawiść szatana do Boga przenosi się na każdy obiekt jego troski.Pra-gnie on zeszpecić dzieło Boże i rozkoszuje się zgubą nawet niemych stworzeń.Jedynie dzięki opiece boskiej ptaki mogą cieszyć nas swym śpiewem, bowiemBóg nie zapomina nawet o wróblach. Nie bójcie się; jesteście więcej warci niżwiele wróbli.Jezus mówi dalej: Każdego więc, który mię wyzna przed ludzmi, i Jawyznam przed Ojcem moim, który jest w niebie.Powiedział, że mają nieśćJego świadectwo po całej ziemi i być kanałami przewodzącymi łaskę, płynącądla uzdrowienia świata.Przyrzekł, że będzie w niebie przedstawicielem swoichuczniów.Mówił im: Ojciec niebieski nie widzi waszego słabego charakteru, leczwidzi was przystrojonych w moją doskonałość.Ja stanowię przewód, przezktóry błogosławieństwo niebios spłynie na was.I każdy, kto mnie wyznajedzieląc moje trudy, będzie dzielił ze mną chwałę i radość, jakiej doznają odku-pieni.Każdy, kto wyznaje Chrystusa, musi Go nosić w swoim sercu, bowiemnikt nie może rozdzielać tego, czego sam nie otrzymał.Uczniowie mogą swobod-nie mówić na tematy doktrynalne, mogą nawet powtarzać słowa Chrystusa,nadzieja.plDesire of Ages 255XXXVII.Pierwsi ewangeliści wersja dla Adobe Acrobat Reader, � 2002lecz dopóki nie mają łagodności i miłości Jemu podobnej, dopóty nie mogą byćzaliczeni do Jego wyznawców.Duch odmienny od Ducha Chrystusa wyrzekniesię Go niezależnie od wykonywanego zawodu.Ludzie wyrzekają się Chrystusa,gdy mówią rzeczy złe lub głupie, nieprawdziwe lub grubiańskie.Wyrzekają sięGo również wtedy, gdy unikają ciężarów życia i gonią za grzesznymi przyjem-nościami.Wyrzekają się Go przez swój kompromis ze światem, przez nieuprzej-mość, rozmiłowanie we własnych poglądach, przez samousprawiedliwienie, przezzwątpienie powodujące troski i przez życie w ciemnościach.Tak postępującdają świadectwo, że nie zamieszkał w nich Chrystus.Pamiętajmy więc, że Onpowiedział: Ale tego, kto by się mnie zaparł przed ludzmi, i Ja się zaprę przedOjcem moim, który jest w niebie.Zbawiciel przykazał uczniom, aby nie oczekiwali, iż nienawiść światado ewangelii minie z biegiem czasu.Powiedział: Nie przyszedłem przynieśćpokój, ale miecz.To wyzwanie do walki nie jest wynikiem ewangelii, leczrezultatem oporu, z jakim jest przyjmowana.Najdotkliwsze przykrości to te,na które człowiek napotyka we własnym domu, gdy poróżnimy się z najbliż-szymi.Lecz Jezus powiedział: Kto miłuje ojca albo matkę bardziej niż mnie,nie jest mnie godzien; i kto miłuje syna albo córkę bardziej niż mnie, nie jestmnie godzien.I kto nie bierze krzyża swego, a idzie za mną, nie jest mniegodzien.Misja sług Chrystusa jest wyróżnieniem i świętym zadaniem. Kto wasprzyjmuje, mnie przyjmuje, a kto mnie przyjmuje, przyjmuje tego, który mnieposłał.Ani jeden dobry uczynek wobec sług Chrystusa okazany w Jego imie-niu nie pozostanie nie zauważony i nie nagrodzony.I tak samo nagrodzonyzostanie każdy dobry uczynek w stosunku do najmniejszego i najsłabszegospośród boskiej rodziny: Ktokolwiek by napoił jednego z tych maluczkich tych, którzy są jak dzieci w swej wierze i znajomości Chrystusa tylkokubkiem zimnej wody jako ucznia, zaprawdę powiadam wam, nie straci zapła-ty swojej.W ten sposób zakończył Zbawiciel udzielanie uczniom pouczeń.W imięChrystusa dwunastu wybranych wyszło, podobnie jak On, abym zwiastowaćubogim dobrą nowinę , aby ogłosić jeńcom wyzwolenie, a ślepym przejrze-nie , aby uciśnionych wypuścić na wolność , aby zwiastować miłościwy rokPana (Auk.4,18.19).nadzieja.pl256 Ellen G.White%7łYCIE JEZUSARozdział XXXVIIIIdzcie i�odpocznijcie nieco(Mat.14,1.2.12.13; Mar.6,30-32; Auk.9,7-10)powrocie ze swej wyprawy misyjnej zeszli się apostołowie u Jezusa, i opo-Powiedzieli mu wszystko, co uczynili i czego nauczali.I rzekł im: Wy samiidzcie na osobność, na miejsce ustronne i odpocznijcie nieco.Albowiem tych,co przychodzili i odchodzili, było wielu, tak iż nie mieli nawet czasu, żeby sięposilić.Uczniowie przychodzili do Jezusa i opowiadali Mu o wszystkim.Ich na-cechowany zaufaniem stosunek do Niego zachęcał, aby opowiadać Mu o wszyst-kich pomyślnych i niepomyślnych przeżyciach, o radości z dobrych wynikówpracy i zmartwieniach z powodu pomyłek, błędów i słabości.Na początkuswego posłannictwa popełnili w pracy apostolskiej wiele błędów, a gdy szcze-rze o tym opowiedzieli Chrystusowi, zrozumiał, że potrzebują jeszcze wieluwskazówek.Zrozumiał również, że są wyczerpani pracą i wymagają odpo-czynku.Gdziekolwiek się jednak znalezli, nie było im dane zaznać odpoczynku, albowiem tych, co przychodzili i odchodzili, było wielu, tak iż nie mieli nawetczasu, żeby się posilić.Tłum gromadził się wokół Chrystusa, pragnąc uzdro-wienia i słuchania Jego słów.Chrystus przyciągał ku sobie ludzi, bowiemwidzieli w Nim zródło wszelkich błogosławieństw.Wielu z tych, którzy staralisię dotrzeć do Chrystusa, aby uzyskać od Niego cenny dar uzdrowienia, uzna-wało w Nim swego Zbawiciela.Natomiast wielu innych, którzy bali się uznaćGo ze względu na faryzeuszy, nawróciło się po zesłaniu Ducha Zwiętego i uzna-ło Go za Syna Bożego, pomimo gniewu kapłanów i przywódców.Ale teraz Chrystus zapragnął odosobnienia, chciał bowiem zostać tylkoze swymi uczniami, gdyż miał im wiele do powiedzenia.W swej pracy przeszlioni próbę walki i spotkali się z różnymi formami sprzeciwu.Dotychczas radzilisię Chrystusa w każdej sprawie, lecz gdy przez pewien czas pozostali sami,popadali w rozterkę nie wiedząc, co czynić dalej.W swej pracy doznawali stalepomocy i zachęty ze strony Chrystusa, gdyż nie wysłał ich bez swego Ducha,a przez wiarę w Niego uczynili wiele cudów.Teraz jednak potrzebny im byłnadzieja.plDesire of Ages 257XXXVIII.Idzcie i odpocznijcie nieco wersja dla Adobe Acrobat Reader, � 2002Chleb %7ływota.Musieli znalezć się w spokojnym miejscu, gdzie mogliby pozo-stać w bliskości z Jezusem i otrzymać wskazówki do przyszłej pracy. I rzekł im: Wy sami idzcie na osobność, na miejsce ustronne i odpocznij-cie nieco [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podstrony