[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Mam nadzieję, że wszystko wam smakowało  powiedziałaJane trochę bardziej przyjaznym tonem i pospiesznie podeszła dokasy, aby zainkasować należność od Johnny'ego.Wręczył jej dwudziestodolarowy banknot.Skąd miał gotówkę?Rachel słyszała, że rząd płaci odsiadującym wyroki za pracę wwięzieniu, ale godzinowa stawka wynosiła zaledwie okołodziesięciu centów.Johnny przebywał tam przez dziesięć lat, a więcza czterdziestogodzinny tydzień pracy mógł otrzymać kwotęwysokości.Wciąż była pochłonięta obliczaniem jego przybliżonychdochodów, gdy Johnny przyjął resztę od Jane i pewnym krokiemwyszedł z sali.Rachel uśmiechnęła się do właścicielki lokalu i61pospieszyła za mężczyzną.Zrównała się z nim dopiero na parkingu,gdy był już prawie przy samochodzie.Jego długie nogi wokamgnieniu przemierzyły krótki dystans.Nawet przypadkowyobserwator zauważyłby, że Johnny jest wściekły.Zanim otworzyłasamochód i wsiadła do środka, spojrzała na niego z wyrzutem.Bezsłowa zajął miejsce obok niej.Miał zaciśnięte szczęki i surowywyraz twarzy. Zachowujesz się jak rozkapryszone dziecko  stwierdziłaRachel, wrzucając bieg. Tak?  W jego oczach pojawił się nieprzyjemny błysk.Za topani zachowuje się jak zepsuta, bogata snobka.Przykro mi, że mojemaniery nie odpowiadają Waszej Wysokości. Jeszcze bardziej nie odpowiada mi twoje zachowanie w tejchwili  warknęła, sprowokowana jego wypowiedzią.I nie obrzucajmnie obelgami.Jesteś wstrętnym niewdzięcznikiem! Chciałaby pani, żebym na każdym kroku okazywał swojądozgonną wdzięczność, prawda? Czy mam całować pani stopy? Amoże pani profesor wolałaby, żeby to był tyłek? Niech cię piekło pochłonie!  prychnęła Rachel.Nacisnęłapedał gazu.Samochód niespodziewanie wystrzelił do tyłu.  Wkrótce oboje tam wylądujemy! Niech pani trochę bardziejuważa, na miłość boską!  rzucił przez zaciśnięte zęby, gdysamochód zatrzymał się z piskiem hamulców tuż przed murowanąścianą budynku. Niewątpliwie moje życie wydaje się pani małowartościowe, ale nie mam zamiaru go zakończyć w rozbitym aucie.Rachel musiała się powstrzymać, żeby nie docisnąć pedału gazudo dechy i nie dać mu nauczki.Urażona zamilkła tak jak i on.62Skupiła uwagę na jezdni.I już bez większych perturbacji, nie liczącjazdy po krawężnikach, dowiozła ich do celu.Kilka minut póz
niej zajechali na parking za sklepem.Nadal nieodzywali się do siebie.W końcu Rachel postanowiła pobłażliwiepotraktować lęk Johnny'ego o własne życie.To prawda, żezachowywał się dziecinnie, siedząc ze zmarszczonymi brwiami inaburmuszoną miną, ale musiała uczciwie przyznać, że robidokładnie to samo, co on. Sądzę, że pewne sprawy powinniśmy sobie wyjaśnićzasugerowała, odwracając się w jego stronę. Nie ma potrzeby. Sięgnął do klamki, otworzył drzwi iwysiadł bez słowa, trzaskając drzwiami.Rachel skrzywiła się z powodu kolejnego afrontu, jaki jąspotkał.Obserwowała Johnny'ego, gdy przechodził przed maskąsamochodu.Zauważyła, że jest potwornie chudy.Na nowo ogarnęłyją wyrzuty sumienia.Przez chwilę mocowała się z przyciskiem,usiłując spuścić szybę.Ten człowiek powinien coś jeść i to, że byłana niego wściekła, nie miało tu nic do rzeczy. Johnny?Obejrzał się, unosząc w górę brwi.Przywołała go skinieniemdłoni.Ociągając się, niechętnie podszedł do samochodu.Rachelgrzebała w torebce, szukając czeków. O co chodzi?Podniosła wzrok, zdumiona, że jest już przy niej.Palcenapotkały chłodny plastik okładki książeczki czekowej.Triumfalniewydobyła ją na wierzch. Zamierzam z góry wypłacić ci tygodniową pensję Przerzuciła63blankiety, wyjęła pióro i zaczęła pisać.Opierając się o szybę, która nie do końca schowała się wdrzwiach, wsadził głowę w otwór okna, a drugą ręką sięgnął wstronę Rachel.Skuliła się, zaskoczona, gdy musnął ramieniem jej piersi, alenatychmiast pojęła, że nie zamierza wyrządzić jej krzywdy.Chwycił ją za przegub dłoni, uniemożliwiając wypełnienie rubrykioznaczonej hasłem  okaziciel". Nie musi mi pani wyświadczać przysług  powiedziałchrapliwym głosem.Wzmocnił uścisk.Miała wrażenie, że palceJohnny'ego miażdżą jej nadgarstek. Nie potrzebuję od panijałmużny.Zanim zdołała cokolwiek powiedzieć, a nawet pomyśleć oodpowiedzi, wydał z siebie nieartykułowany dz
więk.Spotkali sięwzrokiem.To, co dostrzegła w jego spojrzeniu, sprawiło, że najedną najdłuższą w jej życiu sekundę straciła oddech.Johnnyrozchylił usta, chcąc coś powiedzieć, ale zaraz gwałtownie jezacisnął.W jego oczach pojawiła się pustka, jak gdyby ktoś spuściłna nie kurtynę.Rachel się szarpnęła, podejmując nieudolną próbęwyswobodzenia ręki.Cofnął się, wypuszczając z uścisku jejnadgarstek.A potem wyprostował się i odwrócił.Patrząc za nim, Rachel miała zatrważającą świadomośćprzyspieszonego bicia serca.64się czarnej nawierzchni.Krajobraz urozmaicały chylące sięszkielety dużych wiejskich domostw, złomowiska oraz parterowechałupy, których podwórza były zawalone rupieciami.Brudne ibose dzieciaki bawiły się wśród wysokich chwastów.Zrozchybotanych ganków gapiły się na Johnny'ego otyłe kobiety,którym spod podomek wystawały gołe i szeroko rozstawionekolana, a wychudzeni mężczyz
ni w wyciętych podkoszulkachmierzyli go wzrokiem, drapiąc się pod pachami.Zewsządobszczekiwały go wynędzniałe psy nieokreślonej maści.Witaj w domu.Pomimo odpychającej atmosfery tego miejsca Johnny do niegonależał, tak jak i ono tkwiło w nim głęboko [ Pobierz całość w formacie PDF ]