[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wśród głównych trucicieli znajdowały się garbarnie na wschodnim wybrzeżu.Niez
leposługując się już telefonem, Rhyme wprowadził numer.Nie pomylił ani jednej cyfry i zapierwszym razem uzyskał połączenie z burmistrzem.Osobisty sekretarz powiedział, żeburmistrz jest na przyjęciu w ONZ.Jednak gdy Rhyme się przedstawił, sekretarz powiedział: Proszę poczekać minutę.Minęło zaledwie kilkanaście sekund, gdy Rhyme usłyszał głos mężczyzny mającego ustapełne jedzenia: Proszę mówić, detektywie.Chodzi panu o tego pieprzonego mordercę? Funkcjonariusz 5885  powiedziała Amelia Sachs, odpowiadając na wezwanie.Rhyme słyszał w jej głosie zdenerwowanie. Sachs? Niedobrze  powiedziała. Nie mamy szczęścia. Sądzę, że ja mam. Gdzie? East Van Brewoort.W pobliżu Chinatown. Skąd wiesz? Burmistrz skontaktował mnie z prezesem Towarzystwa Historycznego.Prowadzonotam badania archeologiczne na starym cmentarzu.Po przeciwnej stronie ulicy znajdowała sięduża garbarnia.Były tam też rezydencje rządowe.W tej okolicy znajduje się kryjówkaprzestępcy. Jadę.W głośniku usłyszał pisk opon, a potem odgłos syreny. Dzwoniłem do Lona i Haumanna  dodał. Oni też tam jadą. Rhyme  powiedziała natarczywie. Ja ją uratuję.Amelio, masz dobre serce policjanta, serce zawodowca, pomyślał Rhyme.Ale wciążjesteś żółtodziobem. Sachs?  odezwał się. Tak? Właśnie czytałem tę książkę.823 wybrał wyjątkowo przerażającą postać jako wzorzec.Nic nie odparła. Chcę ci powiedzieć  kontynuował  że niezależnie od tego, czy dziewczynka tam jest,czy nie, jeżeli natkniesz się na przestępcę, nie wahaj się go zastrzelić. Ale jeżeli dostaniemy go żywego, może nam powiedzieć, gdzie jest dziewczynka.Możemy. Nie, Sachs.Słuchaj mnie.Zastrzel go.Nawet jeżeli nie będzie sięgał po broń aniwykonywał innych podejrzanych ruchów.Masz go zlikwidować.Rozległy się trzaski. Rhyme, jestem na Van Brevoort  usłyszał po chwili jednostajny głos. Miałeś rację.Wygląd miejsca odpowiada opisowi.Osiemnaście nieoznakowanych pojazdów, dwa wozy oddziału szybkiego reagowania ifurgonetka Sachs zgromadziły się wokół opustoszałej ulicy na Lower East Side.East Van Brevoort wyglądała jak Sarajewo.Budynki były opuszczone, dwa z nichwypaliły się całkowicie.Na wschodniej stronie ulicy znajdował się stary szpital z zawalonymdachem.Obok był ogrodzony wykop.Prowadzono tam wykopaliska archeologiczne, októrych wspominał Rhyme.Wychudzony, zdechły pies leżał w rynsztoku.Częściowo zjadłygo szczury.Pośrodku innego placu przy ulicy stał budynek z marmurową fasadą, lekko różową.Obokznajdowała się powozownia.Był w trochę lepszym stanie niż inne budynki wzdłuż VanBrevoort.Sellitto, Banks i Haumann stali obok pojazdu oddziału specjalnego.Podobnie jak innipolicjanci mieli na sobie kamizelki kuloodporne.Uzbrojeni byli w karabinki M-16.Sachspodeszła do nich i bez pytania włożyła na głowę hełm.Zaczęła zapinać kamizelkękuloodporną. Sachs, nie jesteś policjantem operacyjnym  powiedział Sellitto.Odpinając pas, zaczęła przyglądać się badawczo detektywowi, dopóki nie ustąpił ipowiedział: Okay.Ale będziesz zabezpieczała tyły.To jest rozkaz. Będziesz w Oddziale Drugim  dodał Haumann. Tak jest.Mogę z tym żyć.Jeden z policjantów podał jej karabinek MP-5.Pomyślała o Nicku  o ich randce nastrzelnicy.Dwie godziny ćwiczyli strzelanie z broni automatycznej.Strzelali, wbiegając dopomieszczeń treningowych, szybko przy tym wymieniając magazynki w kształcie bananów.Potem czyścili karabinki, usuwając z nich piasek, który jest prawdziwą zmorą dla broniautomatycznej.Nick lubił staccato karabinów maszynowych, jednak Sachs była trochęprzerażona hałasem robionym przez broń o dużym kalibrze.Zaproponowała pojedynek.Trzykrotnie pokonała go w strzelaniu z glocka z odległości 15 metrów.Roześmiał się ipocałował ją mocno, gdy ostatnia łuska wyskoczyła z komory jej pistoletu i upadła nastrzelnicy. Będę używała mojej broni osobistej  powiedziała policjantowi.Podbiegli do nich Chłopcy Twardziele, kuląc się i klucząc, jakby byli ostrzeliwani przezsnajperów. Sprawdziliśmy.Wokół nikogo nie ma.Budynek jest..całkowicie opuszczony. Szyby są wybite.Wejście z tyłu..prowadzące na aleję.Drzwi są otwarte. Otwarte?  powtórzył Haumann, spoglądając na kilku swoich policjantów.Saul potwierdził. Nie chodzi mi o to, że nie są zamknięte na klucz, ale że są otwarte na oścież. Jakieś pułapki? Nie widzieliśmy, co nie znaczy..że ich nie ma. Są jakieś pojazdy w alei?  zapytał Sellitto. Nie. Od frontu mamy dwa wejścia.Główne drzwi do budynku..które chyba są zamknięte na stałe oraz drzwi do starej powozowni  podwójne,zmieściłyby się w nich dwa pojazdy.Była tam kłódka i łańcuch. Ale leżały na ziemi.Haumann kiwnął głową. Może jest w środku. Może  rzekł Saul i dodał:  Powiedz mu, co chyba słyszeliśmy. Słaby odgłos.Mógł to być płacz. Tak.Mógł to być płacz. Małej dziewczynki?  spytała Sachs. Niewykluczone.W jaki sposób Rhyme odszukał to miejsce? Mnie też nie zdradza, jak pracuje jego umysł  odparł Sellitto.Haumann przywołał jednego ze swoich dowódców i wydał rozkazy.Chwilę póz
niej dwapojazdy oddziału specjalnego pojechały na skrzyżowanie i zamknęły ulicę. Oddział Pierwszy  drzwi frontowe.Użyjcie niewielkich ładunków.Oddział Drugi  waleję.Na trzy ruszacie.Zrozumiano? Unieszkodliwcie go, ale ponieważ może tam być tadziewczynka, sprawdz
cie najpierw, czy macie wolną linię strzału.Sachs, czy na pewnochcesz brać w tym udział?Stanowczo potwierdziła. Okay, chłopcy i dziewczęta [ Pobierz całość w formacie PDF ]