[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Całe wyra-żenie jest przykładem częstej formy literackiej Ap zwanej hysteron-proteron(ostatni-pierwszy), umieszczającej dwa elementy w odwrotnym porządku66.Wydaje się logiczne, iż strzeżenie, a tym samym przestrzeganie słów Chry-stusa, możliwe jest dzięki uprzedniemu nawróceniu.Samo wezwanie doprzestrzegania wskazań Chrystusa, prawdopodobnie odnosi się do naucza-nia katechetycznego związanego z realizacją przykazań w codziennym życiuchrześcijańskim (por.Mt 28, 20).W szerszym znaczeniu czasownik strzecoznacza: zachowywać coś, stosować, ochraniać, pilnować (por.J 8, 51).Za-chowanie przykazań Chrystusa gwarantuje trwanie w Nim i w Jego miłości(por.14, 21; 15, 10).Winny być ochraniane wartości moralne wynikającez nauki Chrystusa (Ap 16, 15).Użycie czasu teraz
niejszego akcentuje ciągłe,aktualne działanie.Egzortację zamyka czasownik metano,hson oznaczający przemianę ducho-wą obejmującą zarówno sposób myślenia, jak i dążenie woli (por.Mk 1, 15).Chrystus domaga się osobowego czynu całego człowieka, w którym porzucaon dotychczasowy błędnie obrany kierunek postępowania (por.Dz 26, 20)67.Nie chodzi jedynie o zmianę myślenia, lecz o proces duchowy dotyczącycałego człowieka, dzięki któremu całkowicie zwraca się ku Bogu.Obej-muje on ukształtowanie intelektu i woli68.Pokuta zewnętrzna jest istotnymjego elementem charakteryzującym się swoistym stylem życia, umożliwia-jącym postęp duchowy.Przemiana nie jest jednak jednoznaczna z aktamizewnętrznymi, gdyż one jej nie definiują.Jezus zdecydowanie piętnowałutożsamianie nawrócenia z formami jego wyrazu (Mt 6,16 18).Zdziałaneprzez Niego cuda winny być wystarczającym znakiem do nawrócenia i po-kuty (10, 13 15).Nie łączył jednak nieszczęść z grzechem (13, 1 2).Jegoapel był skierowany również do sprawiedliwych (A
k 7, 36 50; 18, 9 13).Treścią Jego nawoływania było Królestwo Boże: Czas się wypełnił i bliskiejest Królestwo Boże.Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię (Mk 1, 15).Decyzję zmiany życia zwykle poprzedzała łaska przebaczenia (A
k 4, 16 21).Dla chrześcijan Sardes pokuta oznacza gorliwe wyznawanie imieniaChrystusa, zwłaszcza wobec słabych członków Kościoła.66Analogiczne formy przytacza AUNE, Revelation 1 5, 221: 3, 17; 5, 5; 6, 4; 10, 4.9;20, 4 5.12 13; 22, 14.67Por.j.Giblert, p.Grelot, Pokuta  Nawrócenie, STB, 706.68Por.J.M.BAKALARCZYK, W trosce o właściwe rozumienie chrześcijańskiej meta-noi, CT 2 (1999) 65 69.rozdział Vii312Reasumując powyższą analizę egzegetyczną, orędzie parenetyczne za-warte w w.3a można ująć w kilku aspektach:(1) Miasto Sardes miało swój złoty okres za panowania Krezusa, któ-rego pycha stała się początkiem jego upadku za sprawą Cyrusa.Podobnasytuacja miała miejsce w związku ze zwycięstwem Antiocha III.Od tychdwóch wydarzeń miasto żyło jedynie wspomnieniami dawnej świetności.Analogiczną sytuację można dostrzec w Kościele Sardes, który wydawałsię żywą wspólnotą, lecz był to jedynie pozór.Brakowało w nim auten-tycznego życia z wiary, dlatego św.Jan chciał go obudzić wezwaniem doczujności.W tym celu odwołał się do sakramentalnych korzeni wiary,na których została zbudowana wspólnota.Nieodzowne jest ciągłe wra-canie pamięcią do chwili powołania Kościoła, czyli do jego chrztu św.Byli jednak w Sardes nieliczni wierni, którzy nie splamili swoich szat,i szczególnie do nich Chrystus się zwraca, licząc na to, że pociągną zasobą pozostałych69.(2) W świetle powyższych obserwacji, nawrócenie według Ap 3, 3a jestwezwaniem wspólnoty do początków wiary: Pamiętaj, jak wziąłeś i usłysza-łeś (3, 3; por.2, 4), mających związek z sakramentem chrztu św.Musi onoznalez
ć swój wyraz w odwróceniu się od występku zaniechania wyznawa-nia Jezusa (3, 5).Nagrodą dla wiernych chrześcijan będą słowa: I wyznamimię jego przed moim Ojcem i Jego aniołami (w.5), które są echem innegoostrzeżenia: Kto się przyzna do Mnie wobec ludzi, przyzna się i Syn Człowie-czy do niego wobec aniołów Bożych.(A
k 12, 8).Z tego względu wezwaniedo czujności ma na uwadze pomoc w miłości braterskiej.Różne mogą byćśrodki odnowienia człowieka, lecz może się ono skutecznie dokonać po-przez moc słowa i Ducha Bożego (Ap 3, 1b) [ Pobierz całość w formacie PDF ]