[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wyjaśniła, że oba te twierdzenia nie wykluczają się wzajemnie  tonął także jest wkażdej rzeczy.Powiedziała, że tonął może zostać z łatwością spostrzeżony przez każdego człowieka,podczas gdy nagual widywany jest tylko przez czarowników.Dodała, że możemy spotkać najbardziejzdumiewające czy przerażające widoki tonalu i przestraszyć się ich albo nie zwracać na nie uwagi, bowszyscy jesteśmy w stanie je dostrzec.Aby ujrzeć nagual, należy posiadać specyficzną wrażliwośćczarownika.Nagual i tonął zawsze występują razem, jednak czarownik powie, że  patrzenie" polegana oglądaniu tonalu, który znajduje się we wszystkim, a  widzenie"  na oglądaniu nagualu, któryrównież znajduje się we wszystkim.Zgodnie z tym, jeśli wojownik obserwuje świat jako człowiek, patrzy", ale jeśli obserwuje świat jako czarownik   widzi", i to, co  widzi", powinno być nazywanenagualem.Następnie powtórzyła za Nestorem, dlaczego jestem nazywany Nagualem tak jak don Juan.Chodziło o kształt, który wyszedł z mojej głowy.Chciałem wiedzieć, dlaczego nazwały ten kształt podwójną mocą.Odparła, iż były przekonane, żedoskonale rozumiem ten żart.Zawsze nazywały ten kształt podwójną mocą, bo jest on dwukrotniewiększy od człowieka. Nestor powiedział, że posiadanie tego kształtu wcale nie jest dobrą rzeczą  powiedziałem. Nie jest to ani dobre, ani złe  odparła. Masz go, i przez to jesteś Nagualem.To wszystko.Ktośz naszej ósemki musi być Nagualem, i ty nim jesteś.Mógł nim zostać Pablito albo ja, albo jeszcze ktośinny. Powiedz mi teraz, na czym polega sztuka podchodzenia?  poprosiłem. Nagual był myśliwym  powiedziała i spojrzała na mnie. Musisz to wiedzieć. Od początkuuczył cię, jak podchodzić.Przyszło mi do głowy, że mówi o tym, co don Juan nazywał myślistwem.Oczywiście, uczył mnie,jak być myśliwym.Oświadczyłem, że don Juan nauczył mnie polować i zastawiać wnyki.Jednakużywane przez nią słowo  podchodzenie" miało bardziej konkretne znaczenie. Myśliwy po prostu poluje  powiedziała. A podkradając się, możesz podejść wszystko, nawetsiebie. Jak się to robi? Nieskazitelny myśliwy może uznać za zwierzynę wszystko.Nagual powiedział mi kiedyś, żemożemy podejść nawet własną słabość.Przestałem pisać i zastanowiłem się przez chwilę nad tym, czy don Juan zaznajomił mnie z taknadzwyczajną możliwością.Podejść własną słabość.Nie pamiętałem, by kiedykolwiek używał takiejterminologii. W jaki sposób można podejść własną słabość? Tak samo jak podchodzisz zwierzę.Analizujesz swoje rutynowe zachowania, aż w końcu wieszwszystko o swojej słabości, po czym podchodzisz do niej i wyciągasz jak królika z klatki.Don Juan uczył mnie tego w odniesieniu do codziennej rutyny, ale w znaczeniu ogólnych podstaw,których myśliwy musi być świadom.Rozumienie podchodzenia było jednak bardziej praktyczne w jegowykonaniu niż w moim.Don Juan mówił, że każdy zwyczaj jest w znacznej mierze  robieniem" i że to  robienie" potrzebujewszystkich swoich elementów, aby zadziałać.Jeśli czegoś brakuje,  robienie" się rozsypuje. Robieniem" określał dowolną serię spójnych i znaczących działań.Innymi słowy, działaniezwyczajowe wymaga wszystkich swoich komponentów, inaczej traci efektywność.Potem la Gorda opowiedziała mi, jak podeszła swoją słabość polegającą na obżeraniu się.Powiedziała, że Nagual zaproponował, by w pierwszym rzędzie zabrała się za największą częśćswoich przyzwyczajeń związanych z pracą praczki: zjadała wszystko, co dawali jej ludzie, którymroznosiła pranie.Chciała, żeby Nagual powiedział jej, co ma robić, ale on wyśmiał ją, mówiąc, że jaktylko coś jej powie, ona natychmiast zrobi wszystko, by tego nie wypełnić.Ludzie już tacy są: kochająwiedzieć, co mają robić, ale jeszcze bardziej kochają tego nie robić, i wszystko kończy się nienawiściądo człowieka, który im daje rady.Przez wiele lat nie mogła wymyślić sposobu podejścia swej słabości.Pewnego dnia poczuła się takzmęczona otyłością, że postanowiła przestać jeść  nie jadła przez dwadzieścia trzy dni.To byłopierwsze wydarzenie, które przełamało żądzę jedzenia [ Pobierz całość w formacie PDF ]