[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Krome la baldaû arbi¸ontajArbustoj îetis ombron sur lian brilan surfacon!La malgrandaj Fiÿoj, kiuj sentis malvarmon en la akvosubombre malvarmi¸inta, eksplodis riproçe kontraû lasenkoraj Surbordaj Arboj: Sendankaj! Ne sufiças, ke vi baras la Riveron naski-tan por libereco, sur kies sino vi vivas kaj plenkreskas,sed eç îetas ombron sur lian brilan surfacon? Hontu! Mine mirus, se vi estus Homoj!Printempaj sonoj Ho, kiel sensentaj estas kelkaj arboj al la sopireatendataj dolçaj sunradioj de la Printempo, al la çarmaçirpado de la anhele alveninta unua hirundo kaj al laamema karesado de la bur¸onkrevigaj, karaj ventoj! diradas inter si la ¸ardenrandaj junaj Migdalarboj, kiujobservis, ke la ¸ardenon ekstere garnantaj Robinarbojnur multe pli malfrue veki¸as, bur¸onas. Bone, bone, prenas sur sin la aludon unu el lainteligentaj Maljunaj Robinarboj, vi ja pravas, ke cer-taj arboj ne kredas blinde al çiuj vagantaj ventetoj flate-maj, al la çirpado de iuj malprudentaj, trofrue alflugin-taj hirundoj kaj al çiaj tiel nomataj printempaj sunradie-toj, sed rekompence iliaj floroj neniam frosti¸as!179FABLOJ KAJ AFORISMOJeLIBROFormikoj Vi, Formikoj estas vere grandaj stultuloj, diras laSciuro al la Formikoj rekonstruantaj sian detruitan do-mon, vian per plursemajna, pena laboro apenaû kon-struitan fortikaîon iu îus dispiedumis, kaj vi jam deno-ve ¸in konstruas.Ja çiumomente povas veni iu en çi tiukruela mondo, kaj redetrui vian domon. Tio estas pura vero, respondis la Formikoj. Sedse oni detruus niajn konstruaîojn milfoje, ankaû milunu-afoje ni rekomencus konstrui ilin! Çar per nia senlacafervoro ne nur nian senpretendan hejmeton ni iam finerekonstruos, sed samtempe starigos monumenton al lapacienco kaj vivivolo, sindisciplinado kaj ankaû fido,kiuj moralaj faktoroj fari¸os des pli imponaj, ju pli ofteni devos rekomenci rekonstrui nian senpretendan lo¸-ejeton!Lumserçantoj Diru al mi, Papilioj, demandas ironie la Vesperto laNoktajn Papiliojn, kial vi, estante noktaj papiliojflugadas dum vesperoj sençese çirkaû la lampo! Tial, respondas tiuj pikeme, çar ni ÿatas lalumon, ne tiel, kiel vi, estimata sinjoro Vesperto, kiu laûnia scio naûzi¸as de ¸i &180FABLOJ KAJ AFORISMOJeLIBRO Nu ne tute, estas certe, ke mi ne ÿatas la lumon, sedse mi tiom ÿatus ¸in, kiom vi, mi simple flugadus tage,kiam estas vere hele.Tio estas: mi turnus min al la Suno,la Lumo de la mondo, kaj ne kontenti¸us pri iaj mizerepalpebrumantaj lampetoj, en kies malforteta helo povasrebrili, plaçigi sin maksimume mia nura bagateleco! &ViolojSur gasteja tablo venis unu apud la alian la Arta kaj laKampa Violoj. Ej, nu vidu, ni ja estas tute egalaj.Nur rigardu! ekparolis fiere la Arta Violo balancigante sin memplaçe. Tamen ne tute, diras modeste la Vera, çar vihavas nur kolorojn, sed ne ordoron. Tio povas esti, rebatas tiu, sed vi vivos maksimu-me nur kelkajn tagojn, kaj mi estas viveterna, do sen-morta! Viveterna vi povas esti, sed ne Violo! Çar la Violononi povas malfacile imagi sen modesteco kaj bonodoro,samkiel sen orgojlo kaj fanfaronado, memlaûdado kajaltrudi¸emo, la Artan Violon!181FABLOJ KAJ AFORISMOJeLIBROKverkoj kaj Fragujoj Mia staturo estas potenca, mia trunko fortika, miafoliaro ampleksa, kaj aldone al çio çi la Kreinto benismin ankaû per bela a¸o miljara.Laûmerite mi povas estifiera, mi kredas, kantis sinplaçeme la Kverko. Nu-nu, ekparolas la najbara Poplo, vi povasesti potenca, fortika, ampleksa kaj longviva, Kverko, ta-men vi ne rajtas esti fiera.Çar la valoro de nia vivo de-pendas ne de tio, kiel grandaj ni estas, aû kiel longe nivivas, sed kion ni kreis.Çar se vi volas esti fiera, kvan-kam viaj malgrandaj kaj mizeraj glanoj konvenas mak-simume nur al porkaroj, kio estu ekzemple la malgran-da, unusolan someron vivanta Fragujo kun tremantajbrançetoj, kies grandaj kaj bonodoraj, bongustaj fruktojvenas sur la tablojn de re¸oj?!Potenco kaj sa¸o Re¸a Moÿto, plendas ofendite la juna Nizo al siare¸a onklo, la Aglo, çi tiu via interna sekreta konsili-sto, la Maljuna Strigo ¸enerale apenaû resalutas min, kajhodiaû eç la orelojn li ne movis al mi; estas plej tempesenigi lin je via favoro.Çar finfine kio estas çi tiu Strigo? Ne prenu tion por ofendo, filo, respondis mildela Maljuna Reganto. Ankaû min li ne çiam rimarkas;182FABLOJ KAJ AFORISMOJeLIBROatribuu tion al lia maljuna¸a miopeco.Kiun ni bezonas,estas plej prudente antaûsaluti.Kaj se mi senigus lin jemia favoro, mi dama¸us nur nin mem; li ja restus ankaûsen mia favoro la Sa¸a Strigo; sed kiel mi povus esti tielpotenca sen liaj sa¸aj konsiloj?La plendo de la RanojLa Ranoj iris plendi al la Re¸o de la Bestoj. La Kreinto estas maljusta al ni, ili diras. Çarankaû la Hirundoj kaptas nur muÿojn, kulojn, kaj al ili Lidonis ankaû flugilojn & Vi ne pravas! La Kreinto tre sa¸e aran¸is çion, nurni estas malkapablaj kompreni tion.Al vi ja venas la mu-ÿoj kaj kuloj surloken, kaj tiuj devas mem iri por ili! &La heredaîoLa Juna Muÿo kaj la Juna Araneo pro blinda hazardosamtempe fari¸is orfoj.Siajn gepatrojn ambaû priploris, enterigis, funebrislaû deco kaj ordo.Kaj nur kun tempo ili ekpensis pri siafutura vivo, kaj konekse kun ¸i ankaû pri sia heredaîo. Vi havas mizere bagatelan heredaîon, kamarado, diras kun kruda sincereco la Juna Muÿo al la Juna Ara-183FABLOJ KAJ AFORISMOJeLIBROneo: anguleton kaj metion de retteksado.Jen çio.Rigar-du, mia patro postlasis al mi flugilojn, dank al kiuj latuta mondo estas la mia! Mi tamen ¸ojas ankaû pri tiu bagatelo, respondismodeste la Juna Araneo. Ankaû miaj antaûuloj nehavis pli, tamen çiuj grasaj kaj maljunaj ellasis la lastanspiron.Malsatmorti Araneon ankoraû neniu vidis.Dumla Muÿoj, al kiuj heredi¸as la tuta mondo , ne malofteja finas sian vivon en fremdaj interfenestroj, malsatajkaj pro sia aûdaco en la reto de Araneoj! &La sa¸ecoNi scias, ke la Azeno havas la famon de sa¸ulo inter labestoj.Kaj ni agnosku, ne senkaûze.Foje la Vulpo, enviante la reputacion de la Azeno, irisviziti lin, por ruze elpreni el li la regulojn de la sa¸eco. Majstro, li flatis al li ruze dum ilia longa interpa-rolo, en kio konsistas propradire la sa¸eco, kiun nitiel alte taksas en çi tiu tera vivo.En kio konsistas ek-zemple via sa¸eco?Kaj tiu respondis: Ni ¸enerale alte taksas la sa¸econ.Kaj ni imagas ¸inia tekse-plekte komplika, malfacila afero.Kvankam ¸iestas la plej simpla kaj komuna afero en la mondo.¯iestas nenio alia, ol la kompleta ekkono de ni mem, kaj184FABLOJ KAJ AFORISMOJeLIBROla perfekta realigo de la konkludoj el çi tiu ekkono çe nimem
[ Pobierz całość w formacie PDF ]