[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.xi malmul-Kte laboris hejme, �ar la avino kaj la patrino prizorgis pre-ska� �ion.Tial �i povis pasigi siajn tagojn la�pla�e.Ordinare �i malmulte parolis.Plej ofte �i sidis silenta, kajrigardis lian laboradon kun reva mieno.Foje �i �ajne forgesis�ion �irka� si.La rigardo fari�is melankolia kaj plena de so-piro. Se mi nur estus kiel vi! �i diris foje kun sopirplena vo�o. Kiel mi? Kion vi volas diri per tio? Nu, vi havas vian pentradon.Vi �iam havas ion, kio vininteresas.Vi neniam enuas, �u ne? Kiel mi povus enui? Vidu! Sed kion havas mi? Kion mi povas fari? Vi ja povas fari ion ajn, kion vi volas. Jes.Sed kion fari? Mi volus fari ion, sed mi ne scias kion.Mi �atus forveturi de Torento.En la vintro mi finos la da�ri-gajn kursojn, eble poste &xi longe silentis kaj poste da�rigis: Kiam mi estis malgranda, anta� ol patro venis, mi �iampensis, ke tuj kiam mi havos forton, mi laboros por patrinokaj avino.Mi tre �ojis je la penso pri tio.�iuvespere mi pre�isal Dio, ke li helpu min, por ke mi balda� povu komenci laboripor ili.Sed kiam patro venis &xi eksilentis, sed poste aldonis:111 INFANOJ EN TORENTOeLIBRO �u vi memoras pri tio? Pri tiu mateno, kiam mi venis alla tendo & ?xi parolis tre malla�te, kaj la vo�o vibretis. Jes.Li seninterrompe da�rigis sian desegnadon.�ar �i �esisparoli, li aldonis: Sed viaj gepatroj ja �iam estis afablaj kaj bonaj al vi. Jes.Sed estas io alia.Anta� ol patro venis, mi �iam estisfeli�a.Sed eble estas tiel por la plej multaj.Kiam oni estasmalgranda, oni povas bele revi kaj estas feli�a, poste oni nescias kion fari.*112 INFANOJ EN TORENTOeLIBROohano pasigis multan tempon per fi�ado.Alekso perme-Jsis al li uzi la boaton en la lago, kie ili kaptis kankrojn, kajkiam li deziris, li povis uzi anka� la retojn kaj aliajn fi�ilojn deAlekso.Kelkafoje ili iris kune por fi�i, sed plej ofte Alda akom-panis Johanon.La homoj iom ridetis pri ili, kaj kiam la mal-junulinoj vidis ilin foriri a� reveni, ili skuis siajn kapojn. Estas stranga tempo! ili diris.Foje iu moketis Johanon, nur �erce. Stranga knabo vi estas! Fi�as kune kun knabino! Kial ne? Johano respondis. xi estas la plej bona el �iujknaboj kaj pli lerta ol iu alia.Cetere la kvar kunestis kaj ludis kiel en anta�aj someroj.Tiam kaj tiam ili kune vizitis Alekson �e la elektra stacio.Estisagrable sidi tie kaj babileti en la zumado de la generatoroj.Kelkajn fojojn Alekso kunprenis �iujn kvar al la lago.Re-gis festa humoro, kiam ili formar�is en iu sabata fruvespero.�iu portis dorsosakon kaj estis bone ekipita per �iuj necesa�ojde vera lagokamarado.Anka� pri tio la homoj moketis. �u vi komencis ludi kun la etuloj? ili kriis al Alekso, kiamla malgranda karavano preteriris.Alekso trankvile ridetis. Nu, miaj propraj infanoj jam forlasis min, kaj estas agra-ble kun akompano.Cetere &113 INFANOJ EN TORENTOeLIBROxajnis, ke li havas emon diri ion pikan, sed li lasis tion kajpluiris.Ili elmetis retojn a� hokarfadenon kaj cetere fi�is per fi�-vergoj.Kiam nokti�is, ili remis al la bordo por ripozi dumkelkaj horoj.Balda� fajro ekflamis en la hela, silenta nokto,kaj ili eksidis �irka� �i kaj malfermis siajn dorsosakojn.Estis mirindaj horoj.�iutageco kaj �iutaga�oj estis mal-proksime.�io estis nova, fre�a kaj plenviva kiel en la komen-co de la mondo.La plej agrabla estis, ke Alekso neniam kondutis kiel plena-�a protektanto.Li �iam estis unu el ili, kiel kamarado.Kiamli ku�is apud la fajro kaj rigardis la infanojn, li foje demandissin, kiuj pensoj movas sin en iliaj junaj kapoj, sed li neniammontris tion.Ne esplorema scivolo ka�zis tiun demandon,estis nura deziro al interkompreni�o kaj intimeco. Vi estas stultulo, li tiam pensis. Jen vi ku�as kiel infa-no inter infanoj kaj �atas ilian kamaradecon.Se la homoj sus-pektus tion & Sed ekzistas aferoj &Sed ju pli intima fari�is ilia kamaradeco, des pli li prok-simi�is al ili anka� interne.Li komprenis iliajn pensojn kajinteresojn kiel ili mem komprenis tiujn.Foje li tute sentis sinkiel vera membro de ilia rondeto. Ver�ajne vi nur teksas belajn kaj delikatajn revojn, li pen-sis. Sed �io estas revo.Kaj benataj estu la belaj revoj.Ordinare li malmulte parolis pri si mem kaj siaj traviva�oj.Sed okaze ilia interbabilo instigis lin rakonti ion pri siaj vago-jaroj en juna�o, pri surmara vivo kaj fremdaj urboj, pri gran-daj laboroj en novaj lokoj, pri penado kaj aspiroj de la unuaj,kalmanaj adeptoj de la nova socia evangelio. Vi estas feli�a, diris Ajna.Vi multe vagis en la mondo,114 INFANOJ EN TORENTOeLIBROmulte vidis kaj multe travivis
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
