[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Fakt: W 1951 roku, po wydaleniu z Pekinu ostatniego nuncjuszaapostolskiego, zostały zerwane stosunki między Chinami a StolicąApostolską.Obecnie Watykan jest jednym z nielicznych państw, któreutrzymują pełne stosunki dyplomatyczne z Tajwanem, co ChRL uznaje zaingerencję w wewnętrzne sprawy Chin.Fakt: Większość biskupów PSKCh podobno starała się uzyskać iuzyskiwała potwierdzenie nominacji przez Watykan, bez negatywnychkonsekwencji ze strony chińskich władz.Aż do niedawna stowarzyszenieogłaszało wybór nowego biskupa dopiero wtedy, gdy Stolica Apostolskadała do zrozumienia, że może go zaakceptować.Kompromis ten załamałsię w 2006 roku; obecnie stoi pod znakiem zapytania.Fakt: Szacuje się, że w Chinach jest około czterdziestu podziemnychrzymskokatolickich biskupów.Spośród nich większość przebywa wwięzieniach lub w aresztach domowych; reszta się ukrywa.W prze-ważającej mierze są to bardzo starzy księża i z każdym rokiem jest ichcoraz mniej.Stolica Apostolska w ciągu ostatnich dziesięciu lat niemianowała żadnego podziemnego biskupa i wiele diecezji, w tymszanghajska, pozostaje nieobsadzonych.Fakt: Rzymskokatolicki biskup ma obowiązek co pięć lat udawać siędo Rzymu, by złożyć raport ze stanu swojej diecezji.Chińskie379władze zabraniają tego duchownym, a katolickich biskupów i księżyczęsto oskarżają o szpiegostwo.Fakt: Watykan nie dysponuje służbami wywiadowczymi, które wjakikolwiek sposób można by porównać do CIA czy izraelskiego Mos-sadu,a nawet do tak skromnej organizacji, jaką opisano w niniejszej powieści.Stolica Apostolska zdobywa informacje przede wszystkim przez raportyprzesyłane przez członków swego korpusu dyplomatycznego oraz zez
ródeł publikowanych.Pod koniec lat siedemdziesiątych i na początkuosiemdziesiątych Watykan otrzymywał raporty wywiadowcze z CIAdotyczące działalności polskiej  Solidarności".Co ciekawe, StolicęApostolską uznaje się zwykle za najczęściej szpiegowany kraj na świecie,choć najmniej zdolny do szpiegostwa.Fakt: Spór dyplomatyczny między Chinami a Watykanem toczy sięwokół trzech głównych kwestii: uznania Tajwanu, mianowania biskupóworaz co najistotniejsze, uznania władzy papieża nad Kościołemrzymskokatolickim.Chiny domagają się, by Watykan jako warunekwstępny negocjacji zerwał stosunki z Tajwanem.Watykan nie chcezrezygnować z tak cennej karty przetargowej, nie zyskując niczego wzamian.Chiny żądają również, by Watykan powstrzymał się odingerowania w ich wewnętrzne sprawy, takie jak mianowanie biskupów.Według prawa kościelnego papież dysponuje najwyższą władzą na tympolu.Fakt: W przeciwieństwie do tytułu księdza lub biskupa, urządkardynała nie jest sakramentalny.Kardynałowie to przede wszystkimpomocnicy i doradcy papieża.Aż do 1918 roku mogły nimi być osobyświeckie.Od tego czasu, z rzadkimi wyjątkami, kardynałów mianuje sięspośród grona biskupów.Papież powołuje tych ostatnich na ten urząd,najpierw ogłaszając to publicznie, a potem nadając im nową rangę wczasie konsystorzu.Fakt: W wypadku gdy narażone jest życie biskupa, papież możemianować go kardynałem inpectore, zachowując jego imię w tajemnicy.Jan Paweł II skorzystał z tej możliwości w 1979 roku odnośnie do pozo-380stającego od wielu lat w więzieniu biskupa Szanghaju Kung Pin-Meia.Ujawnił tę tajemnicę w 1991 roku, gdy Kung został w końcu zwolniony 1przebywał już na wygnaniu w Stanach Zjednoczonych.Fakt: Kiedy Chiny w 1997 roku odzyskały od Brytyjczyków kontrolęnad Hongkongiem, kardynał Wu Cheng-Chung został pierwszymchińskim kardynałem w państwie komunistycznym.W Hongkongu, wprzeciwieństwie do reszty kraju, panuje wolność wyznania i władzepozwoliły Wu pozostać na stanowisku.Po jego śmierci Pekin dał dozrozumienia, że byłby niezadowolony, gdyby Watykan mianował wHongkongu kolejnego kardynała.W 2003 roku Jan Paweł II powołałswojego czwartego i ostatniego tajnego kardynała.Fakt: W kwietniu 2005 roku Jan Paweł II zmarł, zabierając do grobunazwisko swojego ostatniego tajnego kardynała, choć wielu uważało, żejest nim biskup Hongkongu Zen Ze-Kiun.Rok póz
niej papież BenedyktXVI mianował biskupa Zena kardynałem, wywołując oburzenie władz wPekinie.Podobnie jak Jan Paweł II, Zen jest zagorzałym antykomunistą istanowczo sprzeciwia się działaniom rządu zmierzającym do ograniczeniapraw i swobód obywateli Hongkongu.Patriotyczne StowarzyszenieKatolików Chińskich potępiło mianowanie Zena jako  wrogi akt"wymierzony w chiński rząd.Fakt: Po ogłoszeniu Zena kardynałem PSKCh mianowało kilkunowych biskupów, których kandydatury były nie do zaakceptowania przezWatykan - wybrano ich raczej ze względu na lojalność polityczną niżprzymioty duchowe.Oskarżenia o porwania i wymuszone uczestnictwo wobrządkach zdyskredytowały zapewnienia Pekinu, że święcenia odbyły sięzgodnie z prawem.Konsekracja wywołała zresztą sprzeciwmiędzynarodowej opinii publicznej.Fakt: 30 czerwca 2007 roku Watykan zamieścił na swojej stronieinternetowej list otwarty papieża do chińskich katolików.Zawierał onwezwanie Ojca Z
więtego do większej jedności między oficjalnymi apodziemnymi katolikami, do wzmocnienia więzi między wiernymi wChinach a resztą Kościoła rzymskokatolickiego, do poprawienia re-381lacji między Chinami a Watykanem oraz do dialogu na temat mianowaniabiskupów w Chinach.W odpowiedzi Pekin powtórzył swoje stanowisko wkwestii stosunków dyplomatycznych Watykanu z Tajwanem orazingerencji w wewnętrzne sprawy Chin.Władze zablokowały równieżdostęp do watykańskiej strony internetowej oraz do krajowych domen, wktórych przedrukowano list papieża.Fakt: Przywódcy Komunistycznej Partii Chin (KPCh) uznają ruchyprodemokratyczne oraz chrześcijaństwo za największe zagrożenie dlajednopartyjnych rządów i zdają sobie sprawę z roli Watykanu w obaleniukomunizmu radzieckiego.Obawiają się w szczególności, że ktośobdarzony autorytetem moralnym może w Chinach zmobilizować ludzi dopowstania przeciw partii.Zen, jako charyzmatyczny i popularny biskupHongkongu, który w dodatku mógłby obecnie zostać nowym papieżem,jest idealnym uosobieniem tych lęków.PODZI
KOWANIAPo raz pierwszy usłyszałem o ciężkiej walce toczonej przez Kościół ipaństwo w Chinach w marcu 2000 roku, kiedy przeczytałem zapisporywającej mowy senatora stanu Connecticut Josepha Liebermana,wygłoszonej przed amerykańskim Senatem na cześć zmarłego kardynałaIgnatiusa Kung Pin-Meia.Dzięki wymienionym w niej faktom z życiaKunga oraz opisanym tam fragmentom jego biografii dowiedziałem się onieustających prześladowaniach religijnych w Chinach i znalazłem ziarno,z którego wyrosła moja opowieść: idea tajnego kardynała.Zmarłykardynał Keng był człowiekiem wielkiej wiary, inspiracją i symbolem dlarepresjonowanych rzymskich katolików w Chinach.Ale choć niektóreaspekty mojego tytułowego fikcyjnego bohatera mogą odzwierciedlaćepizody z życia wspomnianego kardynała, powieść w żadnym razie niejest jego biografią [ Pobierz całość w formacie PDF ]