[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Umierając, musiał spojrzeć na równinę, w kierunku malutkiego, sennego Asyżu.Możliwe, żeprzypomniał sobie dzień, kiedy to przyszedł do niego żebrak o pałających oczach prosząc opozwolenie na założenie bractwa.Czy wyraził na to zgodę, czy też nie? Na dłuższą metę byłoto bez znaczenia.%7łebrak, którego kazał wyrzucić z pałacu, który dla nikogo nie stanowił zagrożenia i którywolałby umrzeć niż komukolwiek odebrać prawo do ukojenia jakie daje religia, wkrótce nawłasnej skórze poznał gorzki smak ran ukrzyżowanego Chrystusa.W Paradiso tak napisał onim Dante: Nacque al mondo um Sole - światu narodziło się słońce.Innocenty III, rzeczywisty zwycięzca papiestwa, znany jest teraz jedynie historykom, ale niema człowieka, który nie słyszałby czegoś dobrego o św.Franciszku z Asyżu.Następcy Innocentego powtarzali jego absolutystyczne żądania, a nawet je rozszerzali.Grzegorz IX (1227-1241), który kanonizował biedaka z Asyżu, uroczyście oświadczył, żepapież jest panem i władcą świata i panuje zarówno nad ludz
mi jak i nad dobramimaterialnymi.Innocety IV (1243  1254) uznał, że Dar Konstantyna nie został poprawnienazwany.Konstatnyn nie mógł przekazać papieżom władzy, otrzymali ją bowiem odChrystusa.Brakowało jeszcze tylko papieża, którego Dante nazwał Czarną Bestią, aby papieskiabsolutyzm doprowadzić do rozkwitu.Rozdział piątyUpadek władzyBenedykt Gaetani został Bonifacym VIII w 1294 roku.Jacopone da Todi, poeta którystworzył słynny hymn Stabat Mater twierdził, że nie było imienia, które bardziej by do niegonie pasowało.Nie miał dobrej twarzy.Był wysoki i gruby; w wieku osiemdziesięciu lat miał najzimniejszy wzrok, jaki można sobiewyobrazić.Llanduff, kardynał kurii powiedział o nim, że jest tylko językiem i wzrokiem -cała reszta jest zepsuta.Pewnego razu odmówił zatwierdzenia nowo mianowanegometropolity, bo nie podobała mu się jego twarz; tak mu powiedział.Bezlitośnie wyszydzałkardynałów dotkniętych kalectwem, takim jak brak nogi czy garb.Odprawiał mszę znamaszczeniem i ze łzami w oczach, jak gdyby stał na Golgocie i widział ukrzyżowanieJezusa.Zaraz po mszy gotów był popiołem sypnąć w twarz biskupowi, którego słowa goniezadowoliły.Jak pisał FM.Powicke, podziwiało go wielu, bali się go wszyscy, nikt go niekochał.Bonifacy był łysy; z owalnej twarzy uszy wystrzelały z arogancją człowieka, który wie, że niema sobie równego na ziemi.Rzymski Papież - stwierdził -jest z
ródłem wszelkich praw.Należne mu ślepe posłuszeństwo jest do zbawienia niezbędne.W jubileuszowym roku 1300znaleziono go na tronie z mieczem w ręku, z koroną Konstantyna na głowie.Tupał nogą ipowtarzał: jestem papieżem, jestem cesarzem.Nosił najkosztowniejsze stroje, z Anglii i ze Wschodu; opływał w futra i szlachetne kamienie.Kiedy przemawiał, szczekał przez dziurę po dwóch zębach w górnej szczęce.Jegopoprzednik, Celestyn V, miał o nim powiedzieć: wskoczył na tron jak lis; będzie rządzić jaklew, lecz skończy jak pies.Niewielu papieży wzbogaciło swoją rodzinę w tym stopniu, co Bonifacy.Pewien hiszpańskidyplomata powiedział: papież troszczy się tylko o trzy rzeczy: aby długo żyć, aby byćbogatym i aby jego rodzina została hojnie obdarowana.Znany jako Wielkoduszny Grzesznik,Magnaniinus Peccator, nie tracił czasu i trzech spośród swoich bratanków natychmiastuczynił kardynałami, ofiarowując im jednoczeńsie wielkie majątki ziemskie.WedługDantego, z miejsca pochówku św.Piotra uczynił kloakę.Będąc libertynem ożenił się z kobietą, której córka stała się jego kochanką.Był znany zkrótkich, dosadnych uwag.Seks jest czymś w rodzaju pocierania rąk, powiedział kiedyś.Teraz był już stary i jedynym hobby, oprócz bogacenia się, stało się robienie sobie wrogów [ Pobierz całość w formacie PDF ]