[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Jesteśmy trochę zmęczeni - spojrzał na Janet.- Dzi�siaj mieliśmy i tak dużo atrakcji.Janet spojrzała na niego zaniepokojona.NA PEWNO WR�C
79- Coś nie tak? y
le się czujesz?- Nie, nie - machnął ręką Ray.- Czuję się świet�nie.Po prostu nie chce mi się już nigdzie wychodzićz domu.- Możemy wypożyczyć jakiś film na kasecie i obej�rzeć go razem - zaproponowała Sarah.- To chyba nie - zaczął Nick, ale Sarah nie dałasobie przerwać.- Ale.- No właśnie! Nick, może byłbyś tak dobry i pod�jechał do wypożyczalni? To parę ulic dalej.- Hmm.Oczywiście, proszę bardzo, ale możepojechałabyś ze mną? Nie znam drogi.- To bardzo blisko.Trudno zabłądzić.- Chodz
.- Nick zdecydowanym ruchem ujął jąpod ramię.- Pozwólmy im też coś zrobić w kuchni,skoro tak rwą się do sprzątania.- Już prawie nic nie zostało.- Ray rozejrzał siędokoła.Kiedy wychodzili, Sarah sama nie wiedziała, czypowinna się cieszyć z takiego obrotu rzeczy, czy też nie.Udało jej się uniknąć randki, bo nie miała wątpliwości,że pójście do kina zamieniłoby się właśnie w randkę.%7łałowała jednak tego i miała do siebie pretensję.- Co za manewr! Jesteś doprawdy świetnym strate�giem - powiedział Nick z przekąsem, kiedy znalez
li sięw samochodzie.- Nie rozumiem.- Mówię o tym pomyśle z wypożyczeniem filmu dodomu.Dlaczego nie chciałaś pójść ze mną do kina?Co miała mu odpowiedzieć? Przecież nie wyzna, żeboi się stracić dla niego głowę.Siedziała, milcząci patrzyła prosto przed siebie.80 " NA PEWNO WR�C
- Co by się stało złego, gdybyśmy pozwolili so�bie na odrobinę przyjemności? To przecież takienaturalne!- Naturalne?- A co w tym nienormalnego, że jesteśmy przyja�ciółmi? - Nick niewinnie wydął wargi, spoglądając nanią z ukosa.- Albo nawet kimś więcej? - powiedział,uśmiechając się i wlepił wzrok w szosę.Sarah puściła to ostatnie zdanie mimo uszu.- Czy to aby nie jest jeszcze jeden twój pomysł, żebyzostawić ich samych? - spytała.- Oni nie mają nic przeciwko temu.- Wzruszyłramionami.- A może ty masz takie instrukcje od szefa?- Może.- Znowu się uśmiechnął.- A może mamswój plan? - powiedział, zatrzymując się na światłach.- Swoją drogą, czego ten Ray chce?Z
wiatło zmieniło się na zielone i Nick nacisnąłpedał gazu.- Sądzę, że zaczynam powoli się domyślać - mruk�nął Nick.Sarah wbiegła po schodach na górę.Dwa pokoje odpołudniowej strony należały do niej.To znaczy, zaj�mowała je zawsze zimą.Pokoje były rozdzielonełazienką.Latem do jednego z nich przenosiła sięciotka.Obie mogły wówczas cieszyć się prywatnością,bo goście korzystali z łazienki znajdującej się na końcukorytarza od strony północnej.Zimą ten drugi pokójsłużył Sarah jako pracownia.Dzisiaj powinna byłapoprawiać zeszyty z ćwiczeniami, a nie siedzieć przedtelewizorem i oglądać film.Nick zrobił zabawnieNA PEWNO WR�C
" 81zdumioną minę, gdy po wybraniu kasety dla Janetsięgnęła jeszcze po drugą.- To przez dzieciaki stałam się entuzjastką hor�rorów - wyjaśniła, widząc jego spojrzenie.- Prawienie oglądam innych filmów.- Co ja słyszę? - Uniósł w górę brwi.- Okazujesię, że jednak mamy ze sobą coś wspólnego.Bez wątpienia mieli ze sobą coś wspólnego.Towłaśnie niepokoiło Sarah.Siedząc teraz nad stertązeszytów, nie mogła myśleć o niczym innym.Tylkoo Nicku i o pocałunku w kuchni.To było takieprzyjemne, podniecające.Niebezpiecznie przyjemne,upomniała się.Otworzyła szufladę biurka i wyjęła fotografięw złotej ramce.Z fotografii patrzyła na nią twarzy�czka dziecka.Ta piękna buzia przypominała jej, żemiłość nie trwa wiecznie.Obiecanki cacanki, cudasię nie zdarzają, pomyślała.Nie ma co roztrząsać tego, co dawno minęło.Ważnejest to, co trwa.A tymczasem zbliżały się święta.Najpierw Z
więto Dziękczynienia.Wrzuciła fotografięz powrotem i zamaszystym ruchem zatrzasnęła szuf�ladę.Ma tyle rzeczy do zrobienia.Musi kupić prezentypod choinkę, przygotować przedstawienie, zrobićobiad świąteczny.Nick Ciminero to najmniejszezmartwienie.Dziś jest, jutro go nie będzie.No, cało�wali się.I co z tego? To fakt, że jej życie osobistei uczuciowe ostatnio nie jest szczególnie bogate.Możekiedy Fin znowu zaproponuje jej randkę, powinnapowiedzieć: tak?A Nicka będzie traktować po prostu jak przyjacielai tyle.82 " NA PEWNO WR�C
- Wcześnie dziś wstałeś - powiedział Ray na powi�tanie i podniósł do ust kubek z kawą.- Nawet wcześ�niej niż kobiety.Taki z ciebie ranny ptaszek? A dlacze�go tak się wystroiłeś?- Musimy porozmawiać - odparł Nick i nalał so�bie ostrożnie kawy, uważając, by nie poplamić koszulii krawata.- Wyjeżdżam [ Pobierz całość w formacie PDF ]