[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wkrótce zobaczyskrzydła i aureolę.Nie będzie ju\
bez grosza, nie znajdzie się na niczyim utrzy-maniu ani w nędzy, nie będzie się nikogo lękać ani przed nikim175płaszczyć.Zniknie wszystko to, co ją nękało, odkąd Bruce wyrzuciłją z domu.Teraz jest w stanie walczyć.Jutro znajdzie sobie adwokata, który się podejmie prowadzeniajej sprawy.Dzięki pieniądzom od Stephena mo\
e dać prawnikowimałą zaliczkę, obiecując zapłacić resztę nale\
ności, gdy wygra dlaniej proces.Zgodnie z intercyzą mał\
eńską i testamentem Nigelamiała prawo do sporej części jego majątku i miesięcznej pensji zdochodów od posiadłości ziemskiej.Zapewne będzie te\
mogłaodzyskać bi\
uterię, jaką jej kupował od ślubu.To jej osobistawłasność.Miała równie\
prawo do korzystania z domu wiejskiego ido rezydencji londyńskiej do końca \
ycia, chyba \
e wyszłaby zamą\
po raz drugi.Na domu wiejskim nie zale\
ało jej wcale, alelondyńska rezydencja przydałaby się tej wiosny.Bruce powiedział, \
e nie dostanie nic prócz wolności.Ozna-czało to, \
e jeśli się nie zgodzi na jego ultimatum, straci wszystko,nawet wolność.Mo\
e nawet \
ycie.A ona mu uwierzyła.To absurd.Gdyby naprawdę sądził, \
e zabiła jego ojca, kazałbyją natychmiast aresztować.Nawet nie próbowałby wchodzić z niąw jakiekolwiek układy.Nie mógł zaś dowieść jej winy, bo nie było na nią dowodów.Wiedziała ju\
o tym wcześniej.Czemu więc dopiero dziś do-znała olśnienia?Będzie walczyć o swoje pieniądze, bi\
uterię, a nawet rezy-dencję londyńską.Ka\
dy przyzwoity adwokat z pewnością bezwiększego trudu jej to zapewni.Zarówno intercyza, jak i testamentmiały moc prawną.Niewiele zaryzykuje, biorąc małą zaliczkę iczekając na resztę honorarium.Zamknęła oczy i poczuła, \
e wszystko wokół niej zawirowało.Zaczęła znów \
yć.W dłoni czuła ciepłą dłoń Stephena.176Gdyby mo\
na było przedłu\
yć tę chwilę.Gdyby chciał - wie-działa o tym - mogłaby się w nim zakochać.Głęboko.Po uszy.Nazawsze.Ale tego nie zrobi.Będzie czerpać radość z tego jednego, je-dynego popołudnia.Wez
mie sobie trochę tej jasności, bo ma jej wsobie za mało.Gdyby jeszcze dziś rano ktoś ją o to spytał, po-wiedziałaby, \
e całkiem w niej zgasła.A jednak nie.Stephen roz-niecił ją w niej na nowo, bo sam był światłością.A przynajmniej sięnią wydawał.Nie mogła mu się odwdzięczyć niczym, nie chciała więctrzymać się go kurczowo.Pozwoli mu odejść mo\
liwie jak naj-szybciej.A jednak przed chwilą mówiła prawdę.Będzie o nim zawszepamiętać, nie musi nosić medalionu z jego podobizną na szyi.Są-dziła, \
e zawsze ilekroć zamknie oczy, tylekroć ujrzy go i usłyszy,poczuje ciepło jego ręki.Zapamięta nawet subtelny zapach wodykolońskiej.A kiedy odzyska pieniądze i bi\
uterię, zwróci mu wszystko, cojej dał - z podziękowaniem.Więzy między nimi zostaną zerwane,długi spłacone, skończą się zale\
ność i zobowiązania.Ich znajomość - jeśli to odpowiednie słowo - w jakiś dziwnysposób ją uzdrowiła, ale nadszedł ju\
jej kres.Zapamięta ją - jeśli w ogóle będzie o niej myślał - z szacunkiemi mo\
e z pewną nostalgią.Uniosła głowę i spojrzała w bok.W oddali dostrzegła dwiepostacie i była niemal pewna, \
e to Alice i Golding.O Bo\
e, Alicegotowa uderzyć Stephena w głowę torebką, kiedy zobaczy ichle\
ących koło siebie na kocu, ze splecionymi rękami, i dostrze\
e jejrozpuszczone włosy.Byłoby to bardzo wobec niego niegodne.12 - Uwieść anioła177Rozbawiły ją te fantazje.Odwróciła się do Stephena i ścisnęłago za rękę.- Myślę - powiedziała - \
e ju\
czas usiąść i ponownie sięprzeobrazić w godnych szacunku ludzi.Ty nie wyglądasz wprawdzie podejrzanie, ale ja muszę zrobić porządek z włosami.Czymo\
esz mnie szybko uczesać?Uśmiechnął się sennie.- Chyba się zdrzemnąłem.- Nie chyba.- Roześmiała się.Wyszukała szczotkę w torebce i podała mu, a potem odwróciłasię i pozbierała szpilki.Przeciągnął z rozmachem szczotką po całej długości włosów zlewej strony, a potem trochę dalej po prawej i powtórzył to jeszczeraz.Po chwili cała ich gęstwa wygładziła się, potrzaskując lekko, askóra na głowie zaczęła ją mrowić.- Wspaniale to robisz - powiedziała, zwijając włosy w węzełi wpinając weń szpilki, \
eby nie opadł na dół.Potem wło\
yła kapelusz.- Cassandro - spytał - czy ojcem Belindy był twój mą\
?Ręce Cassandry, która związywała właśnie wstą\
ki kapelusza,znieruchomiały.- Nie.- A mo\
e obecny lord Paget, jego syn?- Nie - powtórzyła, zawiązując wstą\
ki na kokardę pod brodą.- Przepraszam.Chciałem tylko wiedzieć.- To nie był gwałt.Myślę, \
e Mary.naprawdę kochała ojcadziecka.Czekała na dalsze pytania, ale ich nie zadał.Westchnęła.- Nigel miał trzech synów - zaczęła.- Bruce jest najstarszy, potem urodzili się jeszcze Oscar i William.Oscar przez178całe lata słu\
ył w wojsku.Spotkałam go tylko dwa czy trzy razy,dawno temu.Nie przyjechał na pogrzeb ojca.William zawsze bawiłgdzieś w podró\
y.Przez jakiś czas mieszkał w Ameryce.Potem,cztery lata temu, przyjechał do domu na kilka miesięcy, nim znówwrócił do Kanady, \
eby tam handlować futrami.Mary twierdzi, \
enie wiedział o jej cią\
y, kiedy odje\
d\
ał.Chciałabym w to wierzyć.Zawsze go lubiłam, choć z pewnością miał wady.- Czy Paget jej nie wyrzucił?- Nigel? Nie.Prowadzenie domu zostawiał na mojej głowie.Nie powiedziałam mu nigdy, \
e córka Mary jest jego wnuczką.Myślę nawet, \
e nie wiedział o jej istnieniu.A\
do końca.- To Bruce ją wyrzucił - ciągnęła - kiedy osiadł w CarmelHouse.Nie miała dokąd pójść ani \
adnych krewnych, którzychcieliby ją wziąć do siebie.Wpadła w rozpacz.Zabrałam ją z Belindą do Londynu, co nie było aktem wyjątkowej dobroci, przynajmniej miałyśmy siebie nawzajem.Alice te\
.No i wzięłam zesobą Rogera.Widać ju\
było, \
e nadchodzą Alice i Golding.Cassandra po-machała do nich ręką.- Czy William Belmont nadal przebywa w Kanadzie?- Nie mam pojęcia.Nie powinnam ci zresztą mówić o tymwszystkim.W końcu to nie są moje sekrety.Muszę jednak po-wiedzieć, \
e Mary nie jest rozwiązła.Chyba naprawdę kochałaWilliama.Właściwie jestem pewna, \
e nadal go kocha.I \
e czekana niego.Poło\
ył jej dłoń na ramieniu.- Nikogo nie osądzam, Cass, prócz siebie samego.Cofnął rękę, odwrócił się i uśmiechnął do nadchodzącej pary.179Alice i Golding przeszli pieszo do stawów Pen Ponds i obeszlije wokoło.Potem wrócili na miejsce pikniku tym samym wolnymkrokiem.Długo rozmawiali o ksią\
kach, a potem wspominaliwspólnie czas, kiedy uczyli młodych Youngów, choć Golding byłtam niezbyt długo.Zaskoczył Alice wyznaniem, \
e przez osiem latbył \
onaty.Jego \
ona zmarła trzy lata temu.Trochę ją tozaskoczyło.Najpierw ją zasmuciła, a potem nieco rozbawiła świadomość, \
ejednak nie kochał się w niej skrycie przez cały ten czas.Ona zresztąte\
nie [ Pobierz całość w formacie PDF ]