[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Odpowiedź, a) Nigdzie nie ma słowa w ewangeliach, by Chrystus zaznaczał, iż nie jest Bogiem, natomiast jest wiele oświadczeń Chrystusa0 swych boskich przymiotach, a reguły egzegezy wymagają, by niejasne teksty tłumaczyć za pomocą jaśniejszego (przy założeniu podobne] lub identycznej treści).Jak przeto tłumaczyć powyższe zdania? Chrystus Pan analogicznie do pytania ,,Dlaczego Da\vnd zowie Mesjasza panem”1 tu chce podsunąć myśl następującą, jeśli mnie nazywasz dobrym, to chyba uznajesz we mnie coś boskiego.Temu tłumaczeniu odpowiada kontekst, gdyż Chrystus własnym autorytetem rozstrzyga, co jest najdoskonalsze i dodaje jeszcze coś nowego: „Idź, sprzedaj wszystko, co masz a rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie, a wróć i pójdź za mną” (w.21).b) Możliwe jest inne tłumaczenie: Nie jestem w ludzkiej naturze absolutnie dobry — z tego wynikałoby, iż Chrystus jako człowiek nie chce sobie przypisywać dobroci absolutnej, nieskończonej, bo taką absolutną i bezwzględną dobrocią jest tylko „jeden Bóg*’.2.Chrystus nie może dysponować Bożym Królestwem, a więc nie jest Bogiem.„Wtedy przystąpiła do niego matka synów Zeb deuszowych z synami swoimi składając mu pokłon i o coś go prosząc, a on rzekł jej: Czego chcesz? Rzekła mu: Powiedz, aby ci dwaj synowie moi zasiedli w królestwie twoim, jeden po prawicy twojej, drugi po lewicy.A Jezus odpowiadając rzekł: Nie wiecie, o co prosicie.Czy możecie pić kielich, który ja pić będę? Mówią mu: Możemy.Rzekł im: Kielich mój wprawdzie pić będziecie, ale, aby zasiąść po prawicy mojej albo po lewicy nie jest moją rzeczą, dać wam.lecz tylko tym, którym jest to zgotowane od Ojca mego” (Mt 20, 20—23).Przy czytaniu tekstu nasuwa się zarzut, że Chrystus Pan nie ma władzy dawać życia wiecznego, a więc nie jest Bogiem.Odpowiedź, a) Gdybyśmy tekst chcieli tłumaczyć w tym sensie, że Chrystus nie ma w*ładzy nad życiem wiecznym, staniemy w całkowitej sprzeczności z treścią ewangelii, która tyle razy mówi o Chrystusie jako sędzi przychodzącym na końcu wieków na sąd ostateczny.b) Chrystus chciał powiedzieć, że nie należy do jego misji na ziemi, aby rozdawać takie lub inne miejsca w niebie, są to bowiem zamiary odwieczne Bożej Opatrzności.Porównajmy cytowane zdanie z tekstem, kiedy to Chrystus dysponuje życiem wiecznym np.w słowach do łotra na krzyżu: „Dziś ze mną będziesz w* raju” (Lk 23, 43).3.Chrystus nie ma Bożej wiedzy: „A o owym dniu i onej godzinie nikt nie wie, nawet aniołowie niebiescy jeno sam Ojciec” (Mt 24, 36).Jakże więc Chrystus Pan miałby być Bogiem, gdy nie wiedział o dniu sądu ostatecznego.Odpowiedź.Tłumaczenie, iż Syn Boży w ludzkiej naturze nic znał dnia sądu jest odpowiedzią dostateczną, trudność jednak zostaje przyinnym twierdzeniu, ponieważ teologia katolicka uczy.że i w ludzkiej naturze Chrystusa znajdowała się wiedza odnośnie dnia sądu.Wydaje się, że Chrystus nie chciał odsłonić ciekawym apostołom tajemnicy sadu ostatecznego i jedynie wyraziłby tę myśl: „dla was nie wiem godziny i dnia sądu ostatecznego, nie powinniście się bowiem o tym dowiadywać" lub:.nie należy do zakresu mego posłannictwa, aby was o tym uświadomić!".Na zakończenie przeglądu tekstów synoptycznych o świadectwach Chrystusa stwierdzających Jego bóstwo, należy zwrócić uwagę na wielość tych świadectw' i na ich organiczny związek z całością ewangelii; nic by prawie z ewangelii nie zostało, gdybyśmy te świadectwa usunęli.Chrystus w synoptycznych ewangeliach ze zrozumiałych względów nie mówi: Jam jest Bóg Stwórca, bo mógłby wprowadzić w błąd Izraelitów co do ilości osób w Bogu; żyd mońoteista sądziłby, ze Chrystus nie jest drugą osobą Trójcy św'.Zbawiciel w słowach równoznacznych mówi o sobie jako Bogu, gdy przypisuje sobie prawa, przywileje, godność, synostwo Boże w ten sposób, że może je tylko posiadać jako Bóg Stwórca, Najwyższy Prawodawrca i Władca ludzkich sumień.Zresztą Pan Jezus powoli i stopniowo przygotowywał swych wyznawców' do przyjęcia wiary w jego Bóstwo.1.WIARA KOŚCIOŁA PIERWOTNEGO W BOSTWO CHRYSTUSA 32Wiara pierwotnego Kościoła w bóstwo * Chrystusa Pana nie kształtowała się powoli w świadomości chrześcijan, ponieważ Dzieje Apost., Listy św.Pawła oraz dokumenty Ojców Apostolskich zaświadczają nie o stadiach rozwojowych, ale o samym fakcie tej wiary; występuje ona równocześnie jako przekonanie pierwotnej gminy o bóstwie i człowieczeństwie Chrystusa, a to pociąga za sobą jego kult jako Boga-Czlo-wieka.Przymioty, które Bóg posiada w Starym Testamencie oraz kult Mu oddawany pierwotny Kościół przenosi całkowicie na Chrystusa Pana, który staje się centrum nowej chrześcijańskiej religii.A) Chrystus Pan ma władzę Bożą.a) Jak Bóg w Starym Testamencie, tak Chrystus Pan w Nowym występuje jako sędzia.O Nim mówi Piotr: „Ze on jest ustanowionym przez Boga sędzią żywych i umarłych” (Dz 10, 42).b) Przez imię Jego jest odpuszczenie grzechów* „Ci wszyscy, którzy weń wierzą, dostępują odpuszczenia grzechów przez imię jego" (Dz 10, 43).” Por.Le Christ, Encyctopedic pop., (wiara pierwszej generacji chrześcijańskiej).s.373—377; L.Goppelt, Christentum und Judentum im ersten und zweiten Jahrhundert, Giitersloh 1954, s.71—100.c) Przez Niego jest zbawienie: „I w żadnym innym nie ma zbawienia, albowiem nie masz żadnego imienia pod niebem danego ludziom, w którym mielibyśmy być zbawieni” (Dz 4.12) [ Pobierz całość w formacie PDF ]