[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nigdy jeszcze tak długo nieodwlekałam zaspokojenia. Allison, nie tak ostro! hamował mnie Joe. Sprawdzmy, czy w ogóle będę w stanie spojrzeć na398coś takiego rzekł Willie.Loba poszła zadzwonić i zaraz wróciła. W jednym z burdeli wynajmują komory izolacyjnei wirtualne kombinezony zboczeńcom, których prostytutkinie chcą obsługiwać. Nie tylko zboczeńcom rzekł Joe. Niektórzy facecichcą być sami po stosunku.Loba pojechała dalej z Dorcas, zostawiając Miriami Joego, by przywiezli nas, gdy będzie po wszystkim.Zaczęłam się zastanawiać, czy nie wciągam Williegow jakąś głupotę wbrew jego woli. Naprawdę chcesz spróbować? zapytałam. Jeśli się uda, będę mógł pieszczotami odpędzić twojekoszmary odpowiedział.W burdelu sprzedawano również żuki, więc kiedyzapłaciliśmy parze prowadzącej przybytek, byliśmy jużcałkiem przygotowani.Willie poszedł do komory nago.Jego członek i mosznaskurczyły się, przylegały ściśle do ciała. Nie mogę na to patrzyć powiedział Joe i wyszedł. Czyja również powinnam wyjść? zapytała Miriam. Zostań, boję się poprosił Willie.Poczułam się fatalnie, jakbym to ja była zródłem jegolęku.Zapewne napawałam go strachem, nalegając, byodzyskał seksualność Zostawiliśmy górną klapę otwartą, bymóc z Williem rozmawiać.Deprywacja sensoryczna tylkoby mu zaszkodziła.Gładziłam go po twarzy,przypominając sobie chłopców oglądających moje pokazymechanicznego seksu. Nie pokazujcie mi robaka powiedział Willie.Nawet mi go nie dawajcie.Po prostu pozwólcie mi tu leżeć.399 Damy ci kawałek rozpuszczony w mleku.Niebędziesz go widział. Allison, dlaczego jest to dla ciebie takie ważne? zapytała Miriam. Chcę go uleczyć.Zanim go poznałam, uważałam, żeja jestem najbardziej skrzywdzona. Masz szczęście, że nie strzelam do ludzi, którzy sięnade mną litują rzekł Willie. On jest przerażony powiedziała Miriam.Niech się przyjrzy własnemu koszmarowi, pomyślałam. Wiesz co, Willie, dostaniesz całą dawkę zdecydowałam. Nie pokazuj mi. W mleku. Niech Miriam to przygotuje rzekł Willie.Miriam poszła do kuchni i wróciła ze szklanką mlekazabarwionego na lekko brązowy kolor.Willie zamknąłoczy i spróbował mleka, z jej ręki, nie z mojej. Jest posłodzone powiedziałam. I zmieszanez alkoholem. %7łeby zabić smak wyjaśniła Miriam. Nie od smaku owadów pomieszało mi się w głowie.Willie pił tak wolno, że miałam ochotę siłą wlać muzawartość szklanki do gardła.Czekaliśmy przez pół godziny.Dostał wzwodu, jęknął,jego czoło pokryło się potem, stracił wzwód. FBI ci to odebrało, Willie powiedziałam. Niebędziesz sobą, dopóki nie zaczniesz w pełni funkcjonowaćjako istota ludzka. Przecież ty nawet nie lubisz istot ludzkich rzekłWillie. Gdybyśmy naprawdę nienawidzili ludzi, Wiłlie, to już400by ich w ogóle nie było odparła Miriam. Miałem na myśli tylko Allison. Przechodzę od nienawidzenia ich do nienawidzeniasamej siebie, Willie.Chcę kochać kogoś od początku dokońca.Mike.Mike miał częściowo rację mówiąc, że powinnamkomuś ufać, ale powinnam też być poukładana,potrzebuję.kogoś takiego jak ja. W porządku, spróbuję.Do roboty. Wyglądał, jakbybył gotowy umrzeć.Zastanawiałam się, czy takwyglądałam, kiedy Kearney bawił się ze mną za pomocąigły z trucizną.Miriam przygotowała silniejszą dawkę, po czymzostawiła mnie samą z Williem.Trzymałam jego dłoń,kiedy wytrysnął.Czułam się, jakbym asystowała przy jegoponownych narodzinach, jakbym ja leczyła go z seksualnejtraumy.Mężczyzni tak rzadko doświadczają seksualnejtraumy, że było mi odrobinę żal, iż może to zadziałać. Dość na dzisiaj? zapytałam.Skinął głową, zanurzony po brodę w roztworze soli.Otworzyłam dolną klapę i pomogłam mu wyjść. Było trochę tak jak wtedy rzekł. Ale nie takintensywnie, nie tak długo.Bez halucynacji.A więc owadymi to zabrały i owady oddadzą.Chciałam iść z nim od razu do łóżka, ale wyczułam, żenie jest gotowy.Jeszcze.Odwrócił się, ubrał, a potempowiedział: Jestem głodny.Jedliśmy fajitas przy dzwiękach muzyki afrykańskiegozespołu.Zarówno mnie, jak i Williemu włosy zdążyły jużodrosnąć, jednak dopiero w tym momencie po raz pierwszypoczułam, że wyglądam normalnie.Pomimo braku łysiny401mogłam nadal odbierać sygnały za pośrednictwempodskórnej sieci, wystarczyło posmarować głowęprzewodzącą galaretką.Willie miał już nigdy nie pracowaćjako mózgownik, chyba że w nadzwyczajnych wypadkach.Gdzieś na Missisipi poniżej Tennessee, gdy Joei Miriam pojechali po Lobę i Dorcas, Willie zdołał odbyćze mną stosunek, uważnie, w skupieniu.Kearney schwytał mnie, gdy tylko zaczęłam śnić.Wepchnął mi miniaturową głowicę nuklearną między nogi,lecz Willie zastrzelił go, zanim ładunek zdążyłeksplodować.Obudziłam się sparaliżowana lękiem,przerażona, że nigdy nie zdołam uciec, że umrę rozwalonana kawałki.Willie mnie utulił. Allison, Kearney nie żyje.Pamiętasz? Byłeś w moim śnie.Zastrzeliłeś go. Niepowiedziałam mu, że w tym śnie trochę się spóznił, żemiałam już bombę między nogami.Loba sfinansowała Williemu operację siatkówki.Siedzieliśmy w starym budynku opery w Natchez oglądająclalkowe przedstawienie Carmen , kiedy trwała operacja.Willie miał lepszy wzrok teraz, niż zanim stał sięmózgownikiem.Lekarz zamknął również otworyelektrodowe w jego głowie, lecz sieć i transformatorpozostały nadal.Przez następne trzy noce zamieniałam się w małądziewczynkę.Pierwszej doniosłam policji na swoichrodziców, zapamiętałam numer rejestracyjny ichsamochodu.Drugiej nocy przyłączyłam się do dziecięcegogangu i uciekałam przed Kearneyem, który wyskakiwał zzakażdego węgła.Willie, nie Jergen, otworzył drzwi ratującmi życie.Trzeciej nocy zatrzymałam się, by dać im sięzabić, a oni otoczyli mnie, zdumieni.402 Allison, dobrze się czujesz? zapytał Willie. Nietak jak zeszłej nocy? Nie muszę się tak bać.To tylko sny. Dorcas chciała się ze mną zabawić powiedział nagleWillie.Byłam jak sparaliżowana. Wolałabym, żebyśmy pozostali sobie wierni, aledzięki, że mi powiedziałeś zdołałam wymamrotać. Nie chciałem jej.W gruncie rzeczy nie zostałaskrzywdzona przez ten świat. Oczekiwała, że jakiś uniwersytet nagrodzi ją, jeślibędzie grzeczną dziewczynką.Albo bogatą dziewczynką. W takim razie tym gorzej dla niej rzekł Willie.Pocałowałam go delikatnie
[ Pobierz całość w formacie PDF ]