[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ma"o ich jest.Bardzo si´ zmartwi"em, kiedy si´ dowiedzia"em, Ýe jest ich tak ma"o.Wtedy nie zwróci"em jeszcze uwagi na wzmiank´ o liczbie liter w alfabecie, bo pragnà"em us"yszeç, czy na-prawd´ mój syn potrafi przeczytaç drukowany tekst.Otworzy"em ksiàÝk´ na pierwszej stronie i zaproponowa-"em: No, spróbuj przeczytaç.Przekr´cona prawda historiiWzià" otwartà ksiàÝk´ nie wiadomo dlaczego lewà r´kà, przez jakiÊ czas wpatrywa" si´, milczàc, w druko-wany tekst, po czym zaczà" czytaç:  StaroÝytni ludzie mieszkali w ciep"ych krajach, gdzie nie by"o mrozówi ch"odnych dni.Ludzie ci nie mieszkali pojedynczo, lecz w grupach, które naukowcy nazywajà ludzkimi stada-mi.Wszyscy w stadzie, od najm"odszego do najstarszego, zajmowali si´ zbieractwem.Przez ca"e dnie szuka-li jadalnych korzeni, dziko rosnàcych p"odów, jagód, ptasich jajek.Przeczytawszy ten tekst, podniós" g"ówk´znad ksiàÝki i pytajàcym wzrokiem zaczà" si´ we nmie wpatrywaç.Ja milcza"em, nie rozumiejàc tego pytajà-cego spojrzenia.Wo"odia powiedzia" z lekkim zaniepokojeniem: We mnie, tato, nie powstaje Ýaden obraz. Jaki obraz? Úadna wyobraênia nie powstaje.Albo ona mi si´ popsu"a, albo nie moÝe przekazaç mi tego, co jest napi-sane w tej ksiàÝce.Kiedy mama Anastazja lub dziadkowie opowiadajà, to wszystko jest jasne i zrozumia"e.Kiedy czytam Jegoksi´g´, to jeszcze jaÊniej wszystko si´ rysuje.Natomiast po przeczytaniu tego tekstu mam pokr´conà wy-obraêni´.A moÝe ona we mnie si´ zepsu"a? A po co ci to sobie wyobraÝaç? Po co marnowaç czas na jakieÊ wyobraÝanie sobie? PrzecieÝ wyobraÝenia same powstajà, kiedy jest to prawda.Jednak teraz tego nie odczuwam, wi´c.Zaraz spróbuj´ sprawdziç.Byç moÝe ci ludzie, o których napisano w ksiàÝce, Ýe przez ca"y dzie’
szukali je-dzenia, nie mieli oczek? Dlaczego oni przez ca"e dni szukali jedzenia, kiedy ono by"o zawsze obok nich.A dalej z dzieckiem zacz´"o si´ dziaç coÊ dziwnego.Nagle zamknà" oczy i zaczà" jednà r´kà dotykaç trawy.CoÊ tam znalaz", urwa" i zjad".Potem podniós" si´ na nóÝki, nie otwierajàc oczu, powiedzia":  A moÝe noskateÝ nie mieli? , zacisnà" palcami nos i oddali" si´ ode mnie.Przeszed" oko"o pi´tnastu metrów i, nie odrywajàcpalców od nosa, po"oÝy" si´ na traw´ i wyda" z siebie dêwi´k podobny do  aaa.I w tym momencie wszystkonaoko"o oÝy"o.Z drzew ku ziemi skoczy"o natychmiast kilka wiewiórek.One napuszy"y swoje ogony, rozpo-star"y "apki i làdowa"y na traw´ jak spadochrony.Podbiega"y do leÝàcego na trawie dziecka, k"ad"y coÊ obokjego g"ówki, znowu skaka"y po trawie ku drzewom, wspina"y si´ na nie i znowu jak spadochrony làdowa"y naziemi.Trzy wilki stojàce w oddali teÝ podbieg"y ku leÝàcemu dziecku i zacz´"y z niepokojem dreptaç obok niego.Us"ysza"em trzask ga"´zi i z krzaków w poÊpiechu, kuÊtykajàc, wy"oni" si´ m"ody niedêwiedê, a potem dru-gi, mniejszy, ale bardziej Ýwawy.Pierwszy niedêwiedê obwàcha" g"ówk´ dziecka i liznà" jego r´k´, która nadal zaciska"a nos.A z krzakówwciàÝ wy"ania"y si´ przeróÝne duÝe i ma"e tajgowe zwierz´ta.Wszystkie one z takim samym niepokojem krà-Ýy"y wokó" leÝàcego na trawie ma"ego cz"owieczka, absolutnie nie zwracajàc uwagi na siebie nawzajem.Pew-nie nie rozumia"y, co si´ z nim dzieje.Ja teÝ z poczàtku nie mog"em zrozumieç dziwnego zachowania syna.Potem si´ domyÊli"em.PrzecieÝ onpokazywa" bezradnego cz"owieka, pozbawionego wzroku i w´chu.A wydawany przez niego od czasu do cza-su dêwi´k  aaa zawiadamia" otoczenie, Ýe on chce jeÊç.Wiewiórki nadal podbiega"y i ucieka"y, gromadzàc obok leÝàcego na trawie dziecka cedrowe szyszki, su-szone grzyby i coÊ tam jeszcze.Jedna wiewióreczka stan´"a na tylne "apki, trzymajàc w przednich cedrowà szyszk´, i pospiesznie zacz´"awyciàgaç z niej z´bami orzechy.Inna wiewiórka rozgryza"a te orzechy i uk"ada"a w kupk´ oczyszczone zeskorupy ziarenka.Jednak cz"owiek nie bra" jedzenia [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]