[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Tu nam wygodnie - oznajmił beztrosko chłopiec i uśmiechnął sięszeroko.- Sam, bądz
posłuszny.Pamiętaj, że na ciebie liczę.- Dlatego właśnie zostajemy.Ponieważ na nas polegasz- powiedział Jackson.- Na tobie nie polegam.- Słyszałeś, Sam? I w dodatku mówi to do człowieka, któremu chcesprzedać farmę.- Wynoście się! - Molly nie wiedziała, czy się śmiać, czy płakać.Jackson wzbudzał w niej uczucia, jakich u siebie nie podejrzewała.-Natychmiast! - ponagliła, nie spuszczając wzroku z Jacksona.Ten mężczyzna wzbudzał w niej niepokój.On też wciąż na nią pa-trzył, ale uśmiech stopniowo znikał z jego twarzy.Powoli skinął głową,jakby podjął jakąś decyzję.- Dobrze - powiedział w końcu.- Zrozumieliśmy, że nie jesteśmy tumile widziani.- Odwrócił się i odszedł, nie oglądając się za siebie.Zanim ubrała się i wysuszyła włosy, zdołała niemal całkowicie od-zyskać panowanie nad sobą.Niemal.Czesząc się, nie myślała o tym, corobi, i skutek był taki, że każdy włos sterczał w inną stronę.Cóż, wy-stąpi na pikniku rozczochrana.W końcu jakie to ma znaczenie?Włożyła dżinsy, czystą koszulę, po czym zmieniła zdanie i spodniezastąpiła spódnicą.Jednak po chwili wróciła do dżinsów.Sam stał nadnią i nieustannie ponaglał.- Co się tak guzdrzesz? Nie wiesz, że pan Baird na nas czeka?SRWłaśnie dlatego tak długo się szykowała.Po raz ostatni przejechałaszczotką po włosach i ruszyła w stronę kuchni.Pan Baird rzeczywiścieczekał.Ku jej rozczarowaniu okazało się, że Doreen i Gregor nie mają za-miaru przyłączyć się do nich.- Gregor nie cierpi piasku - wyjaśniła Doreen, spoglądając na mężaz czułością.- Wydawałoby się, że po czterdziestu latach mieszkaniaobok plaży powinien do niego przywyknąć.- Nigdy nie przywyknę.Wciska się w każdą szparkę i wszędzie gopełno.- Nie lubisz mieć piasku między palcami nóg? - spytał z niedowie-rzaniem Sam, spoglądając na buty Gregora.- Nie mów mi, że ty to lubisz.Chociaż o gusty nie należy się spie-rać.Doreen zapakowała wam wszystko na piknik, a ja zjem jak dżen-telmen przy stole.I tak też się stało.Mieli jeść na plaży we trójkę.Molly, Jackson iSam.Widok był wspaniały.Słońce chyliło się ku zachodowi, chowając sięza wzgórza.Jego promienie oświetlały pomarańczowym światłem plażęi zatokę.Piasek oddawał zgromadzone w ciągu dnia ciepło, a od wodywiał leciutki wiatr.Gregor był tu wcześniej i rozpalił ogień.- Główne danie to wołowina pieczona w popiele.Jak zgłodniejecie,po prostu ją odkopcie.A może zjeść tylko jedzenie z koszyka? Była tego taka ilość, że sa-me przekąski wystarczyłby, aby się nasycić.Doreen przeszła samą sie-SRbie.Z
limaki z lodu, ostrygi w muszlach, ciepłe bułeczki, kanapki, szpa-ragi, kurczak, awokado, wędzony łosoś.I słodycze.- Państwo Gray najwyraz
niej są przekonani, że przez całe dotych-czasowe życie głodowaliśmy - powiedziała z uśmiechem Molly.- Nie ma co narzekać.Sam, zjesz bułeczkę? Lemoniadę? PannoFarr, szampana?- Dali nam cztery różne butelki wina.Skąd je wzięli?- Pani Gray dzwoniła do kogoś, jak was nie było - wyjaśnił Sam.-Przywiez
li nam te wszystkie smakołyki samochodem.- Będziecie chyba musieli nieść mnie do domu.Jak to zjem, nie zdo-łam dojść o własnych siłach.- Molly potrząsnęła przecząco głową napropozycję alkoholu.- Poproszę o lemoniadę.- Boisz się, że stracisz nad sobą kontrolę? - zażartował Jackson.- Nie, ale jestem ostrożna.- Z powodu mojej reputacji?- Wątpię, żebyś pokusił się o uwodzenie mnie, gdy jesteśmy tu zSamem.- Co to znaczy uwodzić? - Sam zachowywał czujność.- To znaczy sprawić, żeby pani cię pocałowała, choć wie, że niepowinna tego robić - wyjaśniła Molly, na co Jackson wybuchnął śmie-chem.- To znaczy, że twoja ciotka bardzo, ale to bardzo chciałaby mniepocałować, ale uważa, że nie wypada jej tego robić.- Więc dlatego przebierała się trzy razy, zanim zdecydowała, co nasiebie włożyć? - spytał z zainteresowaniem Sam, a Molly roześmiałasię [ Pobierz całość w formacie PDF ]