[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jednak nawet określenie  mikronadawanie odnosi się do jedno-stronnego kierunku przekazów medialnych, nie obejmując swoimzakresem wkładu treści produkowanych samodzielnie dzięki interne-towym serwisom wymiany plików wideo.Warto także zauważyć, że warunki technologiczne nigdy nie unie-możliwiały dwustronnej wymiany za pośrednictwem fal radiowych.To siły ekonomiczne i kulturowe historycznie uwarunkowały jedno-stronny wektor komunikacyjny w tradycyjnych systemach nadawa-nia, takich jak radio i telewizja.System ten spowodował również318 Jos� van diJckspołeczny rozłam pomiędzy profesjonalnymi nadawcami a amator-skimi producentami i dystrybutorami.Obecna dostępność (tanich)technologii cyfrowych może przyczynić się do transformacji praktykiinstytucjonalnej, ale warunki technologiczne nie będą nigdy wystar-czającym wyjaśnieniem instytucjonalnego przekształcenia w kierun-ku dwustronnych systemów audiowizualnych2.Użytkownicy kana-łów nadawania domowego takich jak YouTube rzeczywiście mają doswojej dyspozycji wachlarz przystępnego cenowo sprzętu cyfrowegodo produkcji i rozpowszechniania treści audiowizualnych z własnychdomów, na przykład oprogramowanie komputerowe do montażui stałe łącza internetowe.A jednak, aby wyjaśnić rosnące masoweprzywiązanie do dwustronnej komunikacji audiowizualnej, musi-my również przyjrzeć się organizacji struktur domowego nadawaniaw porównaniu ze strukturami nadawania tradycyjnego.Nadawanie domowe nigdy na przykład nie miało na celu unice-stwienia przemysłu tradycyjnego nadawania; nie zastąpi ono rów-nież nigdy samej telewizji, wręcz przeciwnie  ostateczna konwer-gencja komputera domowego z telewizorem jest nakierowana natechnologiczną płynność systemów, która pozwala treści audiowizu-alnej przepływać swobodnie przez róznorodne kanały, przyczyniającsię do powstania  jeszcze bardziej złożonych relacji pomiędzy od-górnymi mediami korporacyjnymi a oddolną kulturą uczestnictwa(Jenkins 2007, s.235).Działające od dawna organizacje tradycyjnegonadawania korygują obecnie swoje stosunki z najnowszymi firmamina rynku, takimi jak rozrastający się gwałtownie potentat medialnyGoogle, nie dlatego, że podoba im się sam kierunek rozwoju, leczdlatego, że jest oczywiste, iż tworzona przez użytkowników treśćstanowi wysoką wartość dodaną produktów, która będzie przyciągaćzainteresowanie reklamodawców.Podczas gdy tradycyjni nadawcy2Susan Douglas w klarowny sposób pokazuje, że radiowi  pasjonaci lubamatorscy operatorzy od wczesnych lat radia w Ameryce nie byli tylko grupąidiosynkratycznych manipulatorów technologii, ale zawsze formowali mocnespołeczności użytkowników  z własnym językiem, zwyczajami, rytuałami orazetosem (& ) są osobną zbiorowością, której historia oraz antropologiczne cechycharakterystyczne odzwierciedlały kulturę tradycyjnego nadawania, a z pew-nością ewolucję radia, na wiele znaczących sposobów (1999, s.330).Branżatelewizyjna od swego początku kształtowała swoją technologiczną innowacyj-ność oraz umiejętności tak, aby wpasować się w instytucjonalny model nadawa-nia, który został tymczasem przyjęty przez większość państw.Jak twierdzi BrianWinston:  W ten sposób telewizja podąża do domu ścieżką wyznaczoną przezradio (1998, s.112).TelewizJa 2.0: yoUTUBe i narodziny nadawania domoweGo [homecasTinG] 319kształtują kanały tak, by przyciągnąć konkretne widownie, domowinadawcy umożliwiają grupom aktywnych użytkowników formowa-nie własnych  grup docelowych , złożonych z użytkowników o po-dobnych gustach i stylach życia.Jest to wartość komercyjna, któranie uciekła uwadze agencji reklamowych.Jeśli NBC, ABC, CBS i PBSmożna uznać za firmy kreujące świat mediów, YouTube i GoogleVi-deo raczej na pewno staną się dla obszaru przemysłu telewizyjnegoodpowiednikami Home Depot.Zaopatrują segment  zrób-to-samrynku tworzenia treści, zapewniając materiały do produkcji wideoi dostarczając narzędzi oprogramowania do domowego montażu.W taki właśnie sposób Home Depot sprzedaje drewno, narzędzia,elementy konstrukcyjne, farby i młoty pneumatyczne [ Pobierz całość w formacie PDF ]